Το 1990, μια φοιτήτρια φωτογραφίζει με τρεμάμενα χέρια το σχεδόν εξαϋλωμένο σώμα ενός γκέι ακτιβιστή, λίγο πριν εκείνος να πεθάνει από το άγνωστο τότε AIDS. Δύο χρόνια μετά, αυτή η εμβληματική σήμερα φωτογραφία* έμελλε να γίνει το διαφημιστικό λάβαρο της United Colors of Benetton. Η εταιρεία δεν ήταν πια απλώς μια εταιρεία με ρούχα. Ένα εταιρικό προφίλ φτιάχτηκε πάνω στην ανθρώπινη πολυμορφία και πολυχρωμία: τα… «Ενωμένα Χρώματα της Benetton». Σήμερα, 25 χρόνια μετά, η ίδια Benetton απέλυσε στην Ελλάδα έναν εργαζόμενό της «λόγω οροθετικότητας» και αναμένεται η δικαστική απόφαση.

rx aidsedfgvr1511908962

της Νάντιας Ρούμπου για το ThePressProject

Ψίθυροι φόβου και άγνοιας

Το 2013, έναν χρόνο αφού διαγνώσθηκε ως φορέας του ιού HIV, ο απολυμένος εργαζόμενος προσελήφθη από τη μεγάλη εταιρεία ρούχων στην Ελλάδα και όπως πολλοί οροθετικοί, επέλεξε να μην γνωστοποιήσει στον χώρο εργασίας του ότι είναι φορέας. Δύο χρόνια αργότερα, εμφάνισε στο δέρμα του σάρκωμα καπόζι, δηλαδή μία μορφή καρκίνου του δέρματος που εμφανίζεται συχνά σε οροθετικούς.

Η δικηγόρος και νομική εκπρόσωπος της οργάνωσης Κέντρο Ζωής που στηρίζει τους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS, Χαρά Παπαγεωργίου, εξηγεί στο TPP ότι «το σάρκωμα ήταν πράγματι εμφανές και είχαν ήδη αρχίσει να ακούγονται οι σχετικοί ψίθυροι στο κατάστημα, ωστόσο οι φωνές πήραν άλλη διάσταση όταν μία συνάδελφος του τρυπήθηκε κατά λάθος με ένα αντικλεπτικό ρούχων. Η γυναίκα αυτή, φοβήθηκε ότι με το ίδιο αντικλεπτικό είχε τρυπηθεί και εκείνος προηγουμένως και ότι κάτι θα κολλήσει».

Κατανοώντας τις ανησυχίες τής συναδέλφου του, ο οροθετικός εργαζόμενος τής είπε ανοιχτά ότι είναι φορέας, την καθησύχασε και της πρότεινε να την πάει στον γιατρό του. Έτσι και έγινε και ο γιατρός τής εξήγησε αναλυτικά γιατί δε διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Όπως αναμενόταν, μετά από αυτό το περιστατικό έμαθαν την ιστορία και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του καταστήματος. Προκλήθηκε ταραχή και η υπεύθυνη τού καταστήματος, «ως όφειλε» όπως σχολιάζει η δικηγόρος, ενημέρωσε τη διοίκηση της εταιρείας. Σύμφωνα με την κ. Παπαγεωργίου, «η εταιρεία εξέφρασε την πρόθεση της να τον απολύσει, αλλά η υπεύθυνη τού καταστήματος διαμαρτυρήθηκε, υποστηρίζοντας ότι είναι καλός υπάλληλος και δε συντρέχει λόγος απόλυσης». Λίγους μήνες αργότερα, η εταιρεία απέλυσε την υπεύθυνη.

Η απόλυση

Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο οροθετικός και απολυμένος εργαζόμενος, η εταιρεία δημιούργησε μία νέα θέση για εκείνον την επόμενη κιόλας μέρα αφού η διοίκηση ενημερώθηκε για το περιστατικό, και του ζητήθηκε να γίνει αποθηκάριος προκειμένου να μην έρχεται σε επαφή με τρίτα άτομα. «Αυτή ήταν και η πρώτη άμεση διάκριση που έγινε εις βάρος του» τονίζει η δικηγόρος που έχει αναλάβει την υπόθεση. «Βλέποντας ότι η προσπάθεια τους να τον εξωθήσουν σε παραίτηση δεν ευδοκίμησε, τον μετακίνησαν σε άλλο πιο κεντρικό κατάστημα με περισσότερη δουλειά, ενώ λίγους μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2017 ήρθε τελικά και η απόλυση».

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στο ThePressProject