Από το facebook του Δημήτρη Τσίρκα
Κυκλοφορεί ένα κείμενο ανάληψης ευθύνης για τη βομβιστική επίθεση εναντίον κρεοπωλείου στην Κυψέλη όπου τραυματίστηκε σοβαρά ένας περαστικός. Η προκήρυξη, την οποία υπογράφουν κάποιοι «Μαυροπράσινοι μηδενιστές», αποτελεί μνημείο «ετερογονίας των σκοπών». Αντί γι αυτά που επιδιώκουν οι συγγραφείς της και φερόμενοι ως δράστες της επίθεσης, μαρτυρά τα ακριβώς αντίθετα.
Ενώ ισχυρίζονται ότι έβαλαν τη βόμβα στο κρεοπωλείο για να διαμαρτυρηθούν για τη σφαγή των ζώων επιδεικνύουν παντελή αδιαφορία για τον σοβαρό τραυματισμό του ανθρώπου τον οποίο, ούτε λίγο, ούτε πολύ, χαρακτηρίζουν δικαιολογημένη απώλεια ενός εν εξελίξει «πολέμου». Το υποτιθέμενο ενδιαφέρον τους για τις ζωές των ζώων διαψεύδεται μπροστά στην προκλητική αναισθησία τους για τη ζωή ενός περαστικού, αποκαλύπτοντας (συμπτωματικά) ότι ο αντισπισισμός τους δεν είναι παρά μια σημαία ευκαιρίας, ένα όχημα για να εκδηλώσουν κάτι άλλο.
Το τι είναι αυτό το άλλο μπορεί κανείς εύκολα να το αντιληφθεί διαβάζοντας προσεκτικά το κείμενό τους. Ανάμεσα στις βαρύγδουπες καταγγελίες για την κοινωνία του θεάματος με εντελώς «θεαματική» γλώσσα και τις κούφιες απειλές προς τους πάντες και τα πάντα, διαβάζουμε μια λεπτομερή περιγραφή του εκρηκτικού μηχανισμού που χρησιμοποίησαν. με την οποία κομπάζουν για την τεχνική τους αρτιότητα. Πολιτικά δεν προσθέτει απολύτως τίποτα, η μόνη της χρησιμότητα είναι η ηδονή που άντλησαν οι συγγραφείς όταν την έγραφαν, παρόμοια με αυτή που βιώνει ό φετιχιστής όταν περιγράφει το φετίχ του. Για ακόμη μία φορά το όπλο ως προέκταση και υποκατάστατο του φαλλού, έμπλεο στις φαντασιώσεις ισχύος και εκμηδένισης του «εχθρού».
Ακολουθεί ύστερα μια «σεμνή» περιγραφή του εαυτού τους: «Είμαστε αναρχικοί της πράξης. Είμαστε οργισμένοι και μπουχτισμένοι από την κανονικότητα και την αδράνεια…» Ανατριχιάσαμε! Το παραδοσιακό «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» του Έλληνα κουραδόμαγκα πασπαλισμένο με αντιεξουσιαστική φρασεολογία για να σκάσει σαν επαναστατικό πυροτέχνημα. Όπως όμως λέει και ένα παλιό σύνθημα: όση ζάχαρη και να ρίξετε στα σκατά, δεν γίνονται κομπόστα.
Οι «Μαυροπράσινοι μηδενιστές» ανακηρύσσουν τους εαυτούς τους εχθρούς της κοινωνίας και υπόσχονται να την καταστρέψουν. Την ίδια στιγμή όμως εκδηλώνουν όλες σχεδόν τις παθογένειες αυτής της κοινωνίας: τον ναρκισσισμό και την αυτοαναφορικότητα, την αδιαφορία για τη ζωή και τον ηδονισμό του θεάματος, τη λατρεία της βίας και της επιβολής. Ενώ αυτοκολακεύονται ως αρνητές της κοινωνίας δεν είναι παρά το θλιβερό υποπροϊόν της. Όχι μόνο να την καταστρέψουν δεν μπορούν αλλά την αναπαράγουν με κάθε πράξη και λέξη τους.
