Επιμέλεια: Χρήστος Αβραμίδης
Θυμάστε την αίσθηση της ασφυξίας;
Φανταστείτε να χάνετε την αναπνοή σας, ενώ βρίσκεστε ανάμεσα σε άλλους 5.000 ανθρώπους που τρέχουν εγκλωβισμένοι μες στον πανικό, σε έναν συνωστισμό που μαζί με τους καπνούς προκαλούσε ασφυξία.
Τώρα σκεφτείτε στη μία από τις δύο διεξόδους διαφυγής να υπάρχει μονάχα μια μικρή σκάλα, από την οποία πρέπει να περάσουν χιλιάδες άνθρωποι σε λίγα δευτερόλεπτα.
Και στην άλλη διέξοδο να ρίχνει δακρυγόνα η αστυνομία.
Αυτή ήταν η κατάσταση που διαμορφώθηκε χθες στη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στο ΑΠΘ (στα πλαίσια του 3ου φεστιβάλ κατειλημμένων χώρων και συλλογικοτήτων) μετά τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας. Αρχικά οι αστυνομικοί έριξαν δακρυγόνα δίπλα από τη σκηνή. Έριξαν, δηλαδή, χημικά, μέσα στον χώρο τη συναυλίας και χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας αναγκάστηκαν να τρέξουν για να γλυτώσουν.
Ο διπλανός μου έφτυνε αίμα από το άσθμα, φοιτητές έψαχναν τα αδέρφια τους φωνάζοντας το όνομά τους. Μια φοιτήτρια έπαθε μπροστά μου κρίση πανικού και οι φίλοι της έψαχναν έναν γιατρό. Άλλες φοιτήτριες πήγαιναν μόνες τους στις διμοιρίες και τους φώναζαν «θα μας σκοτώσετε».
Τα δακρυγόνα έπνιξαν και την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης που ήταν σε λειτουργία και τους εκατοντάδες περαστικούς στον πιο κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης, στην κατάμεστη Εγνατία, μια νύχτα της Παρασκευής.
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου παρότι πνιγμένος από τα δακρυγόνα, ζήτησε ψυχραιμία και κατέβηκε από τη σκηνή χαρακτηρίζοντας τους αστυνομικούς, ανεγκέφαλους.
Όμως, αμέσως μόλις καθάρισε λίγο η ατμόσφαιρα, ανέβηκε ξανά, μαζί με τον Μυστακίδη και τους άλλους καλλιτέχνες τραγουδώντας, χωρίς τα ηχεία. Μαζί του, τραγούδησαν πάνω από χίλιοι άνθρωποι που δεν είχαν προλάβει να απομακρυνθούν, χωρίς καλά καλά να έχουν κατακαθίσει οι καπνοί των δακρυγόνων.
Αυτό (και άλλα πολλά) ακολούθησησαν είκοσι λεπτά μετά την επίθεση. Τόσο τρομοκρατήθηκαν. Χωρίς ηχεία και ηχολήπτες, απλά με το θράσος που περισσεύει σε αυτές τις ψυχές. #auth #πανεπιστημιακη_αστυνομια pic.twitter.com/MnSlMv2BNB
— Αλέξανδρος Λιτσαρδάκης (@litsardakis) September 17, 2022
Την ίδια ώρα νέοι και οι νέες συγκεντρώθηκαν στην Καμάρα και πραγματοποίησαν πορεία για να επιστρέψουν στο άσυλο. Προσωπικά δεν έχω ξαναδει μια αυθόρμητη μεταμεσονύχτια πορεία τόσων χιλιάδων ανθρώπων, οπλισμένων με τόση οργή. Η αστυνομία είχε μόλις αποπειραθεί να τους σκοτώσει.
Μόλις έφτασαν προς το πανεπιστήμιο, η αστυνομία έβγαλε την Αύρα και χτύπησε ξανά. Τα δακρυγόνα μετέτρεψαν πάλι τη Θεσσαλονίκη σε πεδίο μάχης και η Αύρα μαζί με τεράστιες αστυνομικές δυνάμεις κυνηγούσαν τους νέους για χιλιόμετρα.
Στα περιθώρια αυτών των σελίδων η αστυνομία συνέχισε να γράφει και άλλες ιστορίες βαρβαρότητας. Άνδρας των ΜΑΤ και συγκεκριμένα της ομάδας συλλήψεων δεν δίστασε να επιτεθεί σε δημοσιογράφο, στον πιο κεντρικό δρόμο της πόλης και παρότι καταγράφαμε τη στιγμή άλλοι εφτά δημοσιογράφοι με κάμερες. Στη συνέχεια άλλος άνδρας των εκνευρισμένος που ο επικεφαλής τους έδωσε εντολή να μην επιτεθούν σε εμάς τους οχτώ δημοσιογράφους, κλωτσούσε, εκτός εαυτού έναν κάδο, όπως φαίνεται από το σχετικό βίντεο.
Τέλος, είναι αναμφισβήτητο ότι οι αστυνομικοί πραγματοποίησαν χθες μια εγκληματική ενέργεια. Όσοι ήμασταν εκεί δε θα το ξεχάσουμε ποτέ. Σαν να μην έφταναν αυτά η αστυνομία έβγαλε σήμερα μια ανακοίνωση με προκλητικά εξόφθαλμα ψέματα «δεν έγινε χρήση χημικών από τις αστυνομικές δυνάμεις στο χώρο της συναυλίας»
Ας αφήσουμε όμως καλύτερα να μιλήσουν οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί.
«-πίστεψα ότι θα πέθαινα εκει
-Η κοπέλα δίπλα μου πάθαινε κρίση πανικού
-ήταν πολύ ξαφνικό…χωρίς κανένα λόγο
-ευτυχώς δεν ποδοπατηθηκε κανείς και δεν κλαίμε
-Ήμασταν μια παρέα με 5 μικρα παιδιά κι ένα μωρό. Δολοφόνοι»
Χθες, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μπορεί να μην αντικρύσαμε τανκς (ακόμα) αλλά ζήσαμε την περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής. Μια περιφρόνηση που ιστορικά μπορεί κανείς να δει κυρίως σε χούντες.
Με βάση όσα συνέβησαν και το κλίμα οργής που επικρατεί οι σημερινές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας αναμένεται να είναι πολύ μεγάλες. (Καμάρα και Προπύλαια 19:00)
