Πηγή: Katiousa

“Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε
σου είναι γραφτός ο δρόμος
της συντριβής.
Και δε μπορείς να μας λυγίσεις
σκοτώνοντας τ’ αδέρφια μας της μάχης.
Και να το ξέρεις
θα βγούμε νικητές
κι’ ας είν’ βαριές μας
οι θυσίες…”

Σαν σήμερα, στις 3 του Ιούνη 1963, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ποιητής, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Ναζίμ Χικμέτ. Τούρκος στην καταγωγή, μα παγκόσμιος για το ποιητικό του έργο και για την αγωνιστική στάση που ακολούθησε στη ζωή του, τόσο άρρηκτα και τα δυο συνυφασμένα με την πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ο Ναζίμ Χικμέτ ήταν κομμουνιστής. Πλήρωσε τους αγώνες, τα οράματα και τις κομμουνιστικές ιδέες του με μακρόχρονο εγκλεισμό στις απάνθρωπες φυλακές της Τουρκίας, με αφαίρεση της ιθαγένειάς του, από το δικτατορικό αλλά και από το «δημοκρατικά» σκοταδιστικό καθεστώς της χώρας του, με τον πρόωρο θάνατό του εξόριστος στην ΕΣΣΔ.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 15 του Γενάρη 1902 και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη.

Τα πρώτα του ποιήματα τα έγραψε σε ηλικία 17 ετών.

Το 1923 οργανώνεται στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας.

Μεταξύ 1925 και 1929 το τουρκικό κράτος καταστέλλει άγρια κάθε δραστηριότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το 1926 ο Ναζίμ Χικμέτ δραπετεύει στη Σοβιετική Ένωση. Συνεχίζει να γράφει ποιήματα και γνωρίζεται με τον Μαγιακόφσκι και τον Μέγιερχολντ. Το 1928 δίνεται γενική αμνηστία στην Τουρκία και ο Χικμέτ επιστρέφει και βρίσκεται υπό καθεστώς παρακολούθησης.

Μπαινοβγαίνει στις φυλακές με διάφορες κατηγορίες, περνώντας συνολικά πέντε χρόνια πίσω από τα κάγκελα.

Μεταξύ 1929 και 1936 δημοσιεύει 9 βιβλία, 5 συλλογές και 4 μεγάλα ποιήματα, εισάγει τον ελεύθερο στίχο και επαναστατικοποιεί την τούρκικη ποίηση.

Το Γενάρη του 1938 ο Ναζίμ Χικμέτ συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι προέτρεπε τις τούρκικες ένοπλες δυνάμεις σε εξέγερση. Καταδικάζεται σε 28 χρόνια φυλακή. Μέσα στη φυλακή συνεχίζει να γράφει ποιήματα. Τα περισσότερα τα στέλνει σε γράμματα στην οικογένειά του ή στους φίλους του.

Το 1950 βραβεύεται με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης. Την ίδια χρονιά πραγματοποιεί μια 18ήμερη απεργία πείνας παρ’ ότι ήδη είχε υποστεί μια καρδιακή προσβολή. Την ίδια χρονιά η καταστολή κατά των κομμουνιστών συνεχίζεται, ωστόσο δίνεται μια γενική αμνηστία και με αυτήν ο Χικμέτ βγαίνει από τη φυλακή, μετά από 12 χρόνια.

Το σοβιετικό κράτος του παραχωρεί ένα σπίτι σε συνοικία συγγραφέων έξω από τη Μόσχα. Το τουρκικό κράτος απαγορεύει στη γυναίκα του και το παιδί του να τον επισκεφθούν. Το 1952 παθαίνει δεύτερη καρδιακή προσβολή.

Το 1959 το τουρκικό κράτος αφαιρεί την υπηκοότητα από τον Ναζίμ Χικμέτ, ο οποίος αποχτά πολωνική υπηκοότητα.

Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά στη Μόσχα, στις 3 του Ιούνη 1963.