Αλιεύσαμε το κείμενο από τον ΠΑΚΣ

Η βουλευτής μίλησε στο “The National” για το πώς βρέθηκε κλεισμένη και αλυσοδεμένη σε ένα κλουβί, αφού δικάστηκε στα κρυφά χωρίς να έχει γίνει γνωστός πουθενά ο λόγος για τον οποίο κατηγορείται.

πηγή: the national.ae

μετάφραση: Πάνος Πετρόπουλος

Μια εξέχουσα προσωπικότητα, Παλαιστίνια ακτιβίστρια και πολιτευόμενη υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποκαλύπτει τις βάναυσες μεθόδους που χρησιμοποιεί το Ισραηλινό κράτος κατά των Παλαιστινίων που έχουν φυλακιστεί χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.

Η Khalida Jarrar παρέθεσε συνέντευξη στο “The National”, εβδομάδες μετά την αποφυλάκισή της τον προηγούμενο μήνα, έπειτα από 20μηνη κράτηση σε ισραηλινό κελί.

Κάθε μερικούς μήνες, οι ισραηλινές αρχές θα έδεναν χειροπόδαρα την Jarrar, θα την έβαζαν σε ένα κλουβί στο πίσω μέρος ενός φορτηγού ασφαλείας (γνωστού ως “bosta”) και θα την οδηγούσαν, αυτή και τους υπόλοιπους Παλαιστίνιους κρατούμενους στο στρατοδικείο, σε μια δίκη που διεξαγόταν “εν κρυπτώ”.

“Μας έβαζαν σε ένα φορτηγό, το οποίο φαινόταν πολύ ωραίο εξωτερικά, αλλά στο εσωτερικό του ήμασταν δεμένοι με χειροπέδες, καθήμενοι σε κλουβιά για ώρες”, δήλωσε τηλεφωνικά.

“Δε σταματούσαν ούτε για να πάμε στην τουαλέτα. Ο μοναδικός προορισμός ήταν το δικαστήριο. Μας έβγαζαν, μας απήγγειλαν τις κατηγορίες και μετά μας έβαζαν πάλι πίσω στα κλουβιά και μας οδηγούσαν πίσω στην ίδια κατάσταση”.

Οι ακροάσεις στη Χάιφα σήμαιναν μία ακόμη εξαμηνιαία επέκταση στην κράτησή της, τακτική που χρησιμοποιεί το Ισραήλ για να φυλακίζει κόσμο χωρίς δίκη ή κατηγορίες, βασιζόμενοι σε ισχυρισμούς ότι ενδέχεται να διαπράξουν μελλοντικό αδίκημα.

Μετά τις δίκες, η Jarrar και οι υπόλοιποι συγκρατούμενοί της επέστρεφαν στη φυλακή Damon, ένα συγκρότημα υψίστης ασφαλείας στην παραθαλάσσια ισραηλινή πόλη, όπου η βουλευτής του αποκλεισμένου παλαιστινιακού νομοθετικού σώματος συνέχιζε να κάνει αυτό για το οποίο πάλεψε σε όλη της την πολιτική ζωή. Να υπερασπίζεται τα δικαιώματα του λαού της.

Είχε πλήρη επίγνωση των συνεπειών που είχε η ενημέρωση των συμπατριωτών της για τα δικαιώματά τους ως Παλαιστίνιοι πολίτες που ζουν υπό παράνομη κατοχή. Η Jarrar στάλθηκε στην απομόνωση, όπου δεν είχε καμία πρόσβαση σε αποχωρητήριο, παρατημένη χωρίς κανένα μέσο για να μαγειρέψει δικό της φαγητό.

Η ποινή φυλάκισης του στελέχους του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) επεκτάθηκε τρεις φορές από το ισραηλινό στρατοδικείο, με κατηγορίες που δεν είχε τη δυνατότητα να καταρρίψει νομικά, διότι οι ισραηλινές αρχές τις απέκρυπταν ως εμπιστευτικές. Η 56χρονη Jarrar υποπτεύεται ότι οι συνεχόμενες κυλιόμενες φυλακίσεις της συνέβαιναν λόγω της δράσης της κατά τη διάρκεια της κράτησής της. Επισήμως, την ενημέρωσαν ότι βρίσκεται υπό διοικητική κράτηση που προέκυψε από στρατιωτική εντολή, σύμφωνα με την οποία, μπορεί να τεθεί υπό κράτηση οποιοσδήποτε Παλαιστίνιος πολίτης για διάστημα έως 20 μήνες, χωρίς καμία κατηγορία – μια βρετανική αποικιοκρατική δικαστική εξόντωση που υιοθετήθηκε από τις ισραηλινές αρχές.

“Είναι μια στρατιωτική απόφαση που εφαρμόζεται χωρίς δίκη ή κατηγορίες, χωρίς να έχουν τίποτα εναντίον σου”, λέει η Jarrar. “Δε σου λένε τίποτα, μόνο ότι συλλαμβάνεσαι για λόγους ασφαλείας, πράγμα που μπορούν να παρατείνουν για όσο θέλουν βασισμένοι σε αυτή την απόφαση”.

“Ισχυρίζονται ότι είμαστε τόσο επικίνδυνοι για την ασφάλειά τους, αλλά τον λόγο για τον οποίο είμαστε, δεν τον εξηγούν”.

Η Παλαιστίνια φεμινίστρια και υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνέχισε τον αγώνα μέσα στη φυλακή.

Αφού διαμαρτυρήθηκε κατά της συνεχούς παρακολούθησης μέσω καμερών, η Jarrar οργάνωσε μια διαμαρτυρία 63 ημερών κατά την οποία οι κρατούμενοι αρνήθηκαν να βγουν από τα δωμάτιά τους μέχρι οι αρχές να αφαιρέσουν τις κάμερες που παραβίαζαν την ιδιωτικότητα των κρατουμένων. Οι ισραηλινές αρχές δεν ενέδωσαν, και η διαμαρτυρία έληξε όταν εκείνη και άλλοι διαμαρτυρόμενοι συγκρατούμενοί της μεταφέρθηκαν από τη φυλακή HaSharon στην φυλακή Damon στη Χάιφα.

“Η φυλακή λογίζεται οριακά ως περιβάλλον για να ζήσει ένας άνθρωπος. Οι συνθήκες ήταν πραγματικά δύσκολες”, λέει η Jarrar. “Αλλά συνεχίσαμε να διαδηλώνουμε ενάντια στη φυλάκισή μας”.

Στο Damon, η οικογένειά της είχε τη δυνατότητα να την επισκέπτεται δύο φορές το μήνα για 45 λεπτά, όπου της μιλούσε τηλεφωνικά μέσω αλεξίσφαιρου γυαλιού. Η Jarrar αναγκαζόταν να κάνει μπάνιο σε κοινή θέα, τα βιβλία της είχαν κατασχεθεί και, κατά καιρούς, έμενε στην απομόνωση για αρκετές μέρες. Λέει πως η φυλάκισή της ήταν ένα από τα πολλά παραδείγματα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους της ισραηλινής κατοχής, και της ατιμωρησίας της που αυθαίρετα φυλακίζει Παλαιστίνιους.

Η ισραηλινή οργάνωση “B’Tselem”, που μάχεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δήλωσε ότι στα τέλη Ιανουαρίου 2019, 491 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων δύο γυναικών και δύο ανηλίκων, τελούσαν υπό κράτηση. Έχει υπάρξει ελάχιστη διεθνής πίεση στην ισραηλινή κυβέρνηση για τέτοιου είδους φυλακίσεις, αλλά η έλλειψη προσοχής στην περίπτωση της Jarrar έχει εξοργίσει την παλαιστινιακή ηγεσία, επειδή είναι πολιτικό πρόσωπο.

“Η υπόθεση της Khalida Jarrar αντανακλά την αυθαιρεσία και την ατιμωρησία που απολαμβάνει η ισραηλινή κατοχή”, δήλωσε ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO), Saeb Erekat, στο The National.

“Μια εθνική ηγέτης, αδελφή, βουλευτής, μητέρα, σύζυγος και σύντροφος συνελήφθη χωρίς κατηγορία για δύο χρόνια χωρίς καμία διεθνή συνέπεια.

Και το πρόβλημα δεν σταματάει εδώ. Το γεγονός ότι έχουν υπάρξει πάνω από 900.000 πολιτικοί κρατούμενοι από το 1967 σημαίνει ότι αυτό το ζήτημα είναι καίριο για την υπόθεσή μας.

Καλούμε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να αναλάβει δράση καθώς έχει αρκετές σχετικές πληροφορίες.”

Αλλά ακόμη και στην απελευθέρωσή της, οι αρχές αγνόησαν για άλλη μια φορά τα δικαιώματά της. Της είπαν ότι θα την απελευθερώσουν στις 28 Φεβρουαρίου. Κάλεσαν τον Ερυθρό Σταυρό, την οικογένειά της και τις αρχές να τους πουν ότι θα βγει εκτός φυλακής στη 1μ.μ. τοπική ώρα σε ένα σημείο ελέγχου (checkpoint) που ονομάζεται Hajiz Al Jalma.

Αλλά το πρωί της 28ης Φεβρουαρίου, στις 6 το πρωί, οι φύλακες ξύπνησαν την Jarrar και της είπαν να ετοιμαστεί γιατί θα έφευγε σε 10 λεπτά. Την οδήγησαν σε ένα σημείο διαφορετικό από το συμφωνημένο, 25 λεπτά μακριά από το Hajiz Al Jalma και έξι ώρες νωρίτερα. Πέταξαν την Jarrar με τα ρούχα που φορούσε σχεδόν δύο χρόνια νωρίτερα όταν μπήκε στη φυλακή.

Χωρίς τηλέφωνο και χωρίς οποιονδήποτε τρόπο να επικοινωνήσει με τις κόρες της, ζήτησε από μία παλαιστινιακή οικογένεια αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνό της. Η οικογένειά της τελικά τη μάζεψε και την πήρε πίσω στη Ραμάλα.

Τρεις μέρες μετά την απελευθέρωσή της, κλήθηκε από τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Mahmoud Abbas και τον επικεφαλής των υπηρεσιών Majed Faraj.

Αλλά λιγότερο από δύο εβδομάδες εκτός φυλακής, η Jarrar λέει ότι θα συνεχίσει να εστιάζει στη δράση της ως ακτιβίστρια. Δηλώνει ότι δε θα τη σταματήσουν, ούτε η δοκιμασία της στην ισραηλινή φυλακή ούτε η απειλή να φυλακιστεί ξανά.

“Είμαι πάντοτε Παλαιστίνια και θα συνεχίσω να επισημαίνω όλες τις παραβιάσεις που πράττει η ισραηλινή κατοχή”, δηλώνει η Jarrar. “Εκπροσωπώ το λαό μου, έναν λαό που υποφέρει”.

“Φυσικά δε θα σταματήσω, γιατί θα υπερασπιστώ αυτό το λαό”.