Ιστορικός, ΑΟΖ, Φυσικό αέριο, Αμερική

Στο πέρασμα των αιώνων η Ελλάδα ήταν συνήθως πρωτοπόρος σε όλα. Ήρθε όμως το 2019 όταν πήραμε το παράδειγμα μιας γείτονας χώρας, την Κύπρο. Μετά από γεώτρηση στην ΑΟΖ της μεγαλονήσου, βρέθηκαν κοιτάσματα φυσικού αερίου τα οποία θα μετέτρεπαν το μικρό αδελφό κράτος σε Σιγκαπούρη της Μεσογείου. Έτσι λοιπόν και το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας αποφάσισε να γίνει η χώρα μας το Κατάρ των Βαλκανίων. Συντάχτηκε λοιπόν σχέδιο άντλησης φυσικού αερίου νότια της Κρήτης. Σύμφωνα με υπολογισμούς, τα έσοδα όχι μόνο θα ξεχρέωναν την Ελλάδα, αλλά θα την έκαναν μια οικονομική υπερδύναμη, ικανή να δημιουργήσει το δικό της ΔΝΤ που θα επέβαλε μνημόνια στις άλλες χώρες.

Ο αριστερός πρωθυπουργός θέλησε μέσω της ΑΟΖ, να δείξει την πάλη του κατά του ιμπεριαλισμού. Για αυτόν τον λόγο αρχικά αποφασίστηκε να γίνει η άντληση του φυσικού αερίου με δικούς μας πόρους. Έτσι βγήκαν όλοι οι ψαράδες της Κρήτης, μαζί με τους σφουγγαράδες της Καλύμνου για να ψαρέψουν υδρογονάνθρακες. Αυτό έβρισκε σύμφωνη και την αριστερή πτέρυγα των 53ων που ήταν υπέρ της οικολογίας. Έριξαν λοιπόν τα δίχτυα και τα καλάμια τους στο Κρητικό Πέλαγος, με την πεποίθηση ότι η λεία θα ήταν μεγάλη. Το μόνο όμως που κατάφερναν ήταν να ψαρέψουν μπακαλιάρους, που τους τηγάνιζαν επιτόπου και τους έτρωγαν με την συνοδεία σκορδαλιάς. Την σκυτάλη πήρε η ελληνική αεροπορία, όπου με τα ληγμένα βλήματα που θα πουλούσαμε στην Σαουδική Αραβία, βομβάρδισε την κρητική ΑΟΖ, ώστε να πεταχτούν πίδακες κοιτασμάτων που αργότερα θα συλλέγονταν από τα πλοία των εφοπλιστών. Δυστυχώς τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Δημιουργήθηκε τσουνάμι το οποίο έσκασε κατευθείαν στην Αίγυπτο και κατέστρεψε τις πυραμίδες του Χέοπα. Οι φαραώ ήταν έτοιμοι να στείλουν τον στόλο τους στο Αιγαίο και να κηρύξουν πόλεμο στην Ελλάδα. Τότε ο σκληρός Έλληνας διαπραγματευτής υπουργός εξωτερικών που είχε φέρει την συμφωνία των Πρεσπών απέτρεψε τον πόλεμο. Στην συμφωνία του Μυρτώου Πελάγους που υπογράφηκε, η Ελλάδα παραχωρούσε το 30% των κερδών από το φυσικό αέριο στο γειτονικό κράτος.

Η νέα κυβέρνηση λοιπόν με βαριά καρδιά δημοπράτησε τα οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ σε ξένες εταιρίες. Ήταν αποφασισμένη να πετύχει το καλύτερο deal. Ήξερε ότι εταιρίες από όλον τον κόσμο θα έριχναν προσφορές για τους πόρους της. Όμως οι Αμερικάνοι είχαν διαφορετική άποψη.  Ανέφεραν ότι οι Γάλλοι είχαν πάρει τα νερά, οι Ιταλοί τα τρένα, οι Γερμανοί τα αεροδρόμια, οι Κινέζοι τα λιμάνια (και ένας Ρώσος), οι Καναδοί τον χρυσό. Αυτοί δεν είχαν πάρει τίποτα και ας είχαν σώσει σε πολλές περιπτώσεις την χώρα, όπως στο κυπριακό, στα Ίμια και προπαντός στο Καστελόριζο και στα μνημόνια. Έτσι χωρίς διαγωνισμό, τα οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ περάσαν σε αμερικάνικες εταιρίες.

Με τις γεωτρήσεις που έγιναν βρέθηκε ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου ήταν τεράστια. Με πρόχειρους υπολογισμούς το ΑΕΠ της χώρας θα αυξανόταν στο 150%. Και αυτό θα γίνονταν αν δεν ήμασταν η Ελλάδα. Από τα καθαρά έσοδα παραχωρήθηκε ποσοστό 20% των κερδών στην Τουρκία με αντάλλαγμα να σταματήσουν οι κρουαζιέρες φρεγατών στα Μάλια και την Ιεράπετρα. Επίσης δόθηκε άλλο ένα 30% στην Αμερική. Αγοράστηκαν με αυτά τα λεφτά 200 F35 σε περίπτωση που η Τουρκία δεν τηρούσε τα συμφωνηθέντα. Στην συνέχεια οι εταίροι μας για να παραμείνουμε στο ευρώ τριπλασίασαν τα πλεονάσματα τα οποία όφειλε να έχει η χώρα για να αποπληρώνει τα δάνεια της. Από αυτό βέβαια η Ελλάδα βγήκε κερδισμένη, καθώς δεν μειώθηκαν οι συντάξεις και ο κατώτατος παρέμεινε στα 651 μεικτά. Έτσι έμειναν κάποια ελάχιστα χρήματα, με τα οποία η Ελλάδα διοργάνωσε το Μουντιάλ του 2030, το οποίο κατάφερε παρόλα αυτά να ξαναβάλει «μέσα» την χώρα και να την αναγκάσει να επιστρέψει στα μνημόνια.

Παναγιώτης Φραγκούλης