Πηγή: Katiousa
Όλοι θυμόμαστε τα ρεπορτάζ από την αρχή της σχολικής χρονιάς τα τελευταία λίγα χρόνια σε τουριστικές περιοχές, με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς να δίνουν πανάκριβα ενοίκια για μικρά δωμάτια, άλλους να κοιμούνται σε αυτοκίνητα και παραλίες, λόγω έλλειψης διαθέσιμης και οικονομικής κατοικίας.
Στη Μύκονο οι δημοτικοί άρχοντες αποφάσισαν μετά από τόσο θόρυβο να δείξουν πως ασχολούνται με το θέμα, παρουσιάζοντας όμως μια λύση που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μεταβατική διαμονή των εκπαιδευτικών, ως τεράστιο κατόρθωμα άξιο συγχαρητηρίων.
“Ο Δήμος Μυκόνου, πρώτος σε όλη την Ελλάδα καλύπτει στεγαστικές ανάγκες των καθηγητών”, τιτλοφορείται το δελτίο τύπου που εξέδωσε η δημοτική αρχή κι εκεί που πας να πεις μπράβο, βλέπεις τις φωτογραφίες και σου κόβεται η χαρά.
“Πέντε κτίρια συνολικού εμβαδού 286,5 τ.μ. με 10 αυτόνομες κατοικίες, τμήματος του πρώην ξενοδοχείου «Γκύζη», στην περιοχή Δρακουρί στο Μαράθι, θα εξυπηρετούν τις ανάγκες αξιοπρεπούς διαμονής 20 και πλέον υπαλλήλων, εκπαιδευτικούς κατά προτεραιότητα.” Αυτά τα ενοικίασε ο δήμος, αποφασίζοντας μόνος του ότι παρέχουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Ας πούμε ότι οι σπαρτιατικές κουζίνες πάνε κι έρχονται, παρότι ουσιαστικά διαθέτουν μόνο φουρνάκι που μετά βίας καλύπτει ανάγκες φοιτητών και τουριστών κι όχι ανθρώπων που θέλουν μια μέρα να μαγειρέψουν και κάτι παραπάνω από μακαρόνια ή να ζεστάνουν κατεψυγμένες πίτσες.
Εκεί όμως που ο κομπασμός του δήμου γίνεται προκλητικός, είναι όταν αντικρίζει κανείς τις κρεβατοκάμαρες, όπου, τουλάχιστον με βάση τις υπάρχουσες εικόνες, οι εκπαιδευτικοί θα στοιβάζονται δυο – δυο ή και τρεις – τρεις σε δωματιάκια που πέραν της καταθλιπτικής τους διακόσμησης, που αλλάζει σχετικά εύκολα, δε διαθέτουν καν επαρκή αριθμό κομοδίνων.
Είναι αντιληπτό ότι υπάρχει δυσκολία να βρεθούν ιδιοκτήτες που θα νοικιάσουν κάτι πραγματικά αξιοπρεπές στις τιμές που μπορεί να προσφέρει ο δήμος, τουλάχιστον όμως λίγη σεμνότητα δε θα έβλαπτε από πλευράς δημοτικής αρχής, καθώς ο ίδιος ο δήμαρχος δήλωσε “περήφανος για τις κατακτήσεις μας” και παρουσίασε τις συνθήκες αναμορφωτηρίου που παρέχει ο δήμος σε όσους μορφώνουν τα παιδιά του ως επιτυχία απέναντι στο “υδροκέφαλο κράτος”.
Το μόνο βέβαιο είναι πως όσο η στέγαση υποκύπτει στα κριτήρια του κέρδους, τόσο αυτές οι “παραχωρήσεις” των δήμων θα παρουσιάζονται ως μεγάλα επιτεύγματα για τα οποία οι πτωχοί δάσκαλοι θα πρέπει να λένε κι ευχαριστώ. Μόνο μια κοινωνία με τελείως διαφορετικές προτεραιότητες μπορεί να απαντήσει στο θεμελιώδες δικαίωμα για πραγματικά αξιοπρεπή και προσιτή κατοικία.
Με πληροφορίες από: koinignomi.gr
