Αυτό που δεν είπαμε για τη δίκη του χρυσαυγίτη χθες, είναι το εξής:
Ότι είχε έναν άλλο χρυσαυγίτη ως μάρτυρα υπεράσπισης, του οποίου το επίθετο ήταν Σύριος.
Πιθανότατα ο παππούς του ή ο πατέρας του θα ήτανε πρόσφυγας στη Μέση Ανατολή, πολύ πιθανόν κ στο Χαλέπι το 1940 κ άμα τη επιστροφή του στο χωριό οι συγχωριανοί θα του κόλλησαν το παρατσούκλι Σύριος κ του έμεινε ως επίθετο.
Έχει η ζωή γυρίσματα κ κάνει τέχνη με τις ιστορίες των ανθρώπων. Στο Όλα για καλό συμβαίνουν τέτοια , για αυτές ακριβώς τις ιστορίες προσφυγιάς το έγραψα.
Τους Συρματένιους στο θέατρο μην χάσετε.
Πού θα πάει, με την τέχνη μας, του λόγου κ του θεάτρου ίσως τους προσεγγίσουμε κάποτε κ αυτούς κ ίσως τότε μάθουν κ αλλάξουνε μυαλά. Διότι κανένας δεν γεννιέται φασίστας κ ναζί, αυτές είναι θεωρίες των ίδιων.
Αλιεύσαμε από το facebook του Γιάννη Μακριδάκη
