Ο Μίλτος Τεντόγλου είχε προβλέψει τη νίκη του με τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη

Πηγή: Sport24

Μαρία Καούκη

“Το μυαλό μου δίνει διαρκώς εντολές στο σώμα μου. Δεν σταματάω να το κάνω αυτό στον αγώνα και στην προπόνηση. Σκέφτομαι συνέχεια. Δεν κάνω μηχανικές κινήσεις. Αθλητική ευφυΐα λέγεται αυτό. Έτσι, νομίζω“. Αυτή η δήλωση ανήκει στον Μίλτο Τεντόγλου και την έκανε στις 28 Μαΐου του 2021 στο SPORT24, μία ημέρα μετά το μεγάλο άλμα του με 8,60 μ., στην Καλλιθέα.

Είχε εξηγήσει από τότε αυτό που είδαμε αργότερα στο Τόκιο, με τη νίκη του στο τελευταίο άλμα αλλά και το σπουδαίο αγώνα που έκανε τώρα, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου του Βελιγραδίου.

Φαινόταν ότι το σώμα του υπακούει σε ό,τι του ζητάει, στις εντολές που φεύγουν από το μυαλό του. Ένα άλμα στο μήκος είναι συνδυασμός πολλών κινήσεων, που πρέπει να γίνουν άριστα για να έρθει η μεγάλη επίδοση. Έχουν υπάρξει “άτσαλοι” αθλητές με μεγάλες επιδόσεις που όμως δεν μπόρεσαν να τις επαναλάβουν. Επίσης, δεν κάνουν όλοι την σωστή προπόνηση. Ο Μίλτος Τεντόγλου μοιάζει σαν να έχει καταπιεί διαβήτη και μοιρογνωμόνιο και δουλεύει πολύ και σωστά.

Είναι ένα αθλητικό genius

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι αφέντες του κορμιού τους, γι’ αυτό δεν μπορούν να γίνουν όλοι αθλητές. Και δεν μπορούν όλοι οι αθλητές να επιβληθούν με τέτοιο τρόπο και πάντα στο σώμα τους, γι’ αυτό δεν μπορούν να γίνουν όλοι μεγάλοι αθλητές. Η καταφατική απάντηση του Τεντόγλου και η επεξήγησή του ερμηνεύει και τον Γιώργο Πομάσκι που συνηθίζει να λέει “αυτό το παιδί δεν με έχει κουράσει καθόλου“. Ό,τι του ζητήσει το εκτελεί με ακρίβεια.

Το γεγονός ότι είναι ένα αθλητικό genius εξηγεί και την αυτοπεποίθηση που έχει πάνω στον αγώνα. Στο Τόκιο, όταν δεν είχε άλλο περιθώριο ρίσκου και άλλη ευκαιρία για μπει να στα μετάλλια, συγκεντρώθηκε σε αυτό τον στόχο στην τελευταία προσπάθειά του. Ένα άλμα με επίδοση μεταλλίου ήθελε και το έβγαλε. Με επίδοση χρυσού μεταλλίου (8,41μ.).

Βάζει τον εαυτό του σε ράγες, όταν χρειάζεται, επειδή ξέρει ότι έχει το μεγάλο άλμα στα πόδια του και ότι είναι άριστα προπονημένος για να το επιτύχει. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου -πέρυσι- έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα, για άλλο λόγο. Τότε, έπρεπε να νικήσει με ένα άλμα, με μια προσπάθεια, επειδή ήταν τραυματισμένος. Συγκεντρώθηκε σε αυτόν τον στόχο και τον πέτυχε επίσης (8,38μ.).

Τώρα, στο Βελιγράδι, η στρατηγική του Γιώργου Πομάσκι ήταν η εξής: “Πάμε για το μεγάλο άλμα στην αρχή για να ‘κόψεις’ τα πόδια των αντιπάλων σου“. Το πρώτο άλμα του Τεντόγλου ήταν μεγάλο, αλλά με το νέο σύστημα (φωτοκύτταρα) ήταν άκυρο, διότι κατά την απογείωσή του η μύτη του παπουτσιού του πέρασε τη νοητή γραμμή στη βαλβίδα. Με το παλιό δεν θα είχε πατήσει την πλαστελίνη στη βαλβίδα. Θα ήταν έγκυρος. Ήταν άλμα πάνω από τα 8,50μ.. Δεν χάλασε το μυαλό του, η ψυχολογία του. Στη δεύτερη προσπάθεια η μεζούρα έγραψε 8,55μ.. Δύο διαδοχικά άλματα πάνω από τα 8,50μ..

“Δεν χαλάει το μυαλό όταν ξέρεις ότι έχεις την επίδοση στα πόδια σου“, μού είπε ο Κώστας Κεντέρης σε μια συζήτηση για τον αγώνα του κορυφαίου Έλληνα άλτη μετά τον τελικό. Σε μια άλλη συζήτηση -επί του θέματος- ο παλιός πρωταθλητής των εμποδίων, Στέλιος Μπίσμπας εξήγησε ότι είναι λάθος το σύστημα, διότι το έγκυρο άλμα είναι σε εξάρτηση με το πάτημα και όχι με την απογείωση. Είπε και την εύστοχη ατάκα: “έχουν γεμίσει τον κλασικό αθλητισμό με λαμπάκια και laser. Σαν να βάζεις φωτορυθμικά στην όπερα“!

Διάλεξε τη “Νύχτα Μαγικιά” του Θεοδωράκη πριν από τον τελικό

Εδώ, ήθελα να καταλήξω εξ αρχής, στην όπερα. Στη σπουδαία μουσική, για να είμαι πιο ακριβής και πήρα τη βοήθεια του Στέλιου Μπίσμπα. Ο Μίλτος Τεντόγλου ξέρει πολλή μουσική. Σε μουσικό σχολείο πήγε, άλλωστε. Παίζει και μπουζούκι και σκαρώνει μελωδίες σ’ αυτό.

Στη συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη του ΣΕΓΑΣ, που έγινε το Σάββατο (19/3) στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Ημιμαραθωνίου, η Βιολέτα Ίκαρη αφιέρωσε ένα τραγούδι στον νέο παγκόσμιο πρωταθλητή του μήκους. Δεν είχε καλά καλά συμπληρωθεί ένα 24ωρο από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Βελιγράδι. Το τραγούδι το είχε διαλέξει ο ίδιος ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι. “Νύχτα Μαγικιά”.

Το διάλεξε -συμβολικά- λόγω του τίτλου του, επειδή ο τελικός του μήκους διεξήχθη στις 8.00 το βράδυ. Όμως, δεν το επέλεξε μετά την κατάκτηση του μεταλλίου, αλλά πριν από τον αγώνα του και ενώ βρισκόταν στη Σερβία. Είχε παραλάβει στα χέρια του τη λίστα των τραγουδιών που θα ακουστούν στη συναυλία κι έβαλε -ο ”θεός” ή μάλλον αθεόφοβος- σημάδι στη “Νύχτα Μαγικιά”.

Αυτή ήταν η “παραγγελιά” του Τεντόγλου και ακούστηκε από τη Βιολέτα Ίκαρη.

Προφήτης; Όχι. Σίγουρος για τον εαυτό του; Μάλλον, ναι. Έτσι επιστρέφουμε στην αρχή του κειμένου και στις 32 λέξεις που χρησιμοποίησε -πέρυσι τον Μάιο- για να περιγράψει το ατού του.

Περισσότερο -όμως- ήθελε να είναι μαγική η νύχτα του τελικού, χρυσή. Αυτή ήταν η επιθυμία του, γι’ αυτό διάλεξε το τραγούδι. Ο Μίκης και ο Γιάννης Θεοδωράκης έγιναν συνοδοιπόροι και μέρος της έμπνευσής του γι’ αυτό το χρυσό μετάλλιο. Την καλύτερη παρέα είχε ο Τεντόγλου στο μυαλό και στην ψυχή του, όσο οραματιζόταν το βράδυ του τελικού.

Η νύχτα ήταν μαγική για τον Γρεβενιώτη. Ο ίδιος πόνταρε στον Μίκη Θεοδωράκη για να εμπνευστεί για τον τελικό και να προαναγγείλει (διακριτικά στο στενό κύκλο της ομοσπονδίας) τη νίκη του στο Βελιγράδι και είναι σχεδόν βέβαιο ότι και ο εμβληματικός μουσικοσυνθέτης -που γνώριζε αθλητισμό και τον αγαπούσε πολύ- θα πόνταρε στο Ελληνόπουλο για τον νικητή του μήκους. Αυτονόητη επιλογή. Ο Τεντόγλου την έκανε να είναι αυτονόητη.

Αν υποθέσουμε ότι σ’ ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας η σωτηρία του πλανήτη κρέμεται από μια κλωστή, από ένα μεγάλο άλμα στο μήκος, εσύ ποιον αθλητή θα έστελνες για να σώσει την παρτίδα; Νομίζω, συμφωνούμε όλοι. Έλληνες και μη. Ο Μίλτος Τεντόγλου θα ήταν η πρώτη επιλογή αυτή τη στιγμή. Επειδή, ξέρει τι κάνει. Επειδή, εμπνέει σιγουριά κι εμπιστοσύνη. Είναι κι αυτό κατάκτησή του.

Κι εγώ αυτόν θα διάλεγα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Και θα ήμουν και σίγουρη για το αποτέλεσμα και σχεδόν σίγουρη για τα “κερατάκια” που θα έκανε πάνω από το κεφάλι του “κακού” του σεναρίου, μετά τη νίκη του.