Νίκος Μπογιόπουλος

Πηγή: Imerodromos

Ο μεν πρωθυπουργός Μητσοτάκης εδοξάσθη από τις κάμερες της “λίστας Πέτσα” να μοιράζει γεύματα και δώρα σε άπορους στο Κερατσίνι.
Η δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κυρία Σακελλαροπούλου να συμμετέχει σε διανομή συσσιτίων στο Μεταξουργείο.
Λαμπρά. Θαυμάσια. Και φυσικά μέσα στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα…
Ομως κι αφού το κράτος μας, όπως προκύπτει από την κίνηση του ανώτατου πολιτειακού θεσμού, αλλά και η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από τον επικεφαλής της, είναι τόσο “φιλάνθρωπο”, αντί να εξουθενώνει τους ταγούς του στέλνοντάς τους να μοιράζουν συσσίτια σε άπορους, γιατί δεν κάνει κάτι άλλο;
Γιατί, για παράδειγμα, δεν καταργεί τους άπορους, σταματώντας να εφαρμόζει, να νομοθετεί και να επικυρώνει πολιτικές αποφάσεις που κάνουν τους ανθρώπους άπορους;
Για παράδειγμα, αντί να μοιράζει συσσίτια στους φτωχούς, γιατί δεν σταματά να κάνει τους ανθρώπους φτωχούς, είτε με αποφάσεις κυβερνητικές, όπως αυτές που κόβουν συντάξεις, είτε με αποφάσεις του ΣΤΕ, όπως την περίοδο που ήταν πρόεδρός του η κυρία Σακελλαροπούλου, που επικύρωναν τις κυβερνητικές αποφάσεις φτωχοποίησης των ανθρώπων;
Πως λέγεται, λοιπόν, όταν το κράτος – που με τις πολιτικές του δημιουργεί άπορους και φτωχούς – στέλνει τους ταγούς του να μοιράσουν (παρέα με τις κάμερες της “λίστας Πέτσα”) συσσίτια και “ανυπόκριτη φροντίδα” στους φτωχούς και άπορους, που εκείνο δημιούργησε; “Συνέχεια (και συνέπεια) του κράτους”…
Α, ναι: Ο Χέλντερ Καμάρα, ο Βραζιλιάνος αρχιεπίσκοπος που κόντρα στο Βατικανό, στη χούντα, στον νεοφιλελευθερισμό και στις πολυεθνικές, στεκόταν στο πλευρό των φτωχών και στους αγώνες του λαού του ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, το έλεγε ετσι:
«Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε Άγιο. Όταν, όμως, ρωτάω γιατί είναι φτωχοί, με λένε κομμουνιστή»…