Πηγή: Micropolis Fight Club
Ήταν μια καυτή μέρα του Ιούνη το 1933 και ο μίσο-εβραίος μποξέρ από τη μικρή πόλη του Λιβερμορ της Καλιφόρνια, ήταν ξαπλωμένος σε ένα πάγκο στα έγκατα του Yankee Stadium της Nέας Yόρκης. Κοίταζε το άσπρο ταβάνι καθώς περίμενε να πυγμαχίσει με τον Max Schmeling τον πρωταθλητή και πρότυπο του ναζιστή νέου και ταυτόχρονα τον αγαπημένο μποξέρ του Αδόλφου Χίτλερ. Κοινό από 65 000 ανθρώπους συνωστίζονταν περιμένοντας να αρχίσει ο αγώνας . Ο Χίτλερ θα άκουγε τον αγώνα από το ραδιόφωνο στο Βερολίνο ενώ ο πρόεδρος Ρούσβελτ παρακολουθούσε τον αγώνα από τον Λευκό Οίκο.
Για αυτόν τον αγώνα ο Max Baer είχε ζητήσει από τη θεία του Emma Edelstein να του ράψει στο σορτς του το “άστρο του Δαβίδ.” « Ο πατέρας μου είναι εβραίος είπε ο Μπάρελ στον τύπο και η μητέρα μου ιρλανδοσκοτσέζα .Θεώρησα καθήκον να φορέσω αυτό το σήμα και σκοπεύω να το φοράω σε όλους του αγώνες μου στο μέλλον…».
Παρόλο που ο Baer ( η «Γροθιά του Λιβερμορ) νίκησε τον Schmeling πριν από πέντε χρόνια όταν ο Γερμανός ήταν στα πρώτα του βήματα, πολλοί είχαν ξεχάσει αυτόν τον αγώνα που το 1933 είχε θεωρηθεί ο αγώνας της χρονιάς. Ο Baer ήταν ο ανερχόμενος μποξέρ στην κατηγορία βαρέων βαρών. Στις αρχές της δεκαετίας του 30 ο Γερμανός πρώην πρωταθλητής είχε αποσπάσει τον τίτλο από το Σάρκε το 1930 για να του τον παραδώσει πάλι το 1932 επιζητούσε να ξαναποκτήσει τον τίτλο.
Ο Schmeling ήταν το φαβορί απέναντι στον 24χρονο Baer. Την προηγούμενη μέρα είχε πει ότι θα τον χτυπήσει τόσο δυνατά και θα το θυμούνται όλοι στη Γερμανία και ιδιαίτερα ο Χίτλερ και αυτό γιατί ο μάνατζερ του προετοιμάζοντας τον για τον αγώνα του περιέγραφε όλες τις φρικαλαιότητες που αντιμετώπισαν οι εβραίοι από τότε που ανέβηκε στην εξουσία ο Χίτλερ, από δημόσιους εξευτελισμούς, μεταφορές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι και δολοφονίες. Ο αγώνας είχε προαναγγελθεί σαν την σύγκρουση ανάμεσα στις δυτικές δημοκρατίες και τη ναζιστική Γερμανία.
Ο Γερμανός στα αποδυτήρια εμφανίστηκε ήρεμος και με εμπιστοσύνη στη νίκη του. Ο Χίτλερ τον είχε προειδοποιήσει ότι όταν θα πάει στις Ηνωμένες Πολιτείες θα δώσει συνέντευξη σε ανθρώπους που πιστεύουν ότι συμβαίνουν πολλά κακά στη Γερμανία αυτές τις μέρες και να τους πείσει για το αντίθετο. O Schmeling ακολούθησε την εντολή του Χίτλερ και είπε ότι δεν είδε να υποφέρει κανένας εβραίος. « Αν έχουν προβλήματα τα δημιούργησαν οι ίδιοι, διακινώντας τρομακτικές ιστορίες για τους Ναζί στη Νέα Υόρκη».
Ο Schmeling ήξερε ότι αυτό ήταν ψέμα βιαζόταν όμως να νικήσει τον Baer όπως ζήτουσε ο Χίτλερ. Ήθελε να τον θεωρούν εθνικό ήρωα. Μπορεί να μην τον ενδιέφερε η πολιτική αλλά η λατρεία του γερμανικού λαού ήταν για αυτόν σαν ναρκωτικό.
Όταν ανέβηκαν στο ρινγκ ο Μαξ μελέτησε με προσοχή το πρόσωπο του γερμανού πρωταθλητή. Δεν τον θεωρούσε καθόλου σούπερμαν. Μετά τα πρώτα χτυπήματα ο Μαξ ήταν σίγουρος ότι ο Schmeling δεν μπορούσε να τον νικήσει. Επρόκειτο να είναι μια πολύ εντυπωσιακή νύχτα .Στο τέλος του δέκατου γύρου οι κριτές έδιναν περισσότερους βαθμούς γερμανό πρωταθλητή αλλά ο Max Baer δεν ήταν ένας απλός μποξέρ, ήταν αγωνιστής. «Μαξ! πρέπει να του κάνεις νοκ άουτ του φώναξε ο εκπαιδευτής του και ο Μαξ ρίχτηκε πάνω στο Γερμανό και του κατάφερε σειρά από χτυπήματα και με το τελευταίο ο δεξί στο σαγόνι του φώναξε « Αυτό για τον Χίτλερ!».
Όταν ο διαιτητής μετρούσε εννέα ο Schmeling σηκώθηκε με κόπο και παραπατώντας. Ο Baer θα μπορούσε με ένα δεξί χτύπημα τον στείλει νοκ άουτ. Αντί για αυτό ζήτησε από το διαιτητή να σταματήσει τον αγώνα.
Ο Baer δεν ήθελε να σκοτώσει το Schmeling αλλά να φέρει σε δύσκολη θέση τους ναζί.
Ο διαιτητής σταμάτησε τον αγώνα με τεχνικό νοκ άουτ στο ένα και 52 του δέκατου γύρου. Ο Max Baer είχε νικήσει τον Γερμανό, πράγμα που δεν ευχαρίστησε καθόλου τον Χίτλερ. Ο ναζιστικός μύθος της φυλετικής υπεροχής είχε μόλις καταρρεύσει. Στο Βερολίνο ο ναζιστής αρχηγός έπαθε μια ακόμη από τις φημισμένες του κρίσεις ουρλιάζοντας, κατηγορώντας τους εβραίους και απειλώντας τους.
Όπως ανέφερε η New York Times όλες οι γερμανικές εφημερίδες αγνόησαν το γεγονός ότι ο Schmeling νικήθηκε από κάποιον που στη Γερμανία θα ταξινομούνταν ως εβραίος. Ο Baer χρόνια αργότερα δήλωσε ότι τη νύχτα που έβγαλε νοκ άουτ τον Schmeling «κάθε γροθιά που έδινα είχε στόχο το Χίτλερ»
