Αλιεύσαμε από το facebook του Dimitris Tsirkas
Έχουν περάσει σχεδόν τριάντα χρόνια από τότε που ο Μποντριγιάρ έγραφε για την κατάρρευση των ορίων ανάμεσα στην πραγματικότητα και την προσομοίωσή της από τα μήντια. Ωστόσο, αυτή η υπερπραγματικότητα για την οποία έκανε λόγο ο Γάλλος φιλόσοφος παίρνει την ολοκληρωμένη της μορφή σήμερα, με την ανάδυση των σόσιαλ μήντια. Εδώ η εικονική πραγματικότητα μοιάζει να έχει υποκαταστήσει πλήρως την (πραγματική) πραγματικότητα και να την έχει μετατρέψει σε δευτερεύον εξάρτημά της.
Ο πραγματικός κόσμος – όλα τα στοιχεία της καθημερινότητας, από το φυσικό τοπίο, το φαγητό, η παρέα, το περιβάλλον εργασίας ή διασκέδασης – δεν είναι παρά το σκηνικό μέσα στο οποίο σκηνοθετείται, με τη βοήθεια πολλαπλών φίλτρων, η «αληθινή» δράση. Δράση που τώρα εξελίσσεται σχεδόν αποκλειστικά, στο εικονικό περιβάλλον των κοινωνικών πλατφορμών. Η πραγματικότητα «καταρρέει» μέσα στην προσομοίωσή της και οι άνθρωποι υποδύονται τους εαυτούς τους με μια συνειδητότητα που δεν την είχαν πριν.
Και αν αυτό ισχύει μια φορά για την καθημερινότητα, ισχύει δέκα για την πολιτική η οποία ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από το στοιχείο της θεατρικότητας. Οι περισσότερες πλέον, πολιτικές δράσεις συλλαμβάνονται και επιτελούνται με το βλέμμα στραμμένο όχι στον «ζωντανό» χώρο και χρόνο διεξαγωγής τους αλλά στην προβολή τους στα μήντια και τα σόσιαλ μήντια. Γι αυτό και υιοθετούν τις τροπικότητες των τηλεοπτικών προϊόντων με τη μεγαλύτερη απήχηση – τις σαπουνόπερες και τα ριάλιτι. Κραυγαλέες υπερβολές, πρωτόγονος συναισθηματισμός, απλοϊκό μήνυμα, πληθωρική εκδραμάτιση στα όρια του κωμικού είναι τα υλικά που τις συνθέτουν.
Το είδαμε στα συλλαλητήρια του Μακεδονικού και τις ατελείωτες κωμικοτραγικές εκδηλώσεις των Μακεδονομάχων. Το είδαμε στην εναέρια παράσταση του μυστακοφόρου αλεξιπτωτιστή που έγινε ο νέος πρόσκαιρος ήρωας του εθνικιστικού χώρου. Όλες αυτές οι περιπτώσεις μοιάζουν από γραφικές έως γκροτέσκες στα μάτια ενός εξωτερικού παρατηρητή. Για τους θιασώτες τους όμως είναι αληθινό βίωμα, η πραγματοποίηση της ιδεολογίας τους.
Τραγουδώντας το «Μακεδονία ξακουστή» ενόσω πέφτει από το αεροπλάνο με το σμαρτφον στο χέρι, ο μυστακοφόρος επιτελεί τον «πατριωτισμό» του μπροστά σε όλον τον κόσμο. Το πραγματικό ωστόσο, γεγονός δεν είναι η πτώση, συνοδεία του εθνικού άσματος, αλλά η προβολή της αργότερα στα σόσιαλ μήντια και η ενθουσιώδης αντίδραση με τα χιλιάδες λάικ και τα εκθειαστικά σχόλια που θα εισπράξει.
