Πηγή: Katiousa
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από τις πιο πετυχημένες δηλώσεις υπουργού υγείας σε αυτό τον τόπο, υπήρξε εκείνη του Άδωνι Γεωργιάδη, που, όντας σε αυτό το χαρτοφυλάκιο επί Σαμαρά, έκλεισε μαζικά νοσοκομεία, ζητώντας “να μην του πάρει τη δόξα ο Τόμσεν”. Ανάμεσά τους και το Λοιμωδών, με το σκεπτικό ότι δεν υπάρχουν πια πανδημίες στις μέρες μας.
Παρά τα χαστούκια από την ίδια την πραγματικότητα, ο σημερινός υπουργός ανάπτυξης, παραμένει αμετανόητος, μη χάνοντας ευκαιρία να το διατυμπανίζει, κάθε φορά που έχει συνομιλητή απέναντί του που του υπενθυμίζει τα έργα και τις ημέρες του στον τομέα της υγείας. Εν προκειμένω, τη Μαίρη Αγρογιάννη, γιατρό στη μονάδα Covid του Γενικού Κρατικού της Νίκαιας και μέλους τους ΔΣ των νοσοκομειακών γιατρών Αθήνας και Πειραιά, απέναντι στην οποία, ο Γεωργιάδης επιστράτευσε μπόλικο θράσος, αλλά και αντικομμουνισμό, ελλείψει οποιουδήποτε σοβαρού επιχειρήματος.
Απέναντι στο τραγικό γεγονός που προέβαλε η γιατρός, ότι δηλαδή παρατηρούνται ακόμα και θέματα επάρκειας οξυγόνου, ενώ η κυβέρνηση αρνείται την επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας, την ώρα που, όπως σημείωσε η Αγρογιάννη “κάποιοι κάνουν αισθητικές επεμβάσεις”, ο Γεωργιάδης υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα του, λέγοντας πως τα νοσοκομεία επί ημερών του “καλώς έκλεισαν”, επειδή “δεν είχαν κίνηση” (!). Μετά την πληρωμένη απάντηση της συνδικαλίστριας γιατρού στην πρώτη γραμμή πως “τα νοσοκομεία δεν είναι ξενοδοχεία για να λειτουργούν με όρους πληρότητας”, ο Γεωργιάδης προσέφυγε στη μόνιμη κασέτα πως “κομμουνισμό στην Ελλάδα, δεν έχουμε, ούτε θα έχουμε”. Ενώ για να “τσιμεντώσει” τους ισχυρισμούς του, προέβαλε και την έκτακτη κατάσταση στη Γερμανία, “που έχει το μεγαλύτερο αριθμό ΜΕΘ στον κόσμο”, που αναγκάζεται να στείλει ασθενείς στο εξωτερικό. Ας του πει κάποιος με τρόπο ότι και στη Γερμανία καπιταλισμό έχουν, κι ότι ακόμα και το “καλύτερο σύστημα υγείας” που υποτίθεται πως διαθέτει, απέχει παρασάγγας από αυτό που είχε στο ανατολικό της τμήμα μέχρι πριν 31 χρόνια. Αντίθετα στην Κούβα, που κάποιοι λοιδωρούσαν στα εγχώρια ΜΜΕ στην παραμικρή ένδειξη έξαρσης της πανδημίας στη χώρα, καταγράφει για δεύτερη μέρα μηδέν (0) νεκρούς από κορονοϊό. Αλλά τι περιμένει κανείς από χώρα που παράγει περισσότερους γιατρούς και νοσοκομεία από ό,τι χρειάζεται, αντί να περιμένει το αόρατο χέρι της αγοράς να λύσει την πανδημία στη βάση της προσφοράς και της ζήτησης;
