Πηγή: Το Περιοδικό
Τον Μάη οι εργαζόμενοι/ες προχώρησαν στη σύσταση επιχειρησιακού σωματείου στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, με στόχο την υπεράσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων των συνθηκών εργασίας και της αξιοπρέπειάς τους ενωμένοι και ενωμένες. Όπως αναφέρεται στο κείμενο ανακοίνωσης της ίδρυσης, «Ζούμε σε μια εποχή που παράλληλα με τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις υπάρχει μια συνολική επίθεση στο σύνολο των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων που έχουν κερδηθεί με αγώνες ζητώντας απ’ τους εργαζομένους/ες να κάνουν θυσίες στο όνομα της ανάπτυξης και του «κοινού καλού». Η απάντησή μας σε αυτό δεν μπορεί να είναι άλλη από την συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση, τον κοινό μας αγώνα μαζί με όλους και όλες τους εργαζόμενους/ες, την κοινή δράση και αλληλεγγύη με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.»
(Ολόκληρο το κείμενο εδώ)
Τις μέρες εκείνες, αρκετοί εργαζόμενοι/ες στον ξενώνα φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων του Μεταξουργείου, όπως και οι εργαζόμενοι/ες στους τρεις αντίστοιχους ξενώνες στους Ταγαράδες, την Πυλαία και το Ωραιόκαστρο, βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας καθώς παρέμεναν απλήρωτοι/ες για 5 μήνες (η σχετική ανακοίνωση βρίσκεται εδώ )
Μετά τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι/ες αποπληρώθηκαν στα τέλη Μάη, αλλά στη συνέχεια, η διοίκηση στράφηκε εκδικητικά απέναντι στο σωματείο και τις κινητοποιήσεις.
Η ιστορία ξεκίνησε στις 31 Μαΐου, ημέρα λήξης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου στις δομές των safe zones (δομές ασυνόδευτων ανηλίκων μέσα στα camps του Σχιστού και της Θήβας), όταν ανακοινώθηκε σε τρεις εργαζόμενους και συνδικαλιστές του υπό σύσταση σωματείου ότι δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους, ενώ σε άλλους τρεις ότι θα ανανεώσουν για δύο μήνες (ενώ όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες για έξι), για λόγους «αξιολόγησης της απόδοσής τους». (Το σχετικό κείμενο του υπό σύσταση σωματείου βρίσκεται εδώ)
Με πολύ άμεσα και δυναμικά αντανακλαστικά, οι εργαζόμενοι/ες και το υπό σύσταση σωματείο κινητοποιήθηκαν, οργανώνοντας αυθόρμητη και πολύ μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της ΑΡΣΙΣ την αμέσως επόμενη μέρα (σε ώρα εργασίας), απαιτώντας ανάκληση των απολύσεων, κάτι το οποίο πραγματοποιήθηκε αμέσως, προφανώς μετά τον φόβο της διοίκησης μπροστά στα άμεσα, μαζικά και μαχητικά αντανακλαστικά των εργαζομένων (η σχετική ανακοίνωση του σωματείου βρίσκεται εδώ )
Στη συνέχεια, άνοιξε αντικειμενικά το ζήτημα των συμβάσεων όλων των εργαζομένων. Είναι γνωστό το καθεστώς στις ΜΚΟ, όπου στην πλειοψηφία τους οι εργαζόμενοι/ες υπογράφουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που ανανεώνονται διαρκώς, καθώς προφανώς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Οι εργαζόμενοι/ες στην ΑΡΣΙΣ δήλωσαν μέσα από το υπό σύσταση σωματείο τους, ότι δεν πρόκειται να δεχθούν καμία διακριτική μεταχείριση μεταξύ συναδέλφων (την υπογραφή συμβάσεων για άλλους δίμηνης διάρκειας και για την πλειοψηφία εξάμηνης), ενώ ανέδειξαν τη διεκδίκηση συμβάσεων αορίστου χρόνου για όλες και όλους – καθεστώς που αναγνωρίζεται και νομικά, καθώς για την πλειοψηφία, έχουν υπογραφεί περισσότερες από τέσσερις συνεχόμενες συμβάσεις στην ίδια θέση εργασίας (οι σχετικές ανακοινώσεις του υπό σύσταση σωματείου εδώ: και εδώ)
Την Παρασκευή 13 Ιουλίου εργαζόμενοι και συνδικαλιστές του υπό σύσταση σωματείου κλήθηκαν σε συνάντηση για την υπογραφή των συμβάσεων τους. Εκεί τους ανακοινώθηκε το εκβιαστικό δίλημμα ή της υπογραφής μιας σύμβασης με ημερομηνία λήξης 31.7.2018 και λήξης της συνεργασίας ή η απόλυσή τους από Δευτέρα. Δημοσιεύουμε στη συνέχεια ολόκληρο το κείμενο-ανακοίνωση του υπό σύσταση σωματείου εργαζομένων στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, ενώ θα ανανεώνουμε με πληροφορίες για τις κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες, τόσο από το υπό σύσταση επιχειρησιακό σωματείο όσο και από το ΣΒΕΜΚΟ – το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ.
Ακολουθεί η ανακοίνωση του υπό σύσταση σωματείου εργαζομένων στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΗ ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ – ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
Χτες Παρασκευή 13/7, οι εργαζόμενοι των Safe Zones του Σχιστού Θ. Λ. και Α. Γκ. καλέστηκαν μαζί με άλλους συναδέλφους σε συνάντηση με την Κ. Κ., υπεύθυνη του HR, τον Δ. Μ., υπεύθυνο πυλώνων επιμελητών, την Α. Κ., τοπική συντονίστρια Σχιστού και τη δικηγόρο της οργάνωσης. Η συνάντηση αυτή είχε έρθει ως συνέχεια της συνάντησης του Σωματείου με τη διοίκηση στις 6.7.2018 όπου οι ως άνω εργαζόμενοι είχαν παρευρεθεί και είχε δεσμευθεί η Διοίκηση, ότι θα κληθούν να υπογράψουν τις δίμηνες συμβάσεις μαζί με πεντάμηνες συμβάσεις μέχρι το τέλος του 2018.
Ο συνάδελφος Θ. Λ. είναι μέλος της προσωρινής διοίκησης του υπό σύσταση Σωματείου και ο συνάδελφος Α. Γκ. είναι εκ των ιδρυτικών μελών του Σωματείου, και οι δυο γνωστοί για τη δράση τους και στους εργαζόμενους και στη Διοίκηση. Στη χτεσινή συνάντηση, αφού τους εκτέθηκαν επίπλαστες δικαιολογίες για την εργασιακή τους δραστηριότητα στα sz του Σχιστού, όπου όλοι και όλες γνωρίζουμε τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται, με απουσία συντονισμού ή/και ακόμα χειρότερα με ευθύνες της διοίκησης για την αποσταθεροποίηση ενός ήδη βεβαρημένου περιβάλλοντος, τους τέθηκε το εκβιαστικό δίλημμα της υπογραφής της δίμηνης σύμβασης με ημερομηνία λήξης την 31.7.2018 και λήξη της συνεργασίας ή σε περίπτωση μη υπογραφής να μην πάνε στη δουλειά από Δευτέρα.
Οποιαδήποτε πρόφαση αξιολόγησης είναι τουλάχιστον εξοργιστική γιατί πρώτον ακόμα δεν έχει γίνει οποιαδήποτε επίσημη διαδικασία αξιολόγησης, όπως η Διοίκηση είχε δεσμευτεί σε προηγούμενη συνάντηση, κατά δεύτερον χρησιμοποιείται προκλητικά εργαλειακά προκειμένου να διωχθούν συνδικαλιστές (σχόλια περί επιτυχούς και ανεπιτυχούς αξιολόγησης σε εργαζόμενους είναι τόσο γελοία που αν δεν μιλούσαμε για απολύσεις συναδέλφων, απλώς θα γελούσαμε) και τρίτον, ιδίως στα sz του Σχιστού η πραγματική απουσία συντονισμού από το πεδίο είναι η μόνη που δεν αξιολογείται. Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους είπαν πως θεωρούν την εργασιακή τους σχέση ως σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και θεωρούν αυτές τις διώξεις συνδικαλιστική και εκδικητική δίωξη καθώς έχουν συμμετάσχει σε μια σειρά κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις όλο αυτό το διάστημα.
Οι όποιες γελοίες και αβάσιμες δικαιολογίες αποτελούν προσπάθεια σπίλωσης της εργασίας τους και συγκάλυψης των εργασιακών συνθηκών στα sz. H δυσλειτουργία και απουσία συντονισμού, σαφών οδηγιών και καθημερινής στήριξης των εργαζομένων σε συνδυασμό με τα προβλήματα που ενέχει μια τέτοια δομή φιλοξενίας αποτελούν τις αιτίες των προβλημάτων στα sz. Οι εργαζόμενοι ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους πολλές φορές με κίνδυνο τη σωματική τους ασφάλεια. Ανεπάρκειες του συστήματος σε ένα τέτοιο περιβάλλον σε συνδυασμό με τις ευθύνες της Διοίκησης στο συντονισμό, αποτελούν τις αιτίες καθημερινών εντάσεων που οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες καλούνται συνεχώς να αντιμετωπίζουν.
Η εργασιακή επισφάλεια με τις ανανεώσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου στόχο έχει οι εργαζόμενοι να ζουν υπό καθεστώς φόβου και να μην διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι μόλις αρχίσαμε να διεκδικούμε καλύτερες εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις αορίστου χρόνου, δύο μέλη του υπό σύσταση σωματείου μας, απολύονται. Αυτή η στάση της Διοίκησης, θα μας βρει απέναντι της. Δικαστικά και πολιτικά.
Υπό σύσταση σωματείο εργαζομένων στην μκο άρσις