Αλιεύσαμε από το facebook του Θανάση Καμπαγιάννη

Η φρίκη της Μόριας δεν είναι μόνο επιλογή της ΕΕ που έχει μετατρέψει το ελληνικό κράτος σε συνοριοφύλακα της Ευρώπης, αλλά και αυτόνομη επιλογή του ελληνικού κράτους και του ελληνικού κεφαλαίου.

Η σημαντικότερη εισροή κεφαλαίου αυτή τη στιγμή στην ελληνική αγορά προέρχεται από Κινέζους υπηκόους που αγοράζουν ακίνητα για να πάρουν την ελληνική Golden Visa, που είναι η φτηνότερη και καλύτερη της Ευρώπης. Με 250 χιλιάδες ευρώ, ο “επενδυτής” αγοράζει πενταετή άδεια διαμονής – με προοπτική μόνιμης ανανέωσης – για τον ίδιο και την οικογένειά του, καθώς και πρόσβαση στις 26 χώρες της συνθήκης Σένγκεν. Η Ελλάδα το 2018 αφήνει μακράν πίσω της την Πορτογαλία (το σχήμα της είναι πιο ακριβό με 500.000 ευρώ) και την Κύπρο (που πουλάει στα 300.000 ευρώ αλλά δεν προσφέρει τη Σένγκεν). Αθροιστικά (βλ. γράφημα) η Ελλάδα έχει δώσει περίπου 20.000 τέτοιες άδειες σε επενδυτές και μέλη των οικογενειών τους, αντλώντας περίπου 1 δις ευρώ. Αλλά για να συνεχίσει το ρούφηγμα αυτού του κεφαλαίου, το ελληνικό κράτος πρέπει να περιφρουρήσει τη συμμετοχή του στη συνθήκη Σένγκεν. Και αυτό σημαίνει μάντρωμα των φτωχών μεταναστών και προσφύγων στα νησιά σε συνθήκες εξορίας. Τυχόν μαζική έξοδός τους από την ελληνική επικράτεια θα σημάνει αναστολή της Σένγκεν για την Ελλάδα και ξαφνικό θάνατο του “χρυσού” σχήματος που προσελκύει το κεφάλαιο.

Περιττό να πούμε, μετά από όλα αυτά, ότι οι δικαιωματικές “ευαισθησίες” της κυβέρνησης για το αίσχος των στρατοπέδων είναι για το θεαθηναι.