Με αφορμή την αναφορά του Πρώτου Θέματος, στο The Press Project και στην αφεντιά μας, αναδημοσιεύουμε το κείμενο-απάντηση που έγραψε η συντακτική ομάδα του TPP:

Το σύντομο σχόλιο του Κωνσταντίνου Πουλή, που στο μεταξύ αναδημοσιεύτηκε από τον ιστότοπο της Ελληνοφρένειας, φαίνεται πως συγκίνησε τους συντάκτες του Πρώτου Θέματος, οι οποίοι και αποφάσισαν να το κάνουν «είδηση». Ποιο δηλαδή; Ότι το TPP δημοσίευσε ένα άρθρο πολιτικής κριτικής σε μία επικοινωνιακή φιέστα της κυβέρνησης ή, για την ακρίβεια, ότι η Ελληνοφρένεια αναδημοσίευσε ένα επικριτικό άρθρο του TPP κατά των παλαιοπασοκικών επικοινωνιακών τακτικών της κυβέρνησης.

Όμως, γιά μια στιγμή. Το Πρώτο Θέμα δεν συγκινήθηκε από τα άρθρα που επικρίνουν την κυβέρνηση για την ατολμία της απέναντι στην Εκκλησία, ούτε από αυτά που την κατηγορούν επειδή σκοπεύει να πουλήσει και άλλα αεροδρόμια, ή για το γεγονός πως η Μόρια και τα άλλα νησιά όπου βρίσκονται εγκλωβισμένοι χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν κόλαση. Οι λόγοι είναι προφανείς. Όπως προφανής είναι και η αιτία που ένα άρθρο πολιτικής κριτικής του TPP αναδημοσιεύτηκε από την κορωνίδα του κίτρινου Τύπου στη χώρα.

Όσο ανέκδοτο είναι ο Τσίπρας να «επιθεωρεί» έναν σταθμό του μετρό Θεσσαλονίκης -που ακόμα παραμένει υπό κατασκευή- σε μία εκδήλωση με διαστάσεις και προβολή εγκαινίων, άλλο τόσο ήταν για τριάντα χρόνια η κατάσταση που επικρατούσε στο εν λόγω έργο με τις κυβερνήσεις Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου και Σαμαρά. Όσο χυδαίο μοιάζει να σπεύδει ένας πρωθυπουργός να καρπωθεί το επικοινωνιακό όφελος ενός τέτοιου έργου, που φοβάται μήπως στην ολοκλήρωσή του δεν θα είναι παρών στις φανταχτερές φωτογραφίες, άλλο τόσο χυδαίο είναι να εμφανίζονται ως τιμητές εκείνοι που χειροκροτούσαν από τα πρωτοσέλιδά τους όλους τους παρατρεχάμενους των παραπάνω, που τα προηγούμενα χρόνια λεηλατούσαν τα δημόσια ταμεία μέσω καθυστερήσεων και μεθοδεύσεων, σε βάρος έργων σαν αυτά. Αυτή είναι η πολιτική κριτική μας για τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς: ότι λειτουργεί σαν τις προηγούμενες.

Όσον αφορά την κριτική από την πλευρά υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ, που σε όλο αυτό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη δεν είδαν κάτι που έστω σε έναν βαθμό να προσβάλλει τη νοημοσύνη τους: καλή καρδιά. Υπάρχουμε και μερικοί που κοκκινίσαμε λίγο με τα ντεζαβού, τόσο του «πρωθυπουργού που επιβλέπει μεγάλο έργο» όσο και με τους συν αυτώ που αγωνιούσαν πώς θα βρεθούν εντός φωτογραφικών πλάνων. Διαβάσαμε σχόλια για το πώς χρηματιζόμαστε για να ασκούμε αντικυβερνητική προπαγάνδα και γενικώς παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον τον τρόπο σκέψης και αντίδρασης των κάθε λογής οπαδών και υπαλλήλων. Όμως ξεκαθαρίζουμε πως δεν συμμετέχουμε στον ίδιο διάλογο, δεν κάνουμε την ίδια δουλειά, δεν υπάρχει γενικώς κανένα σημείο επαφής, με όσους μας χρησιμοποιούν για να χτυπήσουν τον αντίπαλό τους ή με όσους χτυπάνε κάρτα στο ίντερνετ σκίζοντας τα ρούχα τους από λατρεία για την κυβέρνηση και το έργο της.

Το γεγονός πως το συγκεκριμένο σύντομο σχόλιο επικεντρώθηκε στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, δημιούργησε στους κατά τόπους υπερΘεματιστές την ψευδαίσθηση πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν το TPP (και βεβαίως πρωτίστως την Ελληνοφρένεια) για να ξεθωριάσουν οι φωτογραφίες του Λαλιώτη να τσουγκρίζει σαμπάνιες με τον μετροπόντικα και του Αντώνη Σαμαρά να εγκαινιάζει τρύπες σε βράχους και διόδια. Λίγο που η Ελληνοφρένεια «πουλάει», λίγο που έτυχε να βολεύει η στάση του TPP απέναντι στην κυβέρνηση, η φυλλάδα κατέληξε στη δημοσίευση «”Ελληνοφρένεια” για τα εγκαίνια του μετρό: Με διαφορά ό,τι πιο γελοίο έχει κάνει ο Τσίπρας», παραθέτοντας εντός μερικά αποσπάσματα του εν λόγω άρθρου, σημάδι της ένδειας που τη διακρίνει.

Το «PressProject» λέγεται «ThePressProject» ή πιο σύντομα TPP. Το TPP είναι διαδικτυακός τόπος ενημέρωσης, σχολιασμού της επικαιρότητας και δημόσιου προβληματισμού. Είναι το μόνο Μέσο ενημέρωσης στη χώρα που ζει και αναπτύσσεται με μοναδική πηγή εσόδων τους αναγνώστες του και σίγουρα δεν είναι «εφημερίδα». Επίσης, οι συντάκτες του πάντα υπογράφουν τα άρθρα γνώμης τους, όπως και το επίμαχο άρθρο. Σε αντίθεση με τις συνήθειες της εν λόγω εφημερίδας, τουλάχιστον στην ηλεκτρονική της έκδοση.

Η Ελληνοφρένεια, με τη σειρά της, είναι η πιο σημαντική αντιπολιτευτική εκπομπή, η μακροβιότερη στον ελληνικό ραδιοφωνικό αέρα των αλεξιπτωτιστών και των αρπακτικών, ενώ το κόψιμό της από την τηλεόραση του Alpha και η εξαφάνιση της πολιτικής σάτιρας από το σύνολο των ιδιωτικών καναλιών -που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση ακόμα και μέσα από εκπομπές μαγειρικής- αποδεικνύει πόσο πολύ αγχώνει ο λόγος της ομάδας της Ελληνοφρένειας ακόμα και όσους δεν βρίσκονται σήμερα στην κυβέρνηση. Αν το Πρώτο Θέμα νομίζει ότι μπορεί σήμερα να πανηγυρίσει για την αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ που ασκεί η Ελληνοφρένεια, οι καρδιές μας θα χαλάσουν αύριο-μεθαύριο, μόλις αλλάξουν οι ρόλοι.

Οδεύοντας σε πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι οι δύο κυβερνητικές δυνάμεις και οι οπαδοί τους θα επιχειρήσουν να περικλείσουν την πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των «δύο πόλων» τους, μη επιτρέποντας σε καμία άλλη άποψη να προσχωρήσει στη δημόσια σφαίρα, να κινηθεί εκτός του  πλαισίου της δικομματικής αντιπαράθεσης. Το στοίχημα για όλους εμάς είναι να μην καταπνίξει αυτή η παράνοια κάθε άλλη φωνή. Όταν ο διάλογος μολύνεται με τον οπαδισμό της ιδέας ότι κρίνεις κάποιον μόνο όταν σε πληρώνει ο αντίπαλός του, έχουμε συνταρακτικά νέα για τους σχολιαστές μας και για τους συντάκτες του Πρώτου Θέματος: μας πληρώνουν οι αναγνώστες και συνδρομητές μας, και γι’ αυτό δεν έχουμε καμία άλλη μέριμνα από το να λέμε με ειλικρίνεια και παρρησία τη γνώμη μας. Αν κάπου τύχει να συμπίπτει με τους δικούς σας σχεδιασμούς, αυτό οφείλεται στο ότι εμείς ασκούμε κριτική αρχής, λοιπόν θα την ασκούμε με τον ίδιο τρόπο και όταν αλλάξουν τα πρόσωπα. Εσείς όχι. Αυτό είναι και το όριο που διαχωρίζει τις πορείες μας, που συναντήθηκαν τόσο αταίριαστα σήμερα.

Ευχόμαστε να διαβάζετε το σάιτ της Ελληνοφρένειας και του ThePressProject όσο το δυνατόν συχνότερα.

Αυτά, και Χρόνια Πολλά.