Τη βδομάδα που μας πέρασε, η ελληνική αντιτρομοκρατική υπηρεσία προχώρησε σε συλλήψεις μελών της νεοναζιστικής οργάνωσης «Combat 18 Hellas», οι οποίοι κατηγορούνται για μια σειρά από εγκλήματα σε τόπους φιλοξενίας προσφύγων, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, εβραϊκά μνημεία και καταυλισμούς Ρομά. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα μέχρι τη στιγμή που γράφτηκε αυτό το κείμενο, η «Combat 18 Hellas» είναι ολιγομελής ομάδα με έναν αρχηγό που χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Αλέξανδρος Τσαμπανίκας» και έδινε εντολές μέσω Facebook (ναι, καλά διαβάσατε μέσω αυτού του απόλυτα ασφαλούς και αδιάτρητου μέσου). Μεταξύ των υπόλοιπων συλληφθέντων φέρεται να είναι και νεαρός δικηγόρος Πειραιώς ο οποίος υποστήριξε παλαιότερα ότι «η 21η Απριλίου εκπορεύθηκε από τον ένοπλα συντεταγμένο Λαό, τις δοξασμένες ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, τον πολεμικό ανθό του Γένους».
της Δανάης Καρυδάκη
(Δημοσιεύτηκε στο 12ο τεύχος του περιοδικού «ΖΗΝ» του ThePressProject)
Πολλοί απόρησαν στην αρχή με την επιλογή της αγγλόφωνης ονομασίας «Combat 18»,καθώς αποπνέει σαφώς λιγότερη εθνική ανάταση από τη συνοδοιπόρο οργάνωση «Αυτόνομοι (ή Ανένταχτοι, διχάζονται εδώ οι μελετητές κειμενικών σπουδών) Μαιάνδριοι Εθνικιστές» (δηλαδή είτε εθνικιστές σε σχήμα μαιάνδρου είτε συνδεόμενοι/καταγόμενοι από τον Μαιάνδριο, έμπιστο γραμματέα και διάδοχο του Σάμιου τυράννου Πολυκράτη). Άλλοι πάλι έσπευσαν να τρολάρουν αναφέροντας ότι το όνομα «Combat 18» ταιριάζει καλύτερα σε βιντεοπαιχνίδι της δεκαετίας του ’90 παρά σε νεοναζιστική τρομοκρατική οργάνωση. Και κάποιοι, τελικά, σωστά επισήμαναν ότι το «18» είναι αναφορά στο πρώτο και όγδοο γράμμα του λατινικού αλφάβητου, τα αρχικά AH δηλαδή, του γνωστού και μη εξαιρετέου από νεοναζιστικές οργανώσεις Adolf Hitler.
Αν το ψάξει κανείς λίγο παραπάνω θα μάθει ότι «Combat 18» ή «C18» είναι το όνομα μιας αγγλικής νεοναζιστικής οργάνωσης, με συνδέσμους και σε άλλες χώρες και με διόλου βαρετή ιστορική διαδρομή. Κι επειδή, όπως ξετυλίγεται το αστυνομικό ρεπορτάζ φαίνεται να έχει ζουμί η υπόθεση, έχει, νομίζω, αξία να εξετάσουμε αυτή την ιστορία.
Bloody Nasty People
Η Combat 18 δημιουργήθηκε το 1992 από τον Charlie Sargent, πρώην μέλος του επίσης νεοναζιστικού British Movement που ιδρύθηκε το 1968 και αργότερα μετονομάστηκε σε British National Socialist Movement. Ο ίδιος ο Sargent, γεννημένος το 1960 στο Βόρειο Λονδίνο, είχε υιοθετήσει την εικόνα του skinhead[1] από την ηλικία των 15 ετών (Lowles, 2001), ακολουθώντας το παράδειγμα του μεγάλου του αδερφού που συμμετείχε στο British Movement αλλά και του πατέρα του, υποστηρικτή των Ενωτικών (Loyalists) της Βόρειας Ιρλανδίας (αυτών που μάχονταν εναντίον της ιρλανδικής ανεξαρτησίας και υπέρ της παραμονής της Ιρλανδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και ιδεολογικών προγόνων, δηλαδή,του Democratic Unionist Party που συγκυβερνά σήμερα το Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τους Συντηρητικούς της Theresa May).
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα του βιβλίου Bloody Nasty People: The Rise of Britain’s Far Right (2012) Daniel Trilling, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το ακροδεξιό και φασιστικό κόμμα British National Party (BNP) που είχε ιδρυθεί ήδη από το 1982, γινόταν ολοένα και πιο δημοφιλές και ορατό με αποτέλεσμα διάφορες ομάδες αντιφασιστών να προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν διαλύοντας τις κομματικές συναντήσεις των μελών του. Η ηγετική ομάδα του BNP, λοιπόν, κάλεσε για «βοήθεια» μια συμμορία εν ονόματι «East End Barmy Army», αποτελούμενη από νεότερα μέλη του BNP και skinheads από το Ανατολικό Λονδίνο, που στοχοποιούσε, κυρίως, αριστερούς ακτιβιστές, αλλά και μαύρους και Ασιάτες. Ο αρχηγός αυτής της συμμορίας ήταν ο Charlie Sargent, ο οποίος και απαίτησε να μη δρουν τα μέλη της συμμορίας απλά ως ομάδα περιφρούρησηςκαι ασφάλειας για το BNP, αλλά ως μια πιο ανεξάρτητη ομάδα κρούσης, την Combat 18.
This is war. Race war.
Λίγο μετά τη σύστασή της Combat 18, τον Μάρτιο του 1992, ο αδελφός του Charlie Sargent, Steve, αντλώντας έμπνευση από το Αμερικανικό περιοδικό Jew Watch που εκδιδόταν στο Τέξας και δημοσίευε ονόματα Εβραίων σε «θέσεις επιρροής», ξεκίνησε να εκδίδει το περιοδικό Red watchτο οποίο περιείχε φωτογραφίες, ονόματα, τηλέφωνα και διευθύνσεις πολιτικών αντιπάλων της Combat 18, κυρίως αριστερών και αντιφασιστών ακτιβιστών.Το σλόγκαν του περιοδικού ήταν το απόφθεγμα του Καλιγούλα «oderint dum metuant» που σε ελεύθερη απόδοση μεταφράζεται ως «άσε τους να σε μισούν όσο σε φοβούνται». Η εντολή σχετικά με το Redwatch ήταν η εξής:
Φωτοτυπήστε το περιοδικό και διαδώστε αυτό το πολεμοφόδιο στους συναγωνιστές και αδελφούς σας, αφήστε τα καθάρματα να μάθουν, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ. Τσακιστείτε να μάθετε τις λίστες στην περιοχή σας, ονόματά, τηλέφωνα, διευθύνσεις, τόπους συνάντησης, δραστηριότητες κλπ. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος είναι αυτός τον οποίον δεν μπορείς να δεις. Γι’ αυτό ντυθείτε κομψά, φορέστε πουκάμισο και γραβάτα. Ανακατευθείτε με το πλήθος και να είστε διακριτικοί, ό,τι δεν μπορεί να δει η Σιωνιστική Κατοχική Κυβέρνηση [ZOG]δεν μπορεί και να το σκοτώσει. Ο δικός μας πόλεμος θα είναι ένας πόλεμος εξέγερσης και τρομοκρατίας. Θα πρέπει να είστε σε θέση να κρυφτείτε στις ορδές των σάπιων, μολυσμένων από τη Σιωνιστική Κατοχική Κυβέρνηση πόλεων. Για να μπορείτε να κουβεντιάσετε γελώντας και πίνοντας κοκτέιλ με έναν αράπη [nigger] και το λευκό τσουλάκι του, αλλά όταν γυρίσουν την πλάτη τους να μπορείτε να τους καρφώσετε το μαχαίρι στην πλάτη. Να χαιρετάτε και να χαμογελάτε στους μπάτσους και στην πρώτη ευκαιρία να τραβάτε το όπλο σας. Να εργάζεστε μόνοι σας ή σε μικρές ομάδες, οι μεγαλύτερες ομάδες δεν είναι απαραίτητα καλύτερες, διότι έτσι βρίσκουν τρόπο οι προδότες να παρεισφρήσουν. Θα πρέπει να είστε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, στρατιώτες, κατάσκοποι, ηθοποιοί. Αυτή είναι η νέα εποχή, ο σιωπηλός κυνηγός είναι ο πιο τρομαχτικός εχθρός, δεν έχει ούτε όνομα, ούτε μπορεί να τον βρει κανείς, ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΤΕ -ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΤΕ – ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ (Lowles, 2001).
Εκτός από τους Sargent, πρωταγωνιστής στη σύσταση του Combat 18 υπήρξε ο Αμερικανός αντισημίτης και θιασώτης της λευκής υπεροχής Harold Covington, μετέπειτα ιδρυτής του National Socialist White People’s Party που υπήρξε, αν και για σύντομο χρονικό διάστημα, το πιο ενεργό νεοναζιστικό κόμμα στις ΗΠΑ. Όπως φανερώνεται από τη δράση του που περιλάμβανε και δεσμούς με τη ρατσιστική τρομοκρατική οργάνωση Κου Κλουξ Κλαν, ο Covington πίστευε στον φυλετικό πόλεμο και στη χρήση κάθε μέσου για την προάσπιση της λευκής υπεροχής.Ο Sargent εξομολογούνταν σχετικά σε συνέντευξή του στον NickRyan το 1998: «Ξέρω πολύ καλά ότι πρόκειται να νικήσουμε. Δεν έχω καμία αυταπάτη γι’ αυτό…[Θα νικήσουμε] τον πόλεμο ενάντια στην κυβέρνηση και τους ανθρώπους που εισβάλλουν σ’ αυτή τη γαμημένη χώρα».
Εκτός από τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, μαύρων, Εβραίων και αριστερών έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η υποστήριξη ενός άλλου μέσου: του ψυχολογικού πολέμου. «Ο ψυχολογικός πόλεμος» έλεγε ο Covington «εξυπηρετεί αρκετούς σκοπούς ζωτικής σημασίας…καταστρέφει τον εχθρό, τον αποθαρρύνει, τον μπερδεύει για το ρόλο του στην τάξη πραγμάτων. Ο ψυχολογικός πόλεμος πρέπει να κάνει τον εχθρό να αμφιβάλλει. Ενισχύει, ταυτόχρονα, το δικό μας ηθικό. Ποντάρετε σε αυτό τον φόβο, αδέρφια μου! Θυμηθείτε, ένας εκνευρισμένος και κουρασμένος Εβραίος είναι ένας Εβραίος που κάνει λάθη» (Lowles, 2001).
Θυμίζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι Μαιάνδριοι Εθνικιστές απορρίπτουν τη Χρυσή Αυγή—«Η ύπουλη προσπάθεια διασύνδεσής μας με το κόμμα “Χρυσή Αυγή”» έλεγαν το 2013,«έχει τόση βαρύτητα, όσο ότι ο γάιδαρος πετάει»—τα μέλη του Combat 18 απέρριπταν τις εκλογές και κάθε είδους δημοκρατική εκπροσώπηση των νεοναζιστικών κομμάτων. Εξαιτίας, λοιπόν, αυτής της απόρριψης αλλά και του μη μεταμφιεσμένου πολέμου τους προς μειονότητες και αριστερούς, το 1993 το BNP, που σταδιακά μπήκε σε κοινοβουλευτική τροχιά, προσπάθησε να αποτάξει το Combat 18 από τους κόλπους του. Άλλωστε, ο ίδιος ο Sargent είχε αποκαλέσει το BNP«πολύ μαλθακό» [too soft] και με τις εκλογικές αποτυχίες που ακολούθησαν πολλά μέλη του BNP το εγκατέλειψαν και προσχώρησαν στο Combat 18 και την πιο «σκληρή» γραμμή φυλετικού πολέμου.
Όπως συμβαίνει συχνά με τις νεοναζιστικές οργανώσεις (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε, για την ελληνική τοπική παραγωγή), πολλά μέλη του Combat 18 ανήκαν και σε γνωστούς ποδοσφαιρικούς συνδέσμους οπαδών. Το πιο διάσημο περιστατικό που προκλήθηκε από τη δράση του Combat 18 στα γήπεδα έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 1995 στο ματς Ιρλανδία-Αγγλία. Την ώρα των εθνικών ύμνων, τα μέλη τουCombat 18 φώναζαν το γνωστό ναζιστικό σύνθημα «Sieg Heil» χαιρετώντας ναζιστικά. Έλεγαν επίσης και άλλα συνθήματα που απευθύνονταν στο ιρλανδικό κοινό όπως «δεν παραδινόμαστε στον IRA [Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός με ένοπλη δράση και αίτημα την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας]» και «το Όλστερ [ιρλανδική επαρχία] είναι βρετανικό». Ακολούθησαν σοβαρά επεισόδια στα οποία τραυματίστηκαν 20 άνθρωποι.
Διαβάστε τη συνέχεια στο ThePressProject
