Τσολιάς. Έλληνας. Γνωστό καμάκι των Αθηνών με την γνωστή προσφώνηση, «Καλησπέρα…». Γεννηθείς κάποτε, κάπου, ίσως και ποτέ και πουθενά. Είναι ένας, ίσως και όλοι εμείς μαζί. Είναι οι σκέψεις και πράξεις του, αλλά κυρίως είναι οι σκέψεις και οι πράξεις όλων ημών.
Σκέφτεται καθημερινά, ώρες γραφείου, ενώ τις υπόλοιπες ώρες πράττει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που σκέφτηκε τις ώρες στο γραφείο του. Γενικώς είναι έξυπνος, νομίζοντας ότι είναι περισσότερο από όσο οι άλλοι νομίζουν ότι είναι, πιστεύοντας ότι μπορεί να γίνει ακόμη εξυπνότερος, αλλά δεν χρειάζεται γιατί όλοι γύρω του είναι χαζοί. Πολλοί νομίζουν ότι έχει φουντωτό μαλλί, αλλά λίγοι ξέρουν ότι όλο αυτό είναι τα φρύδια του, που ποτέ δεν έχει κουρέψει.
Του αρέσουν οι παραδόσεις του τόπου μας, γι αυτό άλλωστε ντύνεται όπως ντύνεται. Ράβεται μόνος του. Στον ελεύθερο του χρόνο, αναπολεί τις ένδοξες στιγμές του μέλλοντος, παίρνοντας δύναμη για να αντέξει όσα συνέβησαν στο παρελθόν.
