Αλιεύσαμε από το facebook του Dimitris Tsirkas
Ο Αμβρόσιος δεν είναι ένας απλός πολίτης, είναι ανώτερος κρατικός λειτουργός και ηγετικό στέλεχος της Εκκλησίας, μιας οργάνωσης με τεράστια ιδεολογική επιρροή σε εκατομμύρια ανθρώπους. Ως εκ τούτου, αυτά που μπορεί να λέει δημόσια περιορίζονται αναγκαστικά από τον θεσμικό του ρόλο και αυτό δεν αφορά μόνο εκείνον, άλλα όλους όσοι επιτελούν αντίστοιχους ρόλους.
Ιδιωτικά, ο Αμβρόσιος μπορεί να εκστομίζει ό,τι θέλει, να υβρίζει όποιον επιθυμεί. Δημόσια ωστόσο, δεν γίνεται να διαχωριστεί από τη θεσμική του ιδιότητα και όταν υβρίζει και καλεί σε βιαιοπραγίες εναντίον μιας κοινωνικής ομάδας, παραβιάζει κατάφωρα τους κανόνες που συνοδεύουν την παραπάνω ιδιότητα. Επιπλέον, εξαιτίας ακριβώς αυτής του της θεσμικής ιδιότητας, του ειδικού βάρους και της ισχύος που κουβαλά, τα λεγόμενά του έχουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη και απήχηση από εκείνα ενός απλού ιδιώτη. Ο αρνητικός αντίκτυπος τους σε βάρος της ομάδας που στοχοποιεί αλλά και του κοινωνικού συνόλου, είναι πολλαπλάσιος.
Η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου λοιπόν, δεν στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα του Αμβρόσιου ως προσώπου να εκφράζεται ελεύθερα, αλλά ενάντια στην καταπάτηση από τον Αμβρόσιο της θεσμικής του θέσης και της κατάχρησης της δύναμης που αυτή του προσφέρει, για να στιγματίσει και να στοχοποιήσει ολόκληρα τμήματα του πληθυσμού. Η καταδικαστική απόφαση δεν πλήττει ένα θεμελιώδες δικαίωμα (της ελευθερίας της έκφρασης) αλλά αποκαθιστά μια μεγάλη αδικία σε βάρος ανθρώπων που υφίστανται διακρίσεις. Δεν στρέφεται το κράτος απέναντι σε έναν – τον Αμβρόσιο, αλλά μια ευάλωτη κοινωνική ομάδα αμύνεται απέναντι σε ένα ισχυρό τμήμα του κράτους – τον Αμβρόσιο.
