Πηγή: Prin.gr
Στις 14 Ιούνη, ο 26χρονος κοινωνικός αγωνιστής Βασίλειος Μάγγος δέχθηκε απρόκλητη επίθεση από ομάδα αστυνομικών κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους συλληφθέντες διαδήλωσης κατά της καύσης σκουπιδιών στον Βόλο. Υπέστη άγριο ξυλοδαρμό και βασανισμό που του προκάλεσαν κατάγματα σε 7 πλευρά και σοβαρότατους τραυματισμούς σε ζωτικά όργανα, κάτι που κατήγγειλε και ο ίδιος με ανάρτησή του. Ένα μήνα αργότερα, ο Βασίλης άφηνε την τελευταία του πνοή. Ο πατέρας του, Γιάννης Μάγγος, μιλάει στο Πριν.
Συνέντευξη στη Λίτσα Φρυδά
Επειδή από τη θεώρηση εγγράφων που σας χορηγήθηκε από την αστυνομία γίνεται προφανές ότι ήταν στοχοποιημένος, πιστεύετε ότι η επίθεση εναντίον του συνδέεται με την ενεργή κοινωνική του δράση ή ήταν τυχαίο γεγονός;
-Ναι, αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος και δεν έγινε τυχαία. Ο γιός μου ήταν ενεργός πολίτης και είχε έντονη πολιτική δράση. Ο ίδιος το ήξερε καλύτερα από μένα ότι ήταν στοχοποιημένος και δεν δίστασε, μετά τον ξυλοδαρμό και βασανισμό του, να τους τα πει έξω από τα δόντια και προφητικά (δυστυχώς), θα έλεγα, στην καταγγελία του: «δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Οι ιδέες μας, όσους από μας αν σκοτώσουν δεν θα πεθάνουν ποτέ, θα κατοικούνε στα μυαλά των ελεύθερων ανθρώπων. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα εδώ, ενάντια σε κάθε τι που μας πνίγει και δεν μπορούμε να ανασάνουμε, ενάντια στο άδικο, για την ελευθερία όλων μας, σε κάθε γωνιά του πλανήτη». Ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση!
Θα θέλατε να μας δώσετε μια εικόνα της κοινωνικής δράσης του γιού σας;
Αν και στην παραπάνω τελευταία πρόταση της καταγγελίας του τα λέει όλα και σκιαγραφείται η κοινωνική του εικόνα, θα προσθέσω: ήταν χειραφετημένος, με έντονες κοινωνικές ευαισθησίες. Όντας αντιφασίστας και κατά του ρατσισμού, έπαιρνε μέρος σε οποιαδήποτε αντίστοιχη εκδήλωση. Είναι συγκινητικές οι αναρτήσεις του για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, τον Παύλο Φύσσα, τον Ζακ Κωστόπουλο, την Κατερίνα Γκουλιώνη και για πολλούς άλλους. Το σπουδαίο είναι ότι πάντοτε πρόσθετε αιχμηρά και εύστοχα σχόλια. Ήταν ενεργός στο κίνημα κατά της καύσης σκουπιδιών στα τσιμεντάδικα μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, ενεργός στο κίνημα κατά του ξεπουλήματος των φυσικών πόρων και ειδικά του νερού, υποστήριζε το κίνημα των Σταγιατών, αντίθετος με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα ελληνικά βουνά με ακτιβιστική δράση για καθαρό περιβάλλον.
Έπαιρνε θέση σε οτιδήποτε υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής μας. Ήταν αλληλέγγυος προς όλους τους συναγωνιστές του. Συμμετείχε σε Δομές Αλληλοβοήθειας και σε κάθε τι που είχε σχέση με ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, ήταν πάντα παρών.. Αγαπούσε πολύ το διάβασμα, τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η εποχή της Εθνικής Αντίστασης, έγραφε ποίηση, έπαιρνε μέρος σε λογοτεχνικές και ποιητικές βραδιές και άκουγε μουσική με πολιτικούς στίχους. Ήταν νέος και είχε όνειρα!!
Θεωρείτε ότι η ανακοίνωση του Χρυσοχοΐδη που αμφισβητούσε την σύνδεση του θανάτου του Βασίλειου με την βάρβαρη κακοποίησή του, αποτελούσε παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης και αν ναι, οφείλεται ίσως στον πανικό της κυβέρνησης μήπως ο θάνατος του Βασίλειου πυροδοτούσε μια ευρύτερη κοινωνική διαμαρτυρία;
Το πιο πιθανό να είναι έτσι όπως το βάζετε με την ερώτησή σας. Ο Χρυσοχοΐδης με τη εμπρηστική δήλωσή του προσπάθησε όντως να προκαταβάλλει την απόφαση της δικαιοσύνης. Το ότι δεν έγιναν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ελλάδα παρόλο που αποφασίζονταν, οφείλεται στο γεγονός ότι δηλώσαμε, πως δεν θεωρούμε τον Βασίλειο ως ένα νέο Γρηγορόπουλο. (Δήλωσα πριν λίγο καιρό ότι ο Αλέξης έφαγε τη σφαίρα στην καρδιά και πέθανε. Ότι ο Βασίλειος έφαγε τη σφαίρα στην ψυχή και πέθανε. Στην περίπτωση του παιδιού μας μένει να αποδειχτεί αν ο θάνατός του ήταν συνέπεια του ξυλοδαρμού του). Οι Συλλογικότητες παρόλο που υπήρχε ένταση, κατανόησαν το νόημα της δήλωσής μας, αντέδρασαν με ωριμότητα και δεν έκαναν τίποτα. Ωριμότητα που μάλλον δεν απέκτησε ακόμα ο κ. Χρυσοχοΐδης για να καταλάβει ότι με τις δηλώσεις του προκαλεί και εξοργίζει τον κόσμο. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη και η ελληνική αστυνομία, έχουν χάσει πια την αξιοπιστία τους από τον ελληνικό λαό…
-Παρόλα αυτά ο θάνατος του Βασίλειου σηματοδότησε μια σειρά εκδηλώσεων που είχαν το χαρακτήρα της διαμαρτυρίας. Η ίδια η κηδεία ήταν ένα κοινωνικό συλλαλητήριο. Οι συγκεντρώσεις σιωπής επίσης που γίνονταν κάθε βράδυ πριν τη κηδεία του, κάτω από το διαμέρισμά μας, όπου πέθανε ο γιός μας. Τι σιωπή ήταν εκείνη! Δυνατή σαν κεραυνός.. Το πολιτικό μνημόσυνο κατόπιν ήταν η πρώτη μαζική διαδήλωση χωρίς άδεια. Γράφτηκαν συνθήματα σε όλη την Ελλάδα, υψώθηκαν πανό σε γήπεδα, πετάχτηκαν στην Αθήνα στο Κουκάκι και στα Πετράλωνα χιλιάδες τρικάκια με το κατατεθέν σύνθημά του: «Κι αν δεν νικήσουμε ποτέ θα πολεμάμε πάντα..».
Νομίζω ότι τελευταία, εξαιτίας μιας αλληλουχίας γεγονότων, που έχουν να κάνουν με τον αυξανόμενο αυταρχισμό της κυβέρνησης, τους σπασμωδικούς χειρισμούς του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, την απροκάλυπτη και αναίτια αστυνομική βία (σ΄ αυτά εντάσσεται και η περίπτωση του Βασίλειου), διαμορφώνεται ένα αυξανόμενο κίνημα, που δοθείσης της ευκαιρίας όπως με τη δίκη του Παύλου Φύσσα, παίρνει μεγάλες διαστάσεις…
Είναι πεποίθησή μου ότι αυτό θα συνεχιστεί.
Ο σχηματισμός δικογραφίας σε βάρος του Βασίλειου από την Εισαγγελία Βόλου μετά τον θάνατο του, αφήνει σοβαρές υπόνοιες ότι αυτός συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με τον ξυλοδαρμό που υπέστη από τα αστυνομικά όργανα. Ποια ήταν η κατάστασή του παιδιού σας στο ενδιάμεσο διάστημα από την κακοποίησή του ως την τραγική κατάληξή του;
Ο τραυματισμός και βασανισμός του παιδιού μας συνέβη σε μια περίοδο που τα πράγματα πήγαιναν καλά στη ζωή του. Δούλευε, είχε τις παρέες του, είχε τους αγώνες του, την κοπέλα του, ήταν καλά! Όντας ορειβάτης, έκανε πεζοπορίες στα ελληνικά βουνά.
Ξαφνικά, άλλαξαν τα πάντα ριζικά. Αυτός καθ΄ αυτόν ο ξυλοδαρμός και ο βασανισμός του προκάλεσαν σοβαρά τραύματα στην ψυχή του. Ακύρωσαν με την απροκάλυπτη και αναίτια αυτή βία την ανθρώπινή του υπόσταση.
Κατόπιν όντας στο νοσοκομείο, βλέποντας να «παίζει» το βίντεο αυτών των γεγονότων και να μην αντιδρά κανείς, απογοητεύτηκε. Έγινε μετά η ψευδής δήλωση του Οικονόμου, υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος παρουσίασε τα γεγονότα σα να μη συνέβη τίποτα, για ευνόητους λόγους τους οποίους ήδη εκθέσατε σε ερώτησή σας. Μας έλεγε «είναι δυνατόν να παίζει ένα βίντεο, να δείχνει ότι με ξυλοκοπούν και να μη μιλάει κανένας;». Παρόλα αυτά είχε το σθένος να κάνει την καταγγελία που αποτελεί πια πολιτικό ντοκουμέντο.
Οι επόμενες ημέρες μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο ήταν πολύ δύσκολες. Τον είχε επηρεάσει βαθιά η αδικία εις βάρος του. Το φορτίο της βίαιης ακύρωσης της ανθρώπινής του υπόστασης ήταν δυσβάσταχτο. Η συμπεριφορά του είχε μεταπτώσεις, ήταν ευερέθιστος, ανήσυχος, θλιμμένος. Η ψυχολογία του τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα και έπεσε κατακόρυφα. Αναζητούσε τρόπους να απαλλαγεί από τη μνήμη του απάνθρωπου αυτού του γεγονότος, να απαλύνει τον ψυχικό του πόνο, να ανακουφιστεί…
Παράλληλα υπέφερε και πονούσε πάρα πολύ, γιατί απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα για να γιατρευτεί κάποιος με επτά σπασμένα πλευρά.. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να γιατρευτεί..
Πραγματοποιήθηκε ΕΔΕ για την κακοποίηση του γιού σας, όπως είχε ανακοινωθεί;
Πραγματοποιείται Προκαταρτική ΕΔΕ για την οποία καλεστήκαμε και καταθέσαμε ό,τι γνωρίζαμε. Δεν είναι κανονική ΕΔΕ όμως και ούτε γνωρίζουμε πόσο μακριά θα τραβήξει. Ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι αναξιόπιστος. Είχε δεσμευτεί ότι θα γίνει ΕΔΕ, τα στοιχεία υπάρχουν, αν ήθελε όντως να το κάνει τώρα θα έπρεπε να είχε τελειώσει ήδη.. Δεν νομίζω ότι είναι στο επίπεδό του να σκεφτεί ότι αυτή η λογική (όπως και η λογική της δήλωσης του υφυπουργού του) είναι άσκηση έμμεσης μορφής βίας απέναντι στην οικογένειά μας…
Το κίνημα κατά του φασισμού και της αστυνομικής βίας και το κύμα συμπαράστασης αποτελούν δικαίωση για εμάς και τις ιδέες
του Βασίλειου
Θεωρείτε ότι έγινε προσπάθεια συγκάλυψης στην υπόθεση του γιου σας;
Δεν θα το έλεγα ακριβώς συγκάλυψη αλλά κωλυσιεργία ώστε να υποβαθμίσουν την υπόθεση, να κυλήσει ο χρόνος και να αμβλύνουν τις πρώτες και έντονες εντυπώσεις του πασιφανούς αυτού γεγονότος.. Όμως τα γεγονότα υπάρχουν, καθώς επίσης και τα στοιχεία..
Τι θα αποτελούσε για σας δικαίωση για όλα όσα υπέστη ο γιος σας, πριν και μετά τον θάνατό του;
Η δικαίωση για μας και τις ιδέες του γιού μας έρχεται κάθε μέρα. Είδαμε μια τεράστια αντιφασιστική και ειρηνική συγκέντρωση στη δίκη του Παύλου Φύσσα, η οποία μετατράπηκε σε συγκέντρωση και κατά της αστυνομικής βίας, μετά την εσκεμμένη και δυσανάλογη συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων του Χρυσοχοΐδη.. Όσο το αντιφασιστικό κίνημα και το κίνημα κατά της αστυνομικής βίας μέρα με τη μέρα μεγαλώνει, τόσο αισθανόμαστε ότι δικαιωνόμαστε σε πολιτικό επίπεδο και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς και τη μνήμη του παιδιού μας.
Σε κοινωνικό επίπεδο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχει ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας ανθρώπων από όλη την Ελλάδα που μας συμπαραστέκονται και με κάθε τρόπο εκφράζουν την αντίθεσή τους σ΄ αυτές τις πρακτικές της αστυνομίας και της κυβέρνησης. Δεχόμαστε κάθε μέρα δεκάδες μηνύματα στήριξης, γράφονται άρθρα για το Βασίλειο και κατά της αστυνομικής βίας, γίνονται εκδηλώσεις και δράσεις που αφιερώνονται στη μνήμη του. Προς τιμήν του και στη μνήμη του, ένας φίλος του έκανε με ποδήλατο τη διαδρομή Βόλος Θεσσαλονίκη, άλλοι ανέβηκαν στον Όλυμπο, μία φίλη φιλοτεχνεί 20 σκίτσα του, γράφτηκαν ποιήματα και τραγούδια ειδικά γι’ αυτόν, εκδόθηκε ένα βιβλίο αφιερωμένο στη μνήμη του Βασίλη Μάγγου, αξιόλογοι νέοι λογοτέχνες τον μνημονεύουν συχνά, άλλοι μας στέλνουν βιβλία τους με αφιερώσεις για τον Βασίλειο και πολλά άλλα…Κοινή συνισταμένη όλων είναι ο αντιφασισμός και η καταδίκη της αστυνομικής βίας…
Στο ποινικό επίπεδο, έχουμε κατ΄ αρχήν ένα ολοφάνερο γεγονός, τον ξυλοδαρμό του παιδιού μας μπροστά στα Δικαστήρια. Είναι τέσσερα άτομα, τρείς ΟΠΚΕ και ένας των ΜΑΤ που χωρίς ούτως ή άλλως να αποτελεί απειλή, επιμένουν να τον χτυπάνε, ενώ είναι κάτω και σφαδάζει από τους πόνους, φωνάζοντας ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να συνεχίσουν να τον χτυπάνε και όμως οι ανεγκέφαλοι συνέχιζαν. Μετά έχουμε και τον βασανισμό του από έναν υπάνθρωπο ασφαλίτη που τον λένε βασίλη με τη συνέργεια των ΟΠΚΕ.. Η δικαιοσύνη θα κρίνει-εξάλλου μπροστά στα μάτια της έγιναν -αν θεωρείται απολύτως αναγκαία βία (καραμέλα που χρησιμοποιούν για να καλυφθούν), τέσσερεις εκπαιδευμένοι να σπάζουν με τα γκλοπ και τις μπότες τους επτά πλευρά ενός ακίνδυνου πολίτη, να του προκαλούν θλαστικά τραύματα σε ευαίσθητα όργανα, εν τέλει να σακατεύουν την σωματική και ψυχική του υγεία, συνέπεια των οποίων ήταν να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο, να χάσει τη δουλειά του και στο τέλος να πεθάνει. Το πιο πιθανό ο θάνατός του να μην επερχόταν αν δεν είχε προηγηθεί ο ξυλοδαρμός και βασανισμός του. Οι δικηγόροι μας μελετούν όλα τα στοιχεία. Κατά την άποψή μας προκύπτουν ευθύνες. Η καταδίκη των υπεύθυνων θα είναι μια άλλη μορφή δικαίωσης για μας…
