Πηγή: Katiousa
Χτες ολοκληρώθηκε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου, που βρήκε την Ελλάδα στην πέμπτη θέση της γενικής κατάταξης, με συνολική συγκομιδή έξι μεταλλίων (3 χρυσά, 2 αργυρά και 1 χάλκινο) χάρη στις εξαιρετικές επιδόσεις των αθλητών και αθλητριών στα αγωνίσματα των αλμάτων (μήκος, τριπλούν και επί κοντώ).
Λίγο τα μετάλλια του στίβου, λίγο το χρυσό του Πετρούνια που φτιάχνει τη δική του δυναστεία στους κρίκους, κάτι η συμμετοχή του 20χρονου Τσιτσιπά στον τελικό του Rogers Cup απέναντι στο Ναδάλ, δε θέλει πολύ για να θυμηθούν κάποιοι το αφήγημα της “μεγάλης κι ισχυρής Ελλάδας” και τις αθλητικές επιτυχίες που αντανακλούν υποτίθεται την πρόοδο και την ακμή της, όπως ακούγαμε κατά κόρον την περασμένη δεκαετία, πριν από την οικονομική κρίση. Και ας μην έχουν ιδέα οι περισσότεροι από φορχαντ, μπακχαντ, αζαριάν στο μικρό ψαράκι κι άλλες τέτοιες λεπτομέρειες που δεν αρκούν για να κάμψουν το… υψηλό εθνικό φρόνημα.
Οι επιδόσεις ωστόσο επισκιάστηκαν από τις αντιδράσεις και το πολιτικό θέμα που προκάλεσε το χρυσό μετάλλιο της Βούλας Παπαχρήστου, με τα απαράδεκτα σχόλια και τη συνολική της στάση στο πρόσφατο παρελθόν. Υπήρξαν όμως και δύο άλλες περιπτώσεις, που έδειξαν πως ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει πολύ ισχυρούς συμβολισμούς, προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση, και περνάνε στα πιο σημαντικά στιγμιότυπα της διοργάνωσης.
Η πρώτη είναι μια φωτογραφία της χρυσής επικοντίστριας Κατερίνας Στεφανίδη και τα βαμμένα νύχια της, όπου αντί για κάποιο άλλο μήνυμα, είχε τα γράμματα που σχημάτιζαν το όνομα του χορηγού της. Για να μας θυμίσει ίσως, με τον πιο άκομψο (παρά τα κομψά νύχια) τρόπο πως όταν μιλάμε για επαγγελματικό αθλητισμό, ο μόνος ή μάλλον ο βασικός νικητής είναι οι χορηγοί και οι “επενδυτές” που ντύνουν τους αθλητές. Όλα τα υπόλοιπα έπονται ως συμπληρωματικά στοιχεία και μπορεί να αλλάξουν. Αυτό ποτέ…
Η δεύτερη περίπτωση είναι η έντονη συγκίνηση και οι φορτισμένες δηλώσεις της αργυρής πρωταθλήτριας από την Κρήτη, Μαρίας Μπελιμπασάκη, που πάνω στην ένταση της στιγμής ξέσπασε και δεν περιορίστηκε μόνο στις τυπικές δηλώσεις, που κάνουν συνήθως οι αθλητές.
«Θέλω να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο να εχει υγεία, λυπάμαι πραγματικά για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, είναι απογοητευτική, πλημμυρίζουμε, καιγόμαστε, υπάρχει ανεργία υπάρχει πείνα, εύχομαι ο κόσμος να είναι πάντα καλά και μην τα παρατάτε, μην το αφήνετε!».
Μπορεί να είναι απλώς τα αυτονόητα, αλλά στον καιρό μας έχουν κι αυτά τη δική τους αξία, ιδίως από τα χείλη μιας επαγγελματίας αθλήτριας που δείχνει πως δε ζει κλεισμένη στη γυάλα της και εκφράζει με το δικό της τρόπο -όπως το καταλαβαίνει- τις δικές της ανησυχίες και σκέψεις.
