Πηγή: Katiousa.gr

Υπάρχουν αυτοί που ψάχνουν τη δική τους Ιθάκη. Κι υπάρχει ο Γρηγόρης Ψαριανός, που ξέρει πως η Ιθάκη είναι το ταξίδι. Να πηγαίνει από κόμμα σε κόμμα με σχεδία τις αρχές του που γίνονται καρυδότσουφλο, αρκεί να βρίσκεται πάντα στα κοινοβουλευτικά έδρανα, για να εκπληρώνει την προφητεία του δικού του στίχου, που ερμήνευσε κάποτε ο Πανούσης με τις Μουσικές Ταξιαρχίες:

Στης Βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να έκλανα.

Κι επειδή οι μέρες της κοινοβουλευτικής αφθονίας του Ποταμιού είναι μετρημένες, και στο νέο ΠΑΣΟΚ που είναι υπό κατασκευή ο Γρηγόρης δε βρήκε χώρο, ετοιμάζεται για τη μεγάλη και σίγουρη επιλογή της Νέας Δημοκρατίας.

Όταν είχε τιτιβίσει στο τουίτερ πως κλείνει την αριστερή του παρένθεση (!) που κράτησε μισό αιώνα, όλοι γέλασαν. Οι πιο υποψιασμένοι κατάλαβαν όμως πως ετοιμαζόταν για τον επόμενο σταθμό της κοινοβουλευτικής του καριέρας -και πολύ άργησε είναι αλήθεια.

Ίσως να το κατάλαβε τώρα πια οι Ιθάκες τι σημαίνουν. Να βρει τον Πανούτσο που γράφει στο Liberal και να πίνουν μαζί μέχρι να αρχίσουν να τους φαίνονται λογικά αυτά που λένε.


Ο Αμυράς είναι εξίσου φαιδρή περίπτωση, αλλά δεν είχε ποτέ τα φόντα να περάσει για κάτι άλλο και να ασχοληθούν πιο σοβαρά μαζί του. Η πιο “πολιτική” στιγμή του ήταν σε μια προεκλογική περίοδο, που παρουσίαζε το πρόγραμμά του και τα τρία “πι” που ήταν οι βασικοί άξονές του.

Κι αν ήταν βουλευτής του Σύριζα, ο Αρκάς θα του θύμιζε μια ιστορία από τον Κόκκορα, όπου το γουρούνι τρομοκρατεί μια κάμπια λέγοντας λέξεις από πι “όπως πτώμα”, “πατούσα” κτλ, για να έρθει το σκουλήκι και να τον πληρώσει με το ίδιο νόμισμα: “πατσές και ποδαράκια”…