Ανδρουλιδάκης, Τιμισοάρα, Ryanair

Αλιεύσαμε από το facebook του Γιάννη Ανδρουλιδάκη

Η ιδέα να επαναφερθεί ένα λοκ ντάουν «τύπου Μαρτίου», που διακινεί η κυβέρνηση από το πρωί είναι από τη σκοπιά της λογικής μια πατάτα, ανήκει στη σφαίρα της μεταφυσικής.
Για να επαναφερθεί ένα λοκ ντάουν «τύπου Μαρτίου», δεν αρκεί να επανέλθουν τα μέτρα του Μαρτίου (τα οποία δεν έχουν αλλάξει πια και τόσο δραματικά). Θα έπρεπε επίσης να επαναφερθεί το κλίμα του Μαρτίου, η ψυχολογία του κόσμου του Μαρτίου, η «εμπιστοσύνη» του Μαρτίου, η οικονομική κατάσταση του Μαρτίου. Τίποτα από όλα αυτά δε γίνεται. Δε μπαίνεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι ούτε αν γυρίσει ο Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ θα πάρει αήττητος νταμπλ, γιατί η ομάδα έχει ήδη τρεις ήττες, 17 βαθμούς διαφορά από τον πρώτο και αριστερό μπακ τον Περέιρα.
Το να νομίζεις ότι θα ξαναδημιουργήσεις μια κοινωνία πειθαρχημένη, φοβισμένη και ήσυχη 11 μήνες μετά, όταν έχεις εμφανώς αποτύχει στα πάντα, έχεις αποδείξει ότι δεν έχεις κανένα σχέδιο εκτός από το να περάσει ο καιρός κι εσύ στο μεταξύ να νομοθετείς, όταν έχεις συγκρουσθεί ή εξαντλήσει κάθε κοινωνική ομάδα ή κλάδο, όταν έχεις πάρει μια σειρά από παρανοϊκά μέτρα τα οποία παραβιάζεις πρώτος και όταν η ίδια η κοινωνία έχει -στρεβλά ή σωστά- δοκιμάσει τις δικές της διαφυγές, τις οποίες εύλογα προτιμά από αυτές του Κικίλια, αποτελεί φαντασίωση ανθρώπων χαμηλού κοινωνικού μεταβολισμού, που έχουν την τάση να υπερτιμούν τη γοητεία τους και να υποτιμούν την ιστορική διδαχή ότι οι εξουσίες καταρρέουν.
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να διατηρήσει κάποια συναίνεση στις κυβερνητικές σπασμωδίες αυτή τη στιγμή, θα ήταν η ιδέα ότι όλα αυτά γίνονται με προοπτική να αλλάξουν την επόμενη μέρα οι κανόνες του παιχνιδιού προς το δικαιότερο. Να δημιουργηθούν δηλαδή ευρύτατα δίκτυα κοινωνικής προστασίας που να αφορούν την υγεία, το εισόδημα, την εκπαίδευση, την πρόσβαση στην τεχνολογία και την πληροφόρηση και να προστατευθεί συνολικά ο πλανήτης από τον τρόπο ζωής που τον απειλεί. Αυτές είναι οι υπαναχωρήσεις που πάντα έκανε η εξουσία μετά από μεγάλους πολέμους ή καταστροφές για να κρατήσει τη θέση της. Οι ακαλλιέργητοι ακροδεξιοί που κυβερνάνε βέβαια δεν έχουν ιδέα από όλα αυτά και σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει και καμία τέτοια ρητή τάση διεθνώς για να τους τα δείξει.
Η ανθρωπότητα απαλλάχθηκε πριν λίγους μήνες από τον Τραμπ που έλεγε να πίνουμε χλωρίνες, για να μείνει με τον Νετανιάχου που κούναγε ένα μπουκαλάκι στη χτεσινή συνέντευξη τύπου με τον Κούλη λέγοντας «έχουμε εδώ ένα θαυματουργό φάρμακο που μόλις το πάρεις νιώθεις καλύτερα» και του απαντούσε ο Μητσοτάκης «τι ωραίο, μας ενδιαφέρει».
Οι κοινωνίες έχουν καθήκον επιβίωσης να προτείνουν κάτι καλύτερο από αυτό. Η εποχή απαιτεί ένα κοινωνικό πρόταγμα που θα μας γλιτώσει από όλους αυτούς τους επικίνδυνους κι έχουμε κιόλας αργήσει.