Αναδημοσίευση από Indymedia
Με αφορμή τα γεγονότα που έλαβαν χώρο στη Σαμοθράκη το καλοκαίρι του 2018 κρεμάσαμε πανό στο Δημοτικό Κάμπινγκ για την υπεράσπιση του ελεύθερου κάμπινγκ και την εναντίωση στην αστυνόμευση & εμπορευματοποίηση των ζωών μας. Συγκεκριμένα μετά από επανειλημμένες επεμβάσεις των μπάτσων στην καθημερινότητα των κατασκηνωτ(ρι)ών (σωματικοί έλεγχοι, κλήσεις για ελεύθερο κάμπινγκ, ψαχτικές με σκυλιά της Ελ.Ασ., συλλήψεις/προσαγωγές κλπ) αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα πανό ως ελάχιστη ένδειξη των διαθέσεων μας και παράλληλα ως μια μικρή παρακαταθήκη αγώνα στην Σαμοθρακιώτικη -καλοκαιρινή- κοινωνία. Στο ίδιο πλαίσιο γράφτηκαν συνθήματα και κολλήθηκαν αυτοκόλλητα σε μαγαζιά-πυλώνες του εμπορεύματος της περιοχής…
Ήδη από το πλοίο, ο αέρας του gentrification του νησιού ήταν έντονος. Λίγο πριν την επενδυμένη με θόρυβο και γρέζι ανακοίνωση του καπετάνιου πως κοντεύουμε, έπαιξε ένα διαφημιστικό σποτάκι που μας ενημέρωνε για τα «μαγευτικά νερά της Σαμοθράκης» και τις επί πληρωμή ξεναγήσεις στις βάθρες. Μας γεννήθηκαν σκέψεις και ερωτήματα που απαντήθηκαν σύντομα από την ίδια την πραγματικότητα…
Οι μόνοι που «χάνουν» λεφτά στη δεδομένη συνθήκη από τα «ξυπόλυτα παιδιά» είναι οι ενοικιαστές δωματίων. Είναι μάλλον ο μόνος κλάδος που δεν επωφελείται οικονομικά από το ελεύθερο κάμπινγκ. Οι υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν, όταν μάθαμε πως από αυτούς ξεπήδησαν οι πρώτες έντονες φωνές που αποζητούσαν από τη μία την εξαφάνιση των «ξυπόλυτων παιδιών με τις σκηνές» και από την άλλη την εξευγενοποίηση του νησιού.
Σύντομα βρήκαν συμμάχους στα εποχιακά και μη αφεντικά του νησιού. Τα ίδια αφεντικά που ψάχνουν για πειθήνιους υπηρέτες, για καλά παιδιά που δε μιλάνε πολύ, που δεν πληρώνουν υπερωρίες, αργίες και δώρα, που λεηλατούν το φυσικό τοπίο με τραπεζοκαθίσματα και εκμεταλλεύονται την ανάγκη όσων ψάχνουν απεγνωσμένα δουλειά, προσφέροντάς τους ανασφάλιστη εργασία, χωρίς ρεπό επί 3 μήνες, είναι τα ίδια αφεντικά που μαζέψανε υπογραφές για να…«γίνει_επιτέλους_κάτι_με_όλους_αυτούς_που_έρχονται_και_στήνουν_σκηνές_στο_νησί». Το τραγελαφικό είναι πως τα πρόσωπα που δουλεύουν στα μαγαζιά τους και τα πρόσωπα που κυνηγάνε οι μπάτσοι λόγω των υπογραφών τους συχνά ταυτίζονται…
Όπου όμως υπάρχουν κέρδη, υπάρχουν και ρουφιάνοι. Στην περίπτωσή μας είναι κατά βάση βοσκοί που φροντίζουν να τσεκάρουν και για το που και πόσες σκηνές υπάρχουν. Ενημερώνουν τους μπάτσους και αυτοί αναλαμβάνουν δράση.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως ο συρφετός από ΟΠΚΕ, περιπολικά, ασφαλίτες και εισαγγελείς που επισκεπτόντουσαν συχνά πυκνά τα σημεία που στήνονται σκηνές γράφανε ανθρώπους που λόγω των συνθηκών δεν κοιμόντουσαν σε σκηνές αλλά σε αιώρες και σλιπινγκ μπαγκ θεωρώντας πως θα γλυτώσουν την κλήση. Οι μίζεροι φρουροί της τάξης και της ασφάλειας ωστόσο είχαν άλλη άποψη και κόβαν κλήσεις για «παράνομα κλινοσκεπάσματα».
Έχουμε μάθει να διαβάζουμε τις κινήσεις του κεφαλαίου, για αυτό δε θα μας φαινόταν περίεργο αν σε 2-3 χρόνια το Δημοτικό Κάμπινγκ είτε ιδιωτικοποιούταν είτε έβαζε ένα «μικρό» αντίτιμο. Ήδη το ιδιωτικό κεφάλαιο λειτουργεί εντός του Δ.Κ. μέσω κυλικείου οπότε θεωρούμε ότι είναι ζήτημα χρόνου η περαιτέρω εξευγενοποίηση του νησιού και κατ’ επέκταση των βαθρών, του Δημοτικού Κάμπινγκ κλπ.
Υπό αυτές τις συνθήκες κι όσο τα υποκείμενα που επιλέγουν το ελεύθερο κάμπινγκ δεν οργανώνονται σε οριζόντιες διαδικασίες που θα διεκδικούν την παρουσία τους σε χώρους και χρόνους που αυτά επιθυμούν τόσο η καταστολή θα βρίσκει εύφορο έδαφος.
Η κουλτούρα των ανέμελων διακοπών, ότι δηλαδή οι μέρες που θα «αποδράσει» καποι@ από το μητροπολιτικό πεδίο αποτελούν και… κινηματικές διακοπές, είναι μια βαθιά προβληματική και μικροαστική κουλτούρα. Για εμάς το ελεύθερο κάμπινγκ δεν είναι μια φθηνή επιλογή εν μέσω κρίσης. Είναι πολιτική επιλογή κι ως τέτοια θα την υπερασπιστούμε. Το κάναμε πριν την κρίση, το κάνουμε εν μέσω κρίσης και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε ακόμα κι αν αποδημήσει η κρίση.
Αν δεν αντισταθούμε και στις «διακοπές»
οι ζωές μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές.
ΜΠΑΤΣΟΙ, ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΔΗΜΑΡΧΟΙ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ
υγ: τα συντροφικά μας χαιρετίσματα σε όλες/ους όσες/ους βρήκαν τρόπους να οργανωθούν και να αντισταθούν στις επεμβάσεις των μπάτσων ανά την επικράτεια. Από το Πήλιο μέχρι τη Σούγια και τη Σαμοθράκη, να μην αφήσουμε την επέλαση των μπάτσων και του εμπορεύματος αναπάντητη.
υγ2: την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των κατοίκων του Πηλιου ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
Σαμοθραkittens 2018.
