Επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης
Το 2014 συμπληρώθηκαν 40 χρόνια χωρίς τον Κώστα Βάρναλη και η ελεύθερη ΕΡΤ, είχε πραγματοποιήσει ένα αφιέρωμα για τον ποιητή της εργατιάς που έγραψε για αυτούς που νιώθουν την εκμετάλλευση, για τους Άθλιους του εικοστού αιώνα, και το πλήρωσε με απόλυση από την δουλειά του, εξορίες και φυλακές.
Η ποίηση του Βάρναλη είναι οικουμενική και πανανθρώπινη και ταυτόχρονα λαϊκή: «γιατί η τέχνη», όπως γράφει ο ίδιος, «αποτείνεται στο μεγάλο σύνολο. Η μεγάλη τέχνη είναι Λαϊκή». Όμως στο έργο του Βάρναλη η λαϊκότητα συνοδεύεται από ποιότητα. Είναι ο ποιητής των Μοιραίων και του Κυρ Μέντιου, ο λογοτέχνης που…απήγαγε τον Σωκράτη με την πένα του του και τον ταξίδεψε στους αιώνες της Ιστορίας, για να μας χαρίσει μια αληθινή απολογία του, που κορυφώνεται με όσα θάκανε αν η εξουσία τον άφηνε να ζήσει.
«Γι΄ αυτά που δίδαξα, θα’πρεπε να με κάνετε χρυσόνε και να με προσκυνάτε. Γι΄ αυτά που θα΄κανα αν ζούσα θα΄πρεπε με το δίκιο σας όχι να με σκοτώσετε μοναχά, μα να με κοπανίσετε ζωντανό μέσα στο γουδί, όπως ο τύραννος Νέαρχος θα κοπανίσει το Ζήνωνα τον Ελεάτη, για να μάθει να διδάσκει την αρετή όσο θέλει, μα να μη μιλάει για την παλιανθρωπιά των αρχόντων…».
