Από τον Κώστα Ζουγρή
Πηγή: Από τις 4 στις 5
Δεν είναι πολλοί οι εν ζωή καλλιτέχνες μας που έχουν παρουσιάσει στην ζωή τους κάτι διαφορετικό που τους έκανε πάντα να ξεχωρίζουν, ο Τζίμης ήταν πάντα μια ξεχωριστή φυσιογνωμία που έκανε την διαφορά σε πολλά επίπεδα.
Εγώ και ο Γιάννης τον είχαμε μάθει πριν ακόμα γίνει γνωστός από τον Μάκη Μηλάτο, εξάδελφο του Μάκη που γράφει στην Athens Voice και είχαμε γράψει γι’ αυτόν στο Ποπ & Ροκ.
Ο Μάκης μας είχε φέρει το συγκρότημα στην Πόλυγκραμ και βάλαμε 2 τραγούδια τους στην συλλογή Made In Greece, το 1983, τότε για λόγους συμβολαίου χρησιμοποίησαν το όνομα Alamana’s Bridge.
Εξαιρετικά ταλαντούχος είχε ένα δικό του τρόπο να παρουσιάζει την επικαιρότητα, συχνά ενοχλώντας αυτούς που αποτελούσαν κεντρικό θέμα στις παραστάσεις του.
Η επιτυχία των Μουσικών Ταξιαρχιών έδωσε μία μεγάλη ώθηση στο Ελληνόφωνο ροκ και αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα ότι τα Ελληνόφωνα συγκροτήματα είχαν σαφώς μεγαλύτερες προοπτικές εξέλιξης από τα Αγγλόφωνα.
Ακόμα και αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι επιτυχία γνώρισαν και μερικά Αγγλόφωνα, αν το δούμε καλύτερα θα απαντήσουμε ότι από τα Ελληνόφωνα σύνολα ξεπήδησαν πολλοί καλλιτέχνες με μετέπειτα μεγάλη επιτυχία, κάτι που δεν συνέβη με αυτούς που τραγουδούσαν Αγγλικά, εκτός βέβαια των Aphrodite’s Childs που έκαναν επιτυχία στο εξωτερικό.
Ο Τζιμάκος είχε ένα δικό του φανατικό κοινό που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος, κάτι αντίστοιχο είχε πετύχει ο Γιώργος Μαρίνος.
Το είδος που εκπροσωπούσε στην προσωπική του καριέρα, δύσκολα θα βρει αξιόλογο νέο εκπρόσωπο, γιατί μπορεί να υπάρχουν ταλέντα που ίσως δεν ξέρουμε, αλλά ο Πανούσης είχε το χάρισμα και δούλεψε πολύ γι’ αυτά που πέτυχε.
Σε ανθρώπινο επίπεδο είναι φοβερό το ότι πρόσφατα είχε χάσει από καρκίνο τον μικρό αδελφό του και αυτό προφανώς θα επηρέασε την υγεία του.
Ό Τζίμης Πανούσης ήταν αγαπητός σε πολύ κόσμο και ο θάνατος του στέρησε στο Ελληνικό τραγούδι μία ακόμα φωνή που έγραψε μεγάλο κομμάτι της μουσικής του ιστορίας.
