Πηγή: Το Βατράχι
Εντελώς τυχαία, από έναν βοσκό που χτύπησε το μικρό δάχτυλο του ποδιού του στη γωνία ενός τραπεζιού ανακαλύφθηκαν τα δημοτικά τραγούδια. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει ένας Έλληνας μουσικολόγος ο οποίος δημοσίευσε πρόσφατα την έρευνα του στο περιοδικό «Πίστα και Δημοτικό Τραγούδι».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει ο Έλληνας μουσικολόγος Κώστας Χορπήδογλου, η αρχή της ιστορίας της δημοτικής μουσικής στη χώρας μας προέρχεται από ένα βοσκό της Ηπείρου, τον Αθανάσιο Καραγκούνη, ο οποίος τον Μάϊο του 1793 χτύπησε με δύναμη το μικρό δάχτυλο του ποδιού του στο τραπέζι του σπιτιού του.
«Όταν άκουσαν οι γείτονες το μακρόσυρτα βογγητά και τα “όϊ μανα’μ” του βοσκού ενθουσιάστηκαν και του ζήτησαν να το ξανακάνει. Αυτός δεν ήθελε και τότε κάποιος του πάτησε το πόδι με δύναμη. Ο βοσκός ξανάβγαλε κραυγή πόνου και κάπως έτσι γεννήθηκε το πρώτο δημοτικό τραγούδι» υποστηρίζει ο ερευνητής.
«Τους άρεσε τόσο πολύ που άρχισαν και άλλοι να χτυπάνε το δάχτυλο του ποδιού τους στο τραπέζι ταυτόχρονα. Έτσι στην αρχή είχαμε τα μονοφωνικά δημοτικά τραγούδια και λίγο μετά τα πολυφωνικά. Και αργότερα, τη Μαρινέλλα με τα αμερικανικά» προσθέτει.
Έλληνες λαογράφοι πάντως έχουν ήδη εκφράσει τις επιφυλάξεις τους για την έρευνα, υποστηρίζοντας ότι ακόμα κι αν κάποια δημοτικά τραγούδια της χώρας μας ακούγονται σαν να πνίγει κάποιος γατιά, ειδικά όταν τα τραγουδάει η Φιλιώ Πυργάκη, στην πραγματικότητα έχουν πολύπλευρες μουσικές ρίζες και δεν είναι δυνατόν να οφείλονται σε έναν άνθρωπο, όσο δυνατά και να χτύπησε το πόδι του.
