«Η Τουρκία θυμίζει ολοένα περισσότερο τη Ρωσία όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου»ειδικά μετά την εντυπωσιακή εκλογική νίκη του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» η Εβρέν Τσελίκ Βίλτσε, καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νότιας Ντακότα στις Ηνωμένες Πολιτείες και ειδική σε θέματα τουρκικής πολιτικής. Στις επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου το AKP απέσπασε το 49% των ψήφων, επιτυχία που «χρεώθηκε» προσωπικά στον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Ολοι οι διεθνείς και ανεξάρτητοι σχετικοί οργανισμοί υποδεικνύουν ότι η ελευθερία του λόγου και του Τύπου βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο στην Τουρκία. Ακόμη και παιδιά 11 και 12 χρόνων μπορεί να πάνε φυλακή επειδή έσκισαν μια αφίσα του Ερντογάν. Τα ανεξάρτητα Μέσα που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση συστηματικά λογοκρίνονται σε μεγάλο βαθμό.
Τα δημόσια μέσα ενημέρωσης, ειδικά το TRT και τα φιλοκυβερνητικά, λειτουργούν απροκάλυπτα ως εκπρόσωποι του κυβερνώντος κόμματος» εξηγεί η καθηγήτρια Βίλτσε.
«Στη διάρκεια των 30 ημερών πριν από τις εκλογές το Ανώτατο Συμβούλιο Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης στην Τουρκία (RTUK) παρακολούθησε την κάλυψη των πολιτικών κομμάτων από την TRT.
Το κυβερνών AKP είχε 30 ώρες χρόνου προβολής, ο πρόεδρος Ερντογάν 29 ώρες, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης μαζί δεν ξεπέρασαν τις τρεις ώρες και το φιλοκουρδικό HDP είχε μόλις 15 λεπτά. Αν δούμε τα ποσοστά των εκλογών της 7ης Ιουνίου, το HDP έλαβε 13%-14% και το AKP 40%. Αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά το TRT έπρεπε να παραχωρήσει το 40% του χρόνου μετάδοσης στο AKP και το 14% στο HDP. Αλλά έδωσε 60 ώρες στο AKP και στον Ερντογάν και μόλις 15 λεπτά στο HDP».
Χαφιεδισμός και τρομοκρατία
Οπως μας είπε η καθηγήτρια Βίλτσε, μόλις πρόσφατα ένας γνωστός φιλοκυβερνητικός δημοσιογράφος, ο Τζεμ Κουτσούκ της «Yeni Safak», κατονόμασε τρεις συναδέλφους του σε εφημερίδες της αντιπολίτευσης, απαιτώντας από τους εκδότες τους να τους απολύσουν.
«Αυτός ο κύριος κυριολεκτικά συντάσσει λίστες με δημοσιογράφους που πρέπει να εγκαταλείψουν τα Μέσα στα οποία εργάζονται. Ερμηνεύει τα αποτελέσματα των εκλογών ως μια νίκη κατά των “προδοτών”. Επομένως το 50% των ψηφισάντων, ανθρώπων που δεν στήριξαν το κυβερνών κόμμα, είναι προδότες για εκείνον και για τον πρόεδρο Ερντογάν.
Στο άρθρο του με τίτλο “Η κοινή γνώμη δίνει ένα μεγάλο μάθημα στους προδότες” χρησιμοποιεί και άλλους χαρακτηρισμούς, όπως “αδιάντροπες μάζες” και “υποτιθέμενοι κουλτουριάρηδες, αστοί, μορφωμένοι, κοσμικοί Τούρκοι” που υποστηρίζουν την “κατάληψη” των μέσων ενημέρωσης από τους γκιουλενιστές. Επομένως, η κατάσχεση όσων ανήκουν σε γκιουλενιστές ή σε άτομα που πιστεύεται ότι είναι γκιουλενιστές πρέπει να ενταθεί» εξηγεί, χαρακτηρίζοντας τις διώξεις κατά του δικτύου Γκιουλέν «ένα κυνήγι μαγισσών που διεξάγεται σε ένα πλαίσιο μηδενικού σεβασμού για τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, την ελευθερία της έκφρασης, ακόμη και του δικαιώματος στην ιδιοκτησία».
Δημόσιο χρήμα στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ
Σύμφωνα με την ίδια, η σαρωτική νίκη του AKP θα κάνει ακόμη πιο δύσκολη την κατάσταση για τις οργανώσεις υπέρ των δημοκρατικών ελευθεριών στην Τουρκία. Ο πρωθυπουργόςΑχμέτ Νταβούτογλου «μπορεί να ακούστηκε συμφιλιωτικός στην ομιλία του μετά τη νίκη του AKP, αλλά τα στελέχη του κόμματος και τα φιλοκυβερνητικά Μέσα είναι ζαλισμένα από την επιτυχία» υποστηρίζει.
«Η δημόσια τηλεόραση και το ραδιόφωνο ήταν τα Μέσα που χρησιμοποίησε το AKP για να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους του, να τρομάξει την αντιπολίτευση και να “αγοράσει” ψήφους με κρατικά χρήματα μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου ως τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου. Οσον αφορά τη σχέση των μέσων ενημέρωσης και των κρατικών πόρων, στην Τουρκία ένα μεγάλο μέρος των εσόδων από τις διαφημίσεις των μέσων ενημέρωσης προέρχεται από το κράτος.
Η κυβέρνηση ανακοινώνει δικαστικές αποφάσεις για τις προμήθειες του Δημοσίου και άλλα μέσω των εθνικών μέσων ενημέρωσης. Αυτές οι διαφημίσεις πάνε αποκλειστικά στις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, ανεξαρτήτως της κυκλοφορίας τους. Κοντολογίς, το AKP έχει καθιερώσει έναν αγωγό μεταφοράς δημόσιου χρήματος στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, που τώρα κομπάζουν για τη νίκη του κόμματος» λέει η καθηγήτρια Βίλτσε. Και καταλήγει: «Τίποτε από όλα αυτά δεν παραπέμπουν σε μια δημοκρατία που βελτιώνεται και ακμάζει».
Πηγή: tovima.gr
