Ακολουθεί απόσπασμα από το κεφάλαιο Β του βιβλίου Ιστορίας της Α Γυμνασίου του 2453

Βαλκάνια. Περιοχή πλούσια σε φυσικούς πόρους και εθνικισμό. Αποπαίδι του δυτικού πολιτισμού και για πολλούς αρχή του ανατολικού. Ιδιαίτερα γνωστή για τα χάλκινα μουσικά όργανα και την μαμαλίγκα. Και το καμάρι της: φυσικά η Ελλάδα. Τα δυτικά κράτη περιφρονούσαν τα κράτη της χερσονήσου. Αλλά ταυτόχρονα γυάλιζε και το μάτι τους λόγω της γεωγραφικής της θέσης και του ορυκτού της πλούτου. Για να είναι συμπαθής λοιπόν η δύση στις βαλκανικές χώρες, έπρεπε αυτές να είναι εχθρικές μεταξύ τους. Πότιζαν λοιπόν την περιοχή πολύ συχνά το ποτό του εθνικισμού και την μετέτρεπαν από νταμάρι μίσους έως και Ευρωπαϊκή εμπόλεμη ζώνη. Η Ελλάδα, όσο ευρωπαία και να δήλωνε, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό. Το Μακεδονικό ζήτημα, οι βόλτες των Τούρκων στο Αιγαίο και η δολοφονία Έλληνα από τις Αλβανικές αρχές έκαναν τους Έλληνες εθνικιστές ώστε να μην ξέρουν ποιον γείτονά τους μισούν περισσότερο. Σίγουρα πάντως ο μεγάλος εχθρός ήταν Βαλκάνιος και όχι Δυτικοευρωπαίος.

Τα πράγματα ήταν πλέον τεταμένα και ο τρίτος Βαλκανικός πόλεμος ήταν κοντά. Το όνειρο για την Μεγάλη Αλβανία, την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Ενιαία Μακεδονία και την Ελλάδα των 5 θαλασσών και 2 ηπείρων καλά κρατούσε. Η Ελλάδα χάρη στο πρόγραμμα του τεράστιου κεντρώου πολιτικού που πέτυχε τελικά τη συγκυβέρνηση, εξοπλίστηκε με τα περίφημα F35, κόβοντας συντάξεις και μισθούς. Έστειλε τα μισά της στρατεύματα στον Έβρο και τα άλλα μισά στην Πίνδο. Το πλάνο το οποίο το είχαν σχεδιάσει Αμερικάνοι στρατιωτικοί, ήταν να ελευθερώσει η Ελλάδα από τη σκλαβιά τη Βόρεια Ήπειρο και την Ανατολική Θράκη. Στην συνέχεια θα περικύκλωνε τα Σκόπια έτσι ώστε να καταλάβει και την κατεχόμενη μακεδονική γη.

Και οι Έλληνες τα κατάφεραν. Κατέλαβαν το σύνολο της Βόρειας Ηπείρου και όλη την Ανατολική Θράκη εκτός της Κωνσταντινούπολης. Τα εδάφη ήταν πλέον Ελληνικά. Το περίεργο όμως ήταν ότι οι εχθροί δεν προέβαλαν καμία απολύτως αντίσταση. Τα νέα στις δύο ταξιαρχίες που ήρθαν από το πεντάγωνο έδωσαν την εξήγηση. Το σύνολο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων είχε μεταφερθεί στο Αιγαίο, όπου κατέλαβε 66 νησιά χωρίς καμία ναυμαχία, και άφησε απροστάτευτη την Ανατολική Θράκη. Όσο για τους Αλβανούς, κατέκτησαν τα Σκόπια που τόσο γλυκοκοίταζαν για πολλά χρόνια. Και αυτοί τα κατέκτησαν δίχως καμία μάχη, καθώς ο Σκοπιανός στρατός κατέλαβε την Ελληνική Μακεδονία δίχως αντίσταση, εφαρμόζοντας τον αλυτρωτισμό που προβλέπονταν στο σύνταγμα τους. Τα όνειρα για αυτοκρατορίες κατέληξαν μια τρύπα στο νερό, καθώς απλά ο ένας μεταφέρθηκε στο σπίτι του άλλου και οι εκτάσεις των χωρών παρέμειναν ίδιες.

Όπως αποδείχτηκε οι Αμερικάνοι είχαν οργανώσει το συγκεκριμένο σχέδιο. Είχαν εξοπλίσει όλες τις χώρες και τις είχαν προτρέψει για να καταλάβουν εδάφη των γειτόνων. Έτσι και πλούτισαν από την πώληση υλικού πολέμων και διατηρούσαν τον έλεγχο των Βαλκανίων. Οι τέσσερις όμως χώρες είχαν εξαγριωθεί. Ήταν έτοιμες να εξαπολύσουν επίθεση η μία κατά της άλλης και όποιος επιζούσε θα υλοποιούσε την μεγάλη εθνικιστική του ιδέα. Όμως η ΗΠΑ, γνωστός υπέρμαχος της ειρήνης, δεν ήθελε κάτι τέτοιο. Δεν έπρεπε να πεθάνουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι άδικα. Έτσι λοιπόν πρότεινε κάτι το πρωτοποριακό. Μια παρτίδα Μονόπολη ανάμεσα στους ηγέτες των τεσσάρων χωρών. Ο νικητής θα διοικούσε μόνος του όλα τα νότια βαλκάνια χωρίς να υπάρξει κανένα θύμα. Για να μην υπάρξει περίπτωση νοθείας στο παιχνίδι, την τράπεζα στην Μονόπολη θα την έκανε το ΔΝΤ. Για αυτήν του την πρόταση αργότερα ο πρόεδρος των ΗΠΑ τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε φτιάξει την τέλεια τακτική. Πρώτος στόχος ήταν να αγοράσει την Κωνσταντινούπολη, προστατεύοντας παράλληλα την Βεργίνα από τον Σκοπιανό πρωθυπουργό και τα Ίμια από τον Τούρκο πρόεδρο. Δυστυχώς, τα αεροδρόμια δεν μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει, καθώς τα είχε πουλήσει ήδη στους Γερμανούς. Η μάχη προμηνύονταν μεγάλη. Τελικά όμως αποδείχτηκε ολέθριαγια όλους. Το ΔΝΤ ως τράπεζα, θέσπισε προαπαιτούμενα μέτρα λιτότητας σε περίπτωση που προσπαθούσε ένας ηγέτης να αγοράσει κάτι. Παράλληλα το τέλος κάθε γύρου απαιτούσε από τους ηγέτες να έχουν πρωτογενές πλεόνασμα. Η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους, καθώς το ζάρι τους έστελνε συνέχεια στην φυλακή. Έστω λοιπόν ότιστην Μονόπολη, επέρχονταν εν μέρει δικαιοσύνη, μιας και στις χώρες τους ενδεχόμενο να φυλακιστούν δεν υπήρχε. Και όταν προσπάθησαν να ανακάμψουν χτίζοντας σπίτια και ξενοδοχεία, το ΔΝΤ επέβαλε σκληρό ΕΝΦΙΑ το οποίο έπρεπε να καταβάλουν σε κάθε γύρο. Έτσι τα σπιτάκια που έχτιζαν οι ηγέτες έμπαιναν σε πλειστηριασμό. Όταν οι Έλληνες έβαλαν υποθήκη την Ακρόπολη, οι Τούρκοι την Αγιά Σοφιά, οι Αλβανοί τις χασισοφυτείες και οι Σκοπιανοί τα καζίνο στη Γευγελή, κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να τα δώσουν όλα και υποχώρησαν. Έτσι έληξε ο τρίτος Βαλκανικός πόλεμος με νικητή την Αμερική η οποία αποκόμισε τεράστια κέρδη από την συγκεκριμένη μπίζνα και έχτισε Νατοϊκές βάσεις σε όλη την επικράτεια της Χερσονήσου.

Παναγιώτης Φραγκούλης