Κόλαφος για τους Έλληνες εφοπλιστές είναι η μεγάλη έρευνα του πρακτορείου ειδήσεων Reuters, όπου και αποδομείται με στοιχεία το μεγαλύτερο επιχείρημα των εφοπλιστών, που αναφέρει ότι η ελληνική ναυτιλία είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας στη χώρα.
Ακολουθούν τα σημαντικότερα σημεία από το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας του πρακτορείου Reuters:
“Τη μέρα που ανέλαβε τα καθήκοντα του υπουργού Ναυτιλίας τον Ιούνιο του 2012, ο Κωστής Μουσουρούλης, δεχθηκε την επίσκεψη γνωστού 90χρονου εφοπλιστη. Ακόμα θυμάται τι του είπε ο ηλικιωμένος: “Μη ξεχνάς πως ο καλύτερος υπουργός Ναυτιλίας είναι αυτός που δεν ανακατέβεται στα πόδια μας, αυτός που μας αφήνει ήσυχους”!
Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν οι Έλληνες Εφοπλιστές. Οι μεγιστάνες που ελέγχουν τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του κόσμου, έχουν καταστήσει σαφές πως αν η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθήσει να τους φορολογήσει, θα φύγουν και η φυγή τους θα καταστρέψει την οικονομία. τα τελευταία χρόνια οι δανειστές πίεσαν τις ελληνικές κυβερνήσεις να τους φορολογήσουν, ωστόσο οι πλοιοκτήτες αντιστάθηκαν σθεναρά σε κάθε τέτοια προσπάθεια.
“H ναυτιλία είναι ο βασικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας”, λέει η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, συνεχίζει το Reuters, η ναυτιλία συνεισφέρει στην ελληνική οικονομία περί τα 9 δισ. δολάρια ετησίως, ή αλλιώς το 4% του ΑΕΠ της χώρας. Εάν σε αυτά προστεθούν και συναφείς τομείς της οικονομίας το ποσοστό ανέρχεται στο 7,5% ή 17 δισ. δολάρια.
Ωστόσο, η ανάλυση του πρακτορείου REUTERS αποδεικνύει ότι ο “ηρωϊκός” ρόλος της ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία είναι στο μεγαλύτερο μέρος του ένας μύθος”.
Αυτό συμβαίνει γιατί οι έλληνες πλοιοκτήτες περιλαμβάνουν στα στατιστικά στοιχεία τους δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία στην πραγματικότητα δεν μπαίνουν ποτέ στην ελληνική οικονομία. Εάν η Ελλάδα μετρούσε μόνο τις πληρωμές σε ελληνικές εταιρείες και σε μεμονωμένα άτομα, όπως κάνουν οι άλλες χώρες με αναλόγου μεγέθους ναυτιλιακό τομέα, η συμβολή της ποντοπόρου ναυτιλίας θα ανερχόταν περίπου στο 1% του ΑΕΠ.
Για την Ελλάδα το κόστος των φοροαπαλλαγών προς τους πλοιοκτήτες ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Παρότι είναι μικρό ποσό σε σχέση με το ελληνικό χρέος, πολλοί πολίτες αναγκάστηκαν να σφίξουν τα λουριά. Η χώρα αναγκάστηκε να κόψει τα επιδόματα προς τους ανέργους, να μειώσει τις δαπάνες τις υπηρεσίες υγείας, ως αντάλλαγμα για τα χρήματα των πακέτων διάσωσης στο διάστημα από το 2009 έως και το 2012. Οι μεγιστάνες της ναυτιλίας από την άλλη, έχουν τις φοροαπαλλαγές τους γραμμένες μέχρι και στο Σύνταγμα.
Επίσης δεν είναι ξεκάθαρο πόσες δουλειές δημιουργεί ο κλάδος. Το 2012 σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, 5.100 Έλληνες εργαζόταν σε πλοία με ελληνική σημαία. Μελέτες που στηρίζονται από επιχειρήσεις του ναυτιλιακού κλάδου προσθέτουν ακόμα 6.000 εργαζόμενους στα πλοία με σημαία ξένης χώρας, και 15.000 εγχώρια.
Στον ελληνόκτητο στόλο απασχολούνται κυρίως ναύτες από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Τα μερίσματα που πληρώνουν πολλές ελληνικές ναυτιλιακές χώρες, παραμένουν και αυτά εκτός χώρας. Μία τέτοια παγκοσμιοποιημένη δομή είναι αρκετά συνηθισμένη. Δεν είναι συνηθισμένος όμως ο τρόπος που η Ελλάδα μετράει το μέγεθος της εν λόγω βιομηχανίας. Για παράδειγμα, η Βρετανία ή η Νορβηγία υπολογίζουν μόνο τις αμοιβές των ναυτιλιακών εταιρειών που έχουν εγγραφεί στα εγχώρια μητρώα. Αυτό γίνεται εν μέρει για να υπάρξει σαφής καταγραφή της οικονομικής πραγματικότητας, αλλά γιατί τα στατιστικά γραφεία δεν μπορούν να υπολογίσουν με αξιόπιστο τρόπο τα χρήματα που πληρώνονται οι τους υπαλλήλους που απασχολούνται από τις εταιρείες στους φορολογικούς παραδείσους, αναφέρει ο Ρόμπιν Λίντς, που διεξήγαγε έρευνες για το ΑΕΠ στη Βρετανική Υπηρεσία Στατιστικών Στοιχείων.
Πηγή: altsantiri.gr
