Πηγή: Katiousa
Αποκαλύπτουμε τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη και την πραγματικότητα πίσω από τους μύθους που καλλιεργούνται και διαδίδονται από σκοτεινά κέντρα, για τη νέα (ολοκαίνουρια) παράστασή του Τσολιά (εν δε Τσόλια Μπαντ), με τίτλο: Πάμε και όποιον βρει!
1) Η παράσταση είναι ΣΥΡΙΖΑ friendly
Αυτό να το πούμε στον οπαδό της Αχτσιόγλου, που άφρισε με τα αστεία για την Έφη (συγνώμη, για την κ. υπουργό ήθελα να πω) και φώναζε εν μέσω της παράστασης. Να το πούμε και στην Αλέκα -μια φίλη από το χωριό. Σ.σ.: την ξέρετε.
2) Στοχοποιεί τον Μητσοτάκη
Ψέματα! Ο Τσολιάς δεν είπε ούτε μια φορά το περιβόητο σύνθημα (γ…σαι). Το άφησε στο κοινό και έλεγε “δικό σας”. Και δεν κουράστηκε να προσθέτει το “ΔΕΝ”, κάθε φορά που είχαμε παρεκτροπές και κάποιοι το φώναζαν.
3) Το χιούμορ του Τσολιά θυμίζει Σεφερλή
Αχαχούχα, αλλά όχι. Πολύ θα το ‘θελε ίσως ο Σεφερλής, που ήταν χτες στο κοινό της παράστασης και ίσως να πήρε δημιουργικά τίποτα ιδέες και για τη δική του. Ειδικά το κλείσιμο ενάντια στους κυρ-Παντελήδες, πρέπει να τον προβλημάτισε, αλλά ίσως όχι αρκετά για να το μεταφέρει στο δικό του κοινό.
4) Η παράσταση είναι ακατάλληλη για παιδιά
Σε καμία περίπτωση και υπάρχουν παραδείγματα που το αποδεικνύουν. Όσα παιδιά ήρθαν χτες στο Άλσος -μιας και δεν είχαν σχολείο την άλλη μέρα- ή που νανουρίστηκαν γλυκά στα βολικά τους καθίσματα, ή που θα έχουν ένα σωρό νέα πράγματα από βδομάδα να πουν στους συμμαθητές τους, πχ για το spooning.
5) Αν δεν είσαι του κινήματος, δεν πιάνεις τίποτα και βαριέσαι
Σιγά τώρα! Εδώ ο Κασσελάκης που δεν ξέρει τίποτα από κίνημα και πολιτική, και έγινε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τα αστεία είναι σαν το πρώτο θέμα των εξετάσεων, εύκολα και βατά για όλους. Δε χρειάζεται να είσαι μέλος ΚΟΒ για να την παρακολουθήσεις. Αλλά αν είσαι κυρ-Παντελής, καλύτερα να μην κάνεις καν τον κόπο να την δεις.
6) Κάνει ύπουλη κομμουνιστική προπαγάνδα!
Ίσα-ίσα! Κάνει τοποθέτηση πολιτικού προϊόντος, όπως με τον Πελετίδη -και όχι μόνο- και το λέει ξεκάθαρα. Τίποτα ύπουλο…
7) Δεν κάνει ποτέ κριτική στο ΚΚΕ!
Έχουμε 3 λέξεις για να καταρρίψουμε αυτόν τον μύθο. Silver Dry-Cheese. Τα υπόλοιπα επί σκηνής.
8) Κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται και ακούμε περίπου τα ίδια
Όχι. Αν τον έχεις δει κι άλλες φορές, ίσως να ξέρεις κάποια τραγούδια και καμιά γέφυρα μεταξύ τους. Όλα τα άλλα είναι φρέσκα -βοηθάει άλλωστε η επικαιρότητα, που δίνει μπόλικο υλικό- και πρωτότυπα. Όχι μαϊμουδιές και αντιγραφές από το Twitter -που ο Έλον το έκανε Χ, σαν τσοντάδικο.
9) Αν σε πιάσει, όταν κατεβαίνει στο κοινό, την πάτησες
Οκ, αν κάθεσαι πρώτο τραπέζι πίστα και αργήσεις, έχεις καλές πιθανότητες να πιάσει μαζί σου κουβέντα, ενώπιον όλου του κοινού. Αλλά ο Τσολιάς σέβεται το κοινό του. Όσοι είναι να πουν μουσμουλιές, το ‘χουν μέσα τους και καρφώνονται μόνοι τους. Και όσο για τους άλλους… δύσκολα θα βρεις τόσο συγκινητική στιγμή, σαν τον ηλικιωμένο νεφροπαθή κύριο από την Εύβοια, που είχε όνειρο ζωής να δει τον Αποστόλη από κοντά και ήρθε μόνο για αυτό…
10) Οι ακροατές, τύπου Ειρήνης, που παίρνουν συνέχεια, δεν υπάρχουν, είναι ηθοποιοί -ή στημένοι.
Και όμως όχι. Ζει και σπέρνει εφιάλτες. Και το διαπιστώσαμε χτες ιδίοις όμμασι -και βασικά ακούγοντάς την…
Bonus: Ο Τσολιάς απειλεί το κοινό του
Κάθε άλλο. Απλώς το θεωρεί νοήμον και του λέει καθαρά: δε θέλω βλακείες την Κυριακή…
Όχι να ρίχνουμε βόλια στην κάλπη όπως να ‘ναι και μετά να τρέχουμε, πάμε και όποιον βρει!
Τα υπόλοιπα να πάτε να τα δείτε από κοντά και να σχηματίσετε δική σας άποψη. Και θα έχετε αρκετές ευκαιρίες για αυτό, μες στον χειμώνα, με τις παραστάσεις που προγραμματίζει ο Τσολιάς με την μπάντα του. Εν καιρώ θα υπάρξουν και οι σχετικές ανακοινώσεις, οπότε αναμείνατε στις οθόνες σας. Αλλά αν δεν πάτε, εσείς θα χάσετε…
