Σιγά που θα άφηνε την ευκαιρία δημόσιου τρολαρίσματος στον Μαρκ Ζούκερμπεργκ να πάει χαμένη… Ο λόγος γίνεται για την Ελίζαμπεθ Ντένχαμ, την Επίτροπο του Γραφείου Πληροφορικής της Αγγλίας, που κάλεσε τον μεγαλομέτοχο και ιδρυτή του Facebook να παραιτηθεί από την έφεση που έχει υποβάλλει ενάντια στην πρωτόδικη απόφαση της βρετανικής δικαιοσύνης να πληρώσει ο πλέον δημοφιλής (και φριχτά ξεπερασμένος) τόπος κοινωνικής δικτύωσης πρόστιμο ύψους 500.000 λιρών λόγω της διαρροής δεδομένων των χρηστών στην Cambridge Analytica.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Η παρότρυνση της βρετανίδας αξιωματούχου ήρθε ως απάντηση σε άρθρο που δημοσίευσε ο Ζούκερμπεργκ στην εφημερίδα Washington Post το Σάββατο 30 Μαρτίου όπου, μεταξύ άλλων, ζητούσε περισσότερη κρατική ρύθμιση στο ίντερνετ – καλά διαβάσατε… Πριν δούμε τι έπιασε τον Ζούκερμπεργκ και ζητάει ξαφνικά να γίνει το ίντερνετ …Σοβιετία, υιοθετώντας την ορολογία ενός γνήσιου νεοφιλελεύθερου, να παραθέσουμε ολίγον από το βιτριολικό χιούμορ της Ντένχαμ η οποία υπενθύμισε ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε στο Facebook είναι πολύ χαμηλό, μιας και στο πλαίσιο των προβλέψεων του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (GDPR), που ενεργοποιήθηκε τον Μάιο του 2018, το Facebook θα μπορούσε να πληρώσει μέχρι και 17 εκ. λίρες ή το 4% των ετήσιων παγκοσμίων εσόδων του. Αν θέλει να δείξει ότι εννοεί όσα γράφει επομένως, μπορεί να παραιτηθεί από την έφεση και να πάει στο ταμείο να πληρώσει το πρόστιμο, ήταν τα λόγια της επικεφαλής του Γραφείου Πληροφορικής…

Αξίζει όμως να δούμε τι έγραψε ο Ζούκερμπεργκ στην Washington Post, μιας και από τη στιγμή που ακόμη κι η ΕΕ εναποθέτει στους ιδιώτες το σεβασμό των προσωπικών δεδομένων, ανοίγοντας έτσι ένα νέο κεφάλαιο στις εκχωρήσεις δικαιωμάτων που πλέον γίνονται υπόθεση των εταιρειών – γιατί αυτή είναι η ουσία του Γενικού Κανονισμού, το πιθανότερο είναι πώς οι δικές του οδηγίες θα διαμορφώσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο της επόμενης μέρας στο ίντερνετ. «Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε έναν πιο ενεργητικό ρόλο για τις κυβερνήσεις και τους ρυθμιστές», έγραψε ο άνθρωπος που οδήγησε την ιδιωτικοποίηση και την εταιρειοκρατία του ίντερνετ σε όρια που ήταν αδιανόητα μόλις μια δεκαετία πριν. Για να συνεχίσει συστήνοντας τέσσερα πεδία στα οποία απαιτούνται νέες ρυθμίσεις: το επιβλαβές περιεχόμενο, η εκλογική ακεραιότητα, η ιδιωτικότητα και η φορητότητα των δεδομένων.

Η επίδειξη καλών προθέσεων εκ μέρους του ιδρυτή του Facebook έφτασε σε νέα ύψη με διαφορά ολίγων ημερών, όταν απευθύνθηκε στο γερμανικό εκδοτικό οίκο Axel Springer, κατ΄ εντολήν του οποίου ψήφισε το Ευρωκοινοβούλιο την οδηγία για τα πνευματικά δικαιώματα που ειδικά με τα άρθρα 11 και 13 πλήττει με πρωτοφανή τρόπο την ελευθεροτυπία και την κυκλοφορία των ιδεών στο διαδίκτυο.

Η πρόταση που κατέθεσε ο μπαμπάς του mombook, όπως αποκαλείται ή λοιδορείται καλύτερα όλο και συχνότερα το δημιούργημά του, αφορούσε τη δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας που θα συγκεντρώνει και θα προσφέρει άρθρα «υψηλής ποιότητας, αξιόπιστου περιεχομένου». Προσφέρθηκε μάλιστα να πληρώνει για τη διακίνηση του περιεχομένου τους…

Δεν εξήγησε βέβαια ο Ζούκερμπεργκ με ποια κριτήρια θα αξιολογούνται τα άρθρα υψηλής ποιότητας και πώς θα διαχωρίζονται από τα άρθρα χαμηλής ποιότητας; Επίσης, ποια άρθρα θα κρίνονται ως αναξιόπιστα; Να θυμίσουμε ότι το Facebook αφού πρώτα θησαύρισε πουλώντας δεδομένα χρηστών σε διαφημιστές και κόμματα, πέρυσι επιδόθηκε σε ένα μπαράζ διαγραφής λογαριασμών με το επιχείρημα ότι τους χρησιμοποιούσε η Ρωσία για να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2016. Μόλις πρόσφατα όμως το πόρισμα Μιούλερ, κατόπιν ερευνών που διήρκεσαν πάνω από δύο χρόνια, απέρριψε τις σχετικές κατηγορίες που είχαν διατυπωθεί κατά του Τραμπ. (Δες εδώ) Επομένως, το Facebook για μια ακόμη φορά διακινούσε πλαστές ειδήσεις, δείχνοντας μάλιστα ότι πρωταγωνιστεί στον πόλεμο κατά των πλαστών ειδήσεων που υποτίθεται ότι διακινούσαν οι ρωσικοί λογαριασμοί! Εν ολίγοις τα έκανε για μια ακόμη φορά χειρότερα…

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος που διεκδικεί το Facebook στη δημιουργία των όρων κυκλοφορίας στο ίντερνετ της νέας εποχής (όπου το 57% των χρηστών του διαβάζει άρθρα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης) θυμίζει το άγχος των αποικιοκρατών να επιβάλλουν δρακόντειους νόμους και σιδηρά πειθαρχία μετά τη σφαγή και το χάος που ακολούθησε την εισβολή τους. Το Facebook κέρδισε τη μάχη του ίντερνετ όσο επικρατούσε ο νόμος της ζούγκλας που επέβαλε το 1996 ο Κλίντον ιδιωτικοποιώντας στην ουσία το ίντερνετ. Πλέον όμως τίθενται κανόνες που πλήττουν πρωτίστως ανεξάρτητους παρόχους περιεχομένου και κριτικές ιστοσελίδες, όσους δηλαδή πήραν στα σοβαρά τις υποσχέσεις ελευθερίας που έφερε η ανάδυσή του. (Δες εδώ) Αναφερόμαστε μάλιστα σε ιστότοπους με εκατομμύρια επισκέπτες όπως Democracy Now, Truth-out.org ή το Police the Police που αποκαλύπτει την αστυνομική αυθαιρεσία στις ΗΠΑ, κ.α. Από τον ιεροεξεταστικό οίστρο του Facebook δεν γλίτωσε εσχάτως ούτε και ο ιστότοπος Zero hedge που είναι η εναλλακτική πληροφόρηση της Γουόλ Στριτ και του Σίτι. Ήταν η στιγμή που οι όρκοι πίστης στην πολιτική ορθοδοξία μεταφέρθηκαν και στην οικονομική ορθοδοξία…

Από την άλλη, η επίθεση φιλίας στους γερμανούς εκδότες είναι η ανταμοιβή του Facebook στο Βερολίνο, τα διόδια που πρέπει να πληρώσει για να αποκομίσει τα κέρδη που δικαιούται στο νέο περιβάλλον, όπου το περιεχόμενο δε θα διακινείται ελεύθερα. Τα νέα κόστη θα καλυφθούν από τα νέα έσοδα που θα προκύψουν όσο το ίντερνετ θα περιθωριοποιεί τους μικρούς και θα μονοπωλείται περαιτέρω από τους μεγάλους, μεταξύ των οποίων το Facebook θα καταλαμβάνει περίοπτη θέση, σε βάρος φυσικά του δικαιώματος μας στην πληροφορία, την ενημέρωση, την επικοινωνία.

Πηγή: Εφημερίδα Νέα Σελίδα