Πηγή: Κατιούσα

Αφού ξεθώριασε γρήγορα το φιλοκυβερνητικό μότο “ας μη μιλάμε για ευθύνες τώρα που ακόμα ψάχνουμε τους νεκρούς”, υπό το κράτος της γενικής οργής και χλεύης, μπήκε μπροστά από χθες μια άλλη φάμπρικα ξεπλύματος των κυβερνητικών χειρισμών μέσω της διάχυσης ευθυνών σε βάθος δεκαετιών. Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίει κι ο Χατζηπετρής που συναλλάχθηκε με τοπικούς βουλευτές και δημάρχους για να χτίσει μες στο δάσος. Όπως πάντα, ο βολικότερος τρόπος για να μην αποδοθούν ευθύνες κανέναν είναι να τις μοιραστούν άπαντες ισόποσα.

Κανείς βέβαια δεν αρνείται ότι στην τραγωδία συνέβαλαν πολλοί παράγοντες, ούτε ότι δεν υφίσταται και ατομική ευθύνη του πολίτη, παρότι το ψάρι πάντα βρωμάει απ’το κεφάλι. Είναι όμως τουλάχιστον εξοργιστικό την ώρα που οι άνθρωποι μετράνε τις πληγές τους, να δέχονται “κατσάδα” από υπουργό της κυβέρνησης, λες και φταίνε εκείνοι για την υποστελέχωση της πυροσβεστικής, την απουσία επίσημης κι έγκυρης ενημέρωσης και σχεδίου εκκένωσης, έστω και υπό τις συνθήκες άναρχης δόμησης της περιοχής. Σε τελική ανάλυση και δική τους ευθύνη να ήταν, η στοιχειώδης ενσυναίσθηση απαγορεύει να κουνάμε το δάχτυλο σε κάποιον που μόλις έχει χάσει φίλους, συγγενείς και το σπίτι του.

Φαίνεται όμως πως ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος, ο πρώτος υπουργός που τόλμησε να επισκεφθεί τις πληγείσες περιοχές, δε σκαμπάζει από τέτοιες ψυχολογικές λεπτότητες.

“Έχετε άδεια;” ρωτάει με εισαγγελικό ύφος πολίτη που διαμαρτύρεται για την κατάσταση. Στην καταφατική απάντηση συνεχίζει ακάθεκτος ρωτώντας “Γιατί δεν απαιτήσατε ποτέ ν’ανοίξει δρόμος;”, αντί να ρωτήσει γιατί η πολιτεία τόσα χρόνια δεν επιβάλει τη διάνοιξη δρόμων. Παρότι εν προκειμένω δεν μπορεί καν να γίνει λόγος για κάποιου είδους σκληρή αντικυβερνητική κριτική, καθώς τα βέλη συγκεντρώνονται στον Ψινάκη που πρόβαλε οικονομική αδυναμία του δήμου να καθαρίσει ξερόχορτα από τις αυλές των πσιτιών, ο Καμμένος φαίνεται να παίρνει πολύ προσωπικά το ζήτημα: “Θα δώσετε ένα μέτρο από το σπίτι σας για να ανοίξει δρόμος στην παραλία;” ρωτά με ύφος, καθιστώντας και πάλι ατομικό ζήτημα τον πολεοδομικό σχεδιασμό που αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

Και συνεχίζει ο υπουργός, αγανακτισμένος από την αγνωμοσύνη του πυροπαθούς για τη δράση των ενόπλων δυνάμεων : “Μόνο ο Πορτοσάλτε κι εσείς τα λέτε αυτά”, αναφωνεί ο Καμμένος, γιατί όπως καταλάβαμε κι από την ανακοίνωση του “εμπάργκο” της κυβέρνησης κατά Σκάι χθες το βράδυ, αφού Συριζανέλ αντιμετώπισαν τόσο αποτελεσματικά την πύρινη λαίλαπα, τώρα έχουν άπλετο χρόνο να κατατροπώσουν το δεύτερο πιο επικίνδυνο εχθρός των ημερών, το κανάλι του Φαλήρου (το οποίο φυσικά έδωσε ρέστα αυτές τις μέρες, χωρίς αυτό να μετριάζει τη γελοιότητα της κυβερνητικής αντίδρασης). Κερασάκι στην τούρτα η παρατήρησή του στην κλαμμένη κοπέλα πως “πάντως στη θάλασσα πνιγήκανε πέντε”, παρουσιάζοντάς το περίπου ως…επιτυχία.

Ένας νέος κοινωνικός αυτοματισμός πάει να δημιουργηθεί, τον οποίο συνοψίζει πολύ καλά ο redfly στο παρακάτω τιτίβισμα:

Είναι πολύ κρίσιμο να αντισταθούμε σε τέτοιες λογικές, χωρίς παράλληλα να δίνουμε συγχωροχάρτι στη συναλλαγή και τη ρουσφετολογία που είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να φυτρώνουν πάνω στ’αποκαΐδια.