Νίκος Μωραΐτης
Στην τηλεπερσόνα Μπογδάνος δεν θα επανερχόμουν τόσο σύντομα, αν δεν με γέμιζαν οργή τα λόγια του. Νόμιζα ότι είχε φτάσει στον πάτο με τα όσα δήλωσε για τη «λυτή» μητέρα του Παύλου Φύσσα και το «ράκος» Ρουπακιά.
Όμως υπήρχε και πιο κάτω.
Αντιγράφω τα λόγια του ένα προς ένα και παραθέτω και το οπτικό απόσπασμα, γιατί πραγματικά είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως ειπώθηκαν αυτά τα λόγια στην ελληνική τηλεόραση το 2015:
«Αφού μεγαλειωδώς γιορτάσουμε το Πολυτεχνείο, θα έχουμε πάντοτε υπόψη μας ότι τα αγνά παιδιά -και μιλάω πολύ σοβαρά- μέσα στο Πολυτεχνείο, άνοιξαν το δρόμο, με τις μεθοδεύσεις της CIA, για να αλλάξει η δικτατορία στην Ελλάδα και να χάσουμε την Κύπρο».
Συνειρμοί παρανοϊκοί. Λόγια ασύλληπτα.
Απέναντί τους, φτωχό το κάθε σχόλιο. Βλέπετε, την αληθινή χυδαιότητα δεν μπορεί να τη διαχειριστεί, να την απαντήσει ή να την υπερνικήσει ο λόγος.
Μόνο ένα ερώτημα.
Ο τηλεοπτικός σταθμός στον οποίο εργάζεται συμφωνεί με τα λεγόμενά του; Ανέχεται στον αέρα του ένα τέτοιο φασιστοειδές;
Τη 17η Νοεμβρίου 1973 συνέβη η μοναδική εμβληματική συλλογική αντίδραση των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας. Στο Πολυτεχνείο χύθηκε αίμα. Αίμα αθώων. Αίμα αγωνιζόμενων φοιτητών, σπουδαστών, πολιτών. Σαράντα δύο χρόνια μετά, στο Πολυτεχνείο χύνεται ο εμετός ενός άθλιου παραδημοσιογραφικού υποκειμένου. Μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα. Η Ιστορία και ο απόπατος.
Υ.Γ.: Δύο σημειώσεις, βάσει των σχολίων σας που διάβασα: 1. Ο φασίστας δεν απαλλάσσεται λόγω βλακείας. 2. Άλλο οι ανώνυμοι αγωνιστές του Πολυτεχνείου και άλλο οι επώνυμοι καριερίστες του Πολυτεχνείου.
Πηγή: altsantiri.gr
