Αλιεύσαμε από το facebook του Γιώργου Αλεξάτου
Η συντριβή των ναζί στο Στάλινγκραντ, στις αρχές Φεβρουαρίου 1943, υποχρεώνει σε αποστολή στο Ανατολικό Μέτωπο και των τελευταίων δυνάμεων εφεδρείας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σοβαρών κενών στη γερμανική βιομηχανία. Η πολιτική επιστράτευση στις κατεχόμενες χώρες φέρνει στη Γερμανία 7.500.000 εργάτες.
Η εξαγγελία της επιστράτευσης στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται με γενική απεργία, κλείσιμο όλων των μαγαζιών σε Αθήνα και Πειραιά, και παλλαϊκό συλλαλητήριο που οργανώνει το ΕΑΜ, στις 24 Φεβρουαρίου 1943. Στην κινητοποίηση πρωτοστατούν το Εργατικό ΕΑΜ, η Πανυπαλληλική Κεντρική Επιτροπή και η νεοσύσταση ΕΠΟΝ.
Το πλήθος, αφού διασπά τον κλοιό των αστυνομικών και των Ιταλών καραμπινιέρων, εισβάλλει στο Υπουργείο Εργασίας (υφυπουργείο, τότε, ενταγμένο στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας) και πυρπολεί τις καταστάσεις επιστράτευσης. Νέο συλλαλητήριο και νέα πυρπόληση αρχείων του υπουργείου, στις 5 Μαρτίου, υποχρεώνει τους κατακτητές σε αναδίπλωση. Η επιστράτευση ματαιώνεται!
Έχοντας νεκρούς και τραυματίες στις συγκρούσεις με τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, το εργατικό κίνημα της χώρας μας θα χάσει τον Μάιο 1943 και τον γραμματέα του Εργατικού ΕΑΜ και μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Κώστα Λαζαρίδη, που πιάστηκε και εκτελέστηκε. Σε αντεκδίκηση για τον θάνατό του, μερικούς μήνες αργότερα, η ΟΠΛΑ θα εκτελέσει τον διορισμένο γραμματέα της δωσιλογικής ΓΣΕΕ και υφυπουργό Εργασίας Νίκο Καλύβα.
Αποτελεί τίτλο τιμής για την εργατική τάξη και το κίνημα Εθνικής Αντίστασης της Ελλάδας, το γεγονός ότι στα γερμανικά εργοστάσια, μεταξύ των 7,5 εκατομμυρίων ξένων επιστρατευμένων από ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη, δεν υπήρχαν παρά ελάχιστες χιλιάδες Έλληνες, κι αυτοί, στη μεγάλη τους πλειονότητα, όμηροι πιασμένοι σε μπλόκα. Όπως και το ότι από την Ελλάδα δεν στάλθηκε στρατιωτικό σώμα στην ΕΣΣΔ, για να πολεμήσει τον “μπολσεβικισμό” στα χρόνια της Κατοχής.
