Λεωνίδας Βατικιώτης
Πηγή: Kommon
Ιδιαίτερα κρίσιμη αναμέτρηση όχι μόνο για τον Τσαβισμό αλλά και για τη διεθνή κοινότητα, θα αποδειχθούν οι εκλογές της Κυριακής 6 Δεκεμβρίου στη Βενεζουέλα για την ανάδειξη Εθνοσυνέλευσης. Το αποτέλεσμά τους αναμένεται με ξεχωριστό ενδιαφέρον γιατί η προεξοφλημένη νίκη του Τσαβισμού θα σημάνει το τέλος της αμφισβήτησης της κυβέρνησης του Νικολά Μαδούρο που ξεκίνησε το 2015, όταν η δεξιά αντιπολίτευση πέτυχε μια συντριπτική εκλογική νίκη στην ψηφοφορία για την Εθνοσυνέλευση, κερδίζοντας με 65% κι εκλέγοντας 109 βουλευτές, έναντι 65 βουλευτών που είχε κερδίσει η αριστερή κυβέρνηση. Η πρώτη ήττα του Τσαβισμού μετά την πρώτη νίκη του Τσάβες το 1998 έστρωσε το δρόμο για την ανακήρυξη του Γκουαϊδό πρώτα σε πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης και στη συνέχεια σε «ενδιάμεσο πρόεδρο» της Βενεζουέλας πραγματοποιώντας ένα συνταγματικό πραξικόπημα, το οποίο αγκαλιάστηκε από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Η ψήφος των Βενεζολάνων υπέρ της Δεξιάς το 2015 ερμηνεύτηκε κυρίως ως ψήφος διαμαρτυρίας απέναντι στον Τσαβισμό και ειδικότερα απέναντι στον καλπάζοντα πληθωρισμό, τη διαφθορά, το οργανωμένο έγκλημα και τις ελλείψεις σημαντικών αγαθών.
Από τότε μέχρι σήμερα ωστόσο έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, παρότι οι αμερικανικές κυρώσεις συνεχίζουν να γονατίζουν την οικονομία της Βενεζουέλας. Με βάση τον Economist της 28ης Νοεμβρίου, οι αμερικανικές κυρώσεις έχουν κοστίσει διαφυγόντα έσοδα ύψους από 17 ως 31 δισ. δολ., ένα ποσό που αντιστοιχεί από το ένα τρίτο ως ένα πέμπτο του συρρικνωμένου ετήσιου ΑΕΠ της χώρας. «Μόνο αυτό το χρόνο η κυβέρνηση έπρεπε να συρρικνώσει τις εισαγωγές κατά το ήμισυ, επιδεινώνοντας τη φτώχεια», ανέφερε το βρετανικό έντυπο. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία επομένως ότι η ευθύνη για την εξαθλίωση στη Βενεζουέλα ανήκει αποκλειστικά και μόνο στις αμερικανικές κυρώσεις. Παρόλα αυτά, το κλίμα έχει αντιστραφεί έκτοτε και θεωρείται βέβαιη η νίκη του Τσαβισμού στις εκλογές της Κυριακής 6 Δεκεμβρίου, αν και μένει να αποδειχθεί η επίπτωση στο εκλογικό αποτέλεσμα της διάσπασης που παρατηρείται για πρώτη φορά στο στρατόπεδο των μπολιβαριανών δυνάμεων. Συγκεκριμένα, ξέχωρα από το μπλοκ πέριξ του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PSUV), στις εκλογές θα πάρει μέρος με δικούς του υποψηφίους το μέτωπο Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική (ARP), που έχει συγκροτηθεί με άξονα το Κομμουνιστικό Κόμμα και στο πρόγραμμα του περιλαμβάνεται η εμβάθυνση και ανάπτυξη του σοσιαλιστικού – επαναστατικού προσανατολισμού του Τσαβισμού.
Ο Νικολά Μαδούρο, που κέρδισε με τις εκλογές του 2019 μια δεύτερη εξαετή θητεία, έχει δεσμευθεί ότι θα σεβαστεί και θα αναγνωρίσει οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα ανακοινωθεί το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου – περιττό να ειπωθεί ότι οποιαδήποτε σύγκριση με τις ΗΠΑ (από το χρόνο ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, μέχρι τη στάση του νυν προέδρου) είναι περιττή και κατατάσσει τη χώρα του Τραμπ σε τριτοκοσμική μπανανία . Ο ίδιος ο Τραμπ και μαζί του η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ανακοινώσει ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, ακολουθώντας τον φαιδρό Γκουαϊδό που έχει καλέσει σε αποχή από τις εκλογές, έτσι ώστε να μην αναγνωρίσει τη νέα Εθνοσυνέλευση και να συνεχίσει να περιφέρεται στους διεθνείς οργανισμούς ως πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης! Γι’ αυτή τους τη στάση Τραμπ και Βρυξέλλες επικαλούνται πολλά επιχειρήματα, που είναι το ένα πιο γελοίο από το άλλο: από την πολιτική ένταξη των μελών του ανωτάτου εκλογικού δικαστηρίου στο Καράκας και την αμφισβήτηση της μυστικότητας της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας μέχρι το φόβο της πανδημίας που υποτίθεται ότι θα μειώσει τη συμμετοχή στις εκλογές. Τα επιχειρήματα Τραμπ και ΕΕ, βάσει των οποίων αρνήθηκαν να στείλουν παρατηρητές στη Βενεζουέλα για να επιβλέψουν το αδιάβλητο των εκλογών, είναι σαθρά! Αν ίσχυαν για τη Βενεζουέλα γιατί δεν ίσχυαν και για τις ΗΠΑ που ψήφισαν ακριβώς υπό τις ίδιες συνθήκες έκτακτης πριν ένα μήνα; Και στις ΗΠΑ τα μέλη του ανωτάτου δικαστηρίου είναι ασυνήθιστα φιλικοί προς τους Ρεπουμπλικανούς, σε βαθμό να υπάρχει συζήτηση πλέον για το κατά πόσο έχει νόημα να συζητούμε περί ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, ενώ η αμφισβήτηση της λεγόμενης επιστολικής ψήφου και το επιχείρημα της χαμηλής συμμετοχής λόγω πανδημίας σε σημείο να ζητήσει αναβολή των εκλογών ήρθε από τον Τραμπ! Κι ό,τι ο Τραμπ απέτυχε να επιβάλει στις ΗΠΑ επιχειρεί να το επιβάλει στη Βενεζουέλα, με την ΕΕ να υιοθετεί αυτούσια τα επιχειρήματα του…
Η στάση ωστόσο που θα κρατήσει ο Τζο Μπάιντεν δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ακόμη και πολύ πρόσφατα έχει χαρακτηρίσει το Ν. Μαδούρο «απλά και ξάστερα δικτάτορα», ενώ έχει εκφράσει την υποστήριξή του στον κρετίνο Γκουαϊδό. Από την άλλη, οι κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας είναι σίγουρο ότι θα χρησιμοποιήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής για να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με τη Βενεζουέλα. Μένει να δούμε αν στις ΗΠΑ ο Μπάιντεν θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον Γκουαϊδό κι έτσι αποδειχθεί συνέχεια του Τραμπ κα μαζί με αυτόν την ίδια προσήλωση στα πραξικοπήματα και αποστροφή στις εκλογές επιδείξει και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών…
