Πηγή: Katiousa
Μία από τις σταθερές του νεοελληνικού πασχαλιάτικου εθιμολογίου, μετά τον Ιησού από τη Ναζαρέτ του Τζεφιρέλι (που τα τελευταία χρόνια βέβαια προβάλλεται μόνο μεταξύ Μεγάλης Τετάρτης και Σαββάτου, αλλοιώνοντας ξεκάθαρα τον πολιτισμό μας) είναι βέβαια και ο Πέτρος Γαϊτάνος. Ο οποίος φέτος ήρθε στην λαμπριάτικη επικαιρότητα όχι μόνο με τους θρησκευτικούς ύμνους που ερμηνεύει, αλλά και μέσω του σποτακίου (sic) της γνωστής αλυσίδας πολυκαταστημάτων, που δικαίως περνά στο τοπ – 5 των πιο cringeworthy διαφημιστικών της εταιρείας, κι αυτό είναι επίτευγμα. Ο ίδιος βέβαια έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, σε χθεσινή του συνέντευξη στο Έθνος, αποστομώνοντας όσους τον ήθελαν να το έχει κάνει μόνο για τα λεφτά:
Κατ’ αρχάς ήθελα ο κόσµος να δει αυτή την πιο χαλαρή πλευρά µου. Επίσης, θέλησα να κάνω αυτό το διαφηµιστικό σποτάκι για να επισηµάνω ότι ακόµα και µέσα στους χώρους της αγοράς, όπου επικρατούν τα εµπορικά κριτήρια, µπορεί να γίνει και κάτι που έχει ποιότητα.
Σποτ τζάμπο και ποιότητα είναι περίπου ταυτόσημες έννοιες εξάλλου. Εκτός κι αν ο Γαϊτάνος εννοεί πως ήρθε να ξεβλαχέψει τα διαφημιστικά της εταιρείας, οπότε κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ.
Το διαμαντάκι της συνέντευξης όμως είναι άλλο, όταν ρωτήθηκε για τις παλιότερες δηλώσεις “που από ορισμένους μεταφράστηκαν ως στήριξη στη Χρυσή Αυγή” (δε θα σχολιάσουμε εδώ τη διατύπωση του ερωτήματος, το μόνο σίγουρο είναι πως όλος ο κόσμος αυτό είχε καταλάβει, κι όχι μόνο ορισμένοι). Ο υμνωδός ούτε λίγο ούτε πολύ βγάζει ηλίθιο το ντουνιά, μιλώντας για “συκοφαντία” και “γνώμη” που “χρησιμοποίησαν με λάθος τρόπο”. Υπάρχει δηλαδή και κάποιος σωστός τρόπος να χρησιμοποιήσει κανείς το “Μου αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής”, κι ότι κι εκείνος θα ήθελε να σπάσει τα CD που πουλάνε οι μαύροι στα κεφάλια τους.
Θεωρώ ότι η πονηρή διάθεση µέσα στην αιωνιότητα πάντα είχε την ίδια τακτική. Η συκοφαντία και η απεγνωσµένη ακραία αντίδραση, η οποία αποκαλύπτει άµεσα την πονηριά, είναι δυστυχώς διαχρονικό χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας. Κατά καιρούς διάφοροι προσπαθούν να χειραγωγήσουν και να κατευθύνουν τον κόσµο. ∆εν πέφτω θύµα αυτής της συµπεριφοράς, γιατί σκέφτοµαι αγαθά και ό,τι είναι έξω από αυτόν τον τρόπο σκέψης το αναγνωρίζω αµέσως. Είπα µια γνώµη κάποια στιγµή και τη χρησιµοποίησαν µε λάθος τρόπο. Δεν έχω καµία σχέση µε κανένα κόµµα. Τα πολιτικά κόµµατα δεν µε αφορούν καθόλου, δεν µε εµπνέουν, τα θεωρώ έκπτωση.
Πέρα από το γεγονός πως εννιά στις δέκα φορές, όσοι δηλώνουν πως “δεν έχουν καμία σχέση με τα κόμματα” εκφράζουν απόψεις εξίσου αντιδραστικές με τη Χρυσή Αυγή, είτε τη συμπαθούν, είτε όχι, οι δηλώσεις Γαϊτάνου δεν αφορούν μόνο το “μακρινό” 2012, αλλά επαναλήφθηκαν και το 2016, σημείο μάλιστα που τις διαφήμιζε και η ιστοσελίδα της εγκληματικής οργάνωσης. Δήλωνε λοιπόν τότε στο Down Town πως: “Όταν βλέπω να υπάρχει πολύ μεγάλη προκατάληψη και επιθετικότητα σε ένα συγκεκριμένο κόμμα ή σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο θεωρώ ότι υπάρχει νοσηρότητα. Όλα τα μέσα έχουν λυσσάξει να παρουσιάζουν αυτή την εικόνα της Χρυσής Αυγής. Τόσο πολύ πια; Όταν βλέπεις όλα τα κόμματα να ασχολούνται με ένα άλλο κόμμα τόσο πολύ, εγώ πιο πολύ βρίσκω ένοχους αυτούς παρά το κόμμα. Αν δηλαδή, εγώ τώρα αρχίσω να κατηγορώ συνεχώς, αυτό δεν δείχνει δική μου εμπάθεια; Εσύ μπορείς να έχεις κάποια λάθη πάνω σου. Καλούμαι εγώ συνεχώς να ασχολούμαι με τα δικά σου λάθη; Ακόμα και αν είναι υπαρκτά, ο ρόλος μου είναι να σε κατηγορώ; Όλα αυτά δείχνουν μια νοσηρότητα και μια εμπάθεια του συστήματος.” Στη συνέχεια μάλιστα, ερωτηθείς αν “μετάνιωσε” για τη δήλωση, ο τραγουδιστής επέμενε πως: “Όχι βέβαια, σιγά να μη μετανιώσω. Μια χαρά αλήθεια ήταν.”
Πού να είχε και σχέση με το κόμμα δηλαδή. Έκτοτε πέρασαν βέβαια τρία χρόνια και θα μπορούσε κάποιος να πει πως ο Γαϊτάνος το ξανασκέφτηκε. Το πιθανότερο είναι πως νιώθει ότι δεν πουλάει τόσο πολύ η ανοιχτή στήριξη στην εγκληματική οργάνωση, ειδικά όταν κάνεις διαφημιστικά για μια εταιρεία που προσπαθεί να πουλήσει προφίλ “ανεκτικότητας” και “διαφορετικότητας” (που πάντως δεν ενοχλήθηκε καθόλου από τις συγκεκριμένες δηλώσεις) και αποφάσισε να φυλάξει τα νώτα του. Επί της ουσίας βέβαια καμία αυτοκριτική δεν έκανε, ούτε δείχνει να έχει μεταβάλει στάση από τότε. Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον ας μη νομίζει πως απευθύνεται σε χρυσόψαρα.
