Πηγή: Jacobin
Τι κι αν η Ελλάδα πληρώνει πρόστιμα διαρκώς;
Τι κι αν εκατοντάδες εκπαιδευτικοί ταλαιπωρούνται κάθε χρόνο γιατί όταν αρρωστήσουν έχουν λιγότερα δικαιώματα;
H κυβέρνηση επιμένει να δρα τιμωρητικά απέναντι σε αναπληρώτριες και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που έχουν ανίατα και δυσίατα νοσήματα. Τελευταία περίπτωση που έγινε γνωστή αφορά μία εκπαιδευτικό που διαγνώσθηκε με καρκίνο το 2022, θεραπεύτηκε μέσα στο 2023 και διαγνώσθηκε ξανά με καρκίνο σε άλλο μέρος το 2024. Και στις δύο περιπτώσεις, εκτός από τον αγώνα της για να γίνει καλά, είχε να αγωνιστεί και για κάτι ακόμα. Για να ξεπεράσει την κρατική αναλγησία.
Το 2023 αναγκάστηκε να επιστρέψει στην άλλη άκρη της Ελλάδας και να πιάσει δουλειά πριν καλά καλά περάσει μισός μήνας από τις ακτινοθεραπείες και το πολύ σοβαρό χειρουργείο, διότι δεν δικαιούταν πάνω από 22 μέρες αναρρωτική άδεια.
Δηλαδή μια αναπληρώτρια θα πρέπει να περάσει ακτινοθεραπείες, νοσηλείες, χημειοθεραπείες, αποθεραπείες, χειρουργεία και ό,τι άλλο χρειαστεί μέσα σε 22 μέρες, αλλιώς ο εργοδότης της, το ελληνικό κράτος σταματάει να την πληρώνει, ενώ το να έχεις χρήματα είναι προφανώς είναι πιο αναγκαίο από ποτέ όταν έχεις μια τόσο σοβαρή ασθένεια. Προφανώς οι 22 μέρες μπορεί να φτάνουν για να γίνεις καλά μετά από γρίπες, αλλά μετά από καρκίνο αυτό είναι αδύνατον.
Σα να μην έφτανε αυτό το 2024 στη νέα της δοκιμασία, δεν είχε καν αυτό το στοιχειώδες δικαίωμα, καθώς «έκανε το λάθος» να διαγνωσθεί με τον καρκίνο λίγο πριν τις αρχές της εκπαιδευτικής χρονιάς. Έτσι, όταν κλήθηκε να αναλάβει υπηρεσία στις 5-6 Σεπτεμβρίου, η Αναπληρώτρια είχε να «διαλέξει» ανάμεσα στο να πάει μέχρι το σχολείο που την τοποθέτησαν σε άλλη πόλη, ή να συνεχίσει τις θεραπείες της για τον καρκίνο. Στο αίτημά της, να της επιτραπεί η ηλεκτρονική ανάληψη υπηρεσίας προκειμένου να μπορέσει να κάνει χρήση των αδειών που δικαιούταν οι αρχές της απάντησαν ότι αυτό δεν γίνεται και αντί αυτού της «επέτρεψαν» να αναλάβει υπηρεσία 7 ημέρες μετά, χάνοντας ισάριθμα ημερομίσθια.
O Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Δημήτρης Γληνός», ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δεν ανεχόμαστε άλλο να μπαίνει η ζωή μας στο ζύγι, να σκεφτόμαστε αν θα αρρωστήσουμε, αν θα χρειαστούμε περαιτέρω αναρρωτικές ή ειδικές θεραπείες. Δεν πάει άλλο οι αναπληρώτριες εγκυμονούσες να θέτουν σε κίνδυνο την δική τους ζωή και των παιδιών τους! Δεν είμαστε εργαζόμενες/οι ενός κατώτατου θεού! Απαιτούμε να προβλεφθεί άμεσα ένας ολοκληρωμένος και δίκαιος συμπεριληπτικός νόμος υπέρ των αναπληρωτών/τριών εκπαιδευτικών με ανίατα και δυσίατα νοσήματα»
Όμως, καλύτερα από όλους συνόψισε το ζήτημα η συγκεκριμένη αναπληρώτρια, στο μήνυμά της, προς το Υπουργείο Παιδείας:
«ένας καρκίνος εν γένει, δε σου ακυρώνει τη ζωή˙ όμως οι μη αξιοπρεπείς οικονομικες, εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες μπορεί να σου ακυρώνουν καθημερινά την ύπαρξη σου».
Το Jacobin Greece ρώτησε για το θέμα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο:
Ακολουθεί ολόκληρη η απομαγνητοφώνηση:
Χ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Για ένα θέμα που τέθηκε και στη Βουλή. Μια εργαζόμενη, αναπληρώτρια εκπαιδευτικός με καρκίνο, ζήτησε άδεια για να κάνει θεραπείες, αλλά οι Αρχές της είπαν ότι δεν γίνεται και ότι θα πρέπει να βγει σε άδεια άνευ αποδοχών. Το 2024 διαγνώστηκε ξανά με καρκίνο, ήταν ανάγκη να λείψει τον Σεπτέμβριο 7 μέρες, σε άλλη πόλη για τις θεραπείες, όμως αντί να της επιτρέψουν, να κάνουν ηλεκτρονική ανάληψη καθηκόντων, οι Αρχές της απάντησαν ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για όσους αναπληρωτές νοσούν από δυσίατα και ανίατα νοσήματα. Στη συνέχεια αναγκάστηκε να αναλάβει καθήκοντα μια βδομάδα μετά, δηλαδή την ανάγκασαν να χάσει 7 μεροκάματα. Φαντάζομαι θα συμφωνήσετε ότι εδώ έχουμε κάτι απάνθρωπο. Ουσιαστικά την έβαλαν να διαλέξει ανάμεσα στο ημερομίσθιο ή στο να κάνει τις θεραπείες της για καρκίνο. Θα πάρετε κάποια νομοθετική πρωτοβουλία για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με ανίατα και δυσίατα νοσήματα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θέλω να ενημερωθώ γι’ αυτό που με ρωτάτε, είναι όντως πάρα πολύ σοβαρό και είναι αδιανόητο προφανώς ένας άνθρωπος που έχει κάτι τόσο σοβαρό να μην μπορεί να λείψει από τη δουλειά του και αφού λάβω σχετική ενημέρωση με το τί ακριβώς ισχύει και για το συγκεκριμένο περιστατικό και για την νομοθετική κατάσταση, θα επανέλθω και κυρίως θα επανέλθω με την ενημέρωση από το αρμόδιο Υπουργείο.
Χ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Για κάτι όμως που γνωρίζετε, αυτή η εκπαιδευτικός εργάζεται πολλά χρόνια, όπως και πολλοί αναπληρωτές και αναπληρώτριες, καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Γιατί το Κράτος δεν την προσλαμβάνει και την κρατάει σε ομηρία, πάνω, κάτω την Ελλάδα, χωρίς δικαιώματα; Ως πότε θα υπάρχουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα εργαζόμενοι με λιγότερα δικαιώματα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η Κυβέρνηση που έχει προσλάβει τους περισσότερους εκπαιδευτικούς, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες. Έχουμε κάνει 38.000 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και είμαστε η πρώτη Κυβέρνηση, η πρώτη Κυβέρνηση, που προσέλαβε πάνω από 6.000 συγκεκριμένα, εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής. Έχουμε απόλυτο και πολύ μεγάλο σεβασμό στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε, η διαδικασία πρόσληψης ενός μόνιμου εκπαιδευτικού, είναι μια διαφορετική διαδικασία. Το Κράτος τρέχει τους διαγωνισμούς με βάση τη νομοθεσία και με βάση συγκεκριμένους κανόνες. Υπάρχουν περιπτώσεις προφανώς των μοριοδοτήσεων, αλλά είναι κάτι το οποίο είναι διαφορετικό. Ο στόχος είναι να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερους μόνιμους εκπαιδευτικούς ούτως ώστε να μην είναι σε αυτό το καθεστώς, χρόνο με το χρόνο οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και ουσιαστικά να έχουν όλο και περισσότερες ευκαιρίες με αυτό τον έμμεσο τρόπο, δηλαδή δεν είναι σωστή η έκφραση μονιμοποίηση, αλλά το να προσληφθούν ως μόνιμο προσωπικό και ο μόνος τρόπος να συμβεί αυτό, είναι να συνεχίσουμε να αυξάνουμε το ποσοστό των εκπαιδευτικών που είναι μόνιμοι. Έχουμε αυξήσει πάρα πολύ το ποσοστό των εκπαιδευτικών που είναι μόνιμοι. Σας λέω μόνο τα τελευταία χρόνια έχουμε 38.000 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών που έχουν ολοκληρωθεί και οι άνθρωποι αυτοί υπηρετούν και είναι στις θέσεις τους.
